۱۱ فروردین ۹۹
شورش در زندانهای ایران
طی ۱۰روزی که از ابتدای سال
می‌گذرد، زندانیان زندانهای پارسیلون خرم‌آباد، الیگودرز، تبریز، سقز، همدان،
مهاباد، ارومیه و تهران بزرگ و عادل‌آباد شیراز دست به اعتراض و شورش زده و
تعدادی از آنها موفق به فرار شده‌اند.
هفته شورش و فرار در زندان‌ها
با شروع تعطیلات نوروزی روز پنجشنبه ۲۹اسفند
تعداد ۲۳زندانی از زندان پارسیلون خرم‌آباد فرار کردند
در حین فرار یک نفر با تیراندازی مأموران کشته و یک زندانی نیز مجروح می‌شود.
روز اول فروردین۹۹هم در زندان الیگودرز
زندانیان این زندان دست به شورش زده با مأموران درگیر شدند.
روز جمعه ۸فروردین خبر شورش در
زندان مرکزی تبریز نیز منتشر شد.
در همان روز جمعه روز ۸فروردین
شورش در زندان سقز روی داد و ۷۰ تا ۸۰زندانی در زندان شهر سقز موفق به فرار می‌شوند.
محمد جباری، دادستان عمومی و انقلاب کردستان در گفتگو با خبرنگاران رسانه‌های
رژیم در استان کردستان، جزئیات وقوع این حادثه را تشریح کرد: «حدود ۷۰زندانی در زندان شهر سقز شامگاه جمعه از این زندان متواری شده‌اند».
او با اشاره به این‌که علت وقوع این حادثه در دست بررسی است، افزود: «اقدامات
لازم در راستای دستگیری این افراد در دست اقدام است».
نگرانی رژیم از حضور زندانیان در شهر
پاسدار جنایتکار علی آزادی فرمانده انتظامی کردستان گفت: «پس از اعلام شورش و
فرار تعدادی از زندانیان زندان سقز، تیم‌های عملیاتی برای دستگیری زندانیان فراری
تشکیل شد و بلافاصله اقدامات لازم انجام شد».
او با بیان این‌که تمام خروجی‌های شهر سقز بسته شده است، افزود: «زندانیان
راهی برای فرار کردن ندارند و به‌زودی دستگیر می‌شوند؛ یگان ویژه فرماندهی انتظامی
کردستان در زندانهای سقز و سنندج هم با آمادگی کامل مستقر شده‌اند».
بر اساس گفته شاهدان عینی زندانیان فراری به‌محض ورود به معابر
عمومی با همکاری مردم، از محل متواری شده‌اند.
مزدور جنایتکار محمد جباری، دادستان عمومی و (ضد) انقلاب استان کردستان با
وعده و وعید به زندانیان التماس کرد که برگردند تا ضربه دریافتی را شاید کم اثر
کند. او گفت: «چنان‌چه زندانیان متواری خود را تحویل و به زندان برگردند، جرم
ارتکابی‌شان برابر دستورالعمل و مقررات، مشمول ارفاق و تخفیفات قانونی قرار گرفته
و این اقدام فرار آنان مانع عفو جرم اصلی قبلی‌شان نخواهد شد اما اگر برنگردند، پس
از دستگیری به مجازات جرم جدید، محکوم و مشمول بخشنامه عفو نخواهند شد».
جالب توجه این‌که عناصر و رسانه‌های رژیم با ترفند پخش این خبر جعلی که
فراریان کرونا دارند، تلاش کردند که آنها را ایزوله کرده تا بتوانند زندانیان را
به دام بیندازند. ترفندی که البته خریداری نداشت و ندارد.
هم‌چنین روز جمعه ۸فروردین‌ماه۹۹، زندانیان تیپ یک زندان تهران بزرگ دست به‌شورش زدند. این شورش
به‌دلیل شیوع کرونا و مرگ تعدادی از زندانیان و ابتلای تعدادی دیگر صورت گرفته است.
در پی این شورش نیروهای گارد و یگان ویژه به‌بندها حمله کرده و وسایل
زندانیان را به‌بهانه بازرسی بیرون ریختند. هم‌چنین تمامی تماسهای زندانیان با
خانواده‌هایشان قطع شده و به‌شدت تحت فشار گرفته‌اند.
شکست تدابیر ضدانسانی قاضی‌القضات رژیم
عصر شنبه ۹فروردین رئیس قوه
قضاییه در نشستی ویژه با فرمانده ناجا و جمعی از مسئولان قضائی، به بررسی آخرین
وضعیت زندان‌ها پرداخت و دستورات ویژه‌یی برای پیگیری مسائل امنیتی زندان‌ها صادر
کرد.
دژخیم ابراهیم رئیسی در نشستی ویژه با مزدور جنایتکار حسین اشتری فرمانده
نیروی انتظامی، غلامحسین محسنی اژه‌ای معاون اول قوه قضاییه، محمدجعفر منتظری
دادستان کل کشور، اصغر جهانگیر رئیس سازمان زندان‌ها و تعدادی از مقامات قضایی و
انتظامی مسائل مربوط به زندان‌ها را مورد بررسی قرارداد.
در این نشست حادثه زندان سقز مورد بررسی قرار گرفت و اعلام شد در اسرع وقت
نسبت به دستگیری آنها اقدام خواهد شد.
متعاقب این گزارش با تأکید بر لزوم تعامل حداکثری نیروی انتظامی و شورای
تأمین استانها و شهرستانها با سازمان زندان‌ها، تشکیل کمیته اطلاعاتی و انتظامی
برای پایش وضعیت امنیتی زندان‌ها و تدوین برنامه عملیاتی ویژه برای «حفظ امنیت زندان‌ها
در شرایط خاص» در دستور کار قرار گرفت.
در پایان این نشست رئیس قوه قضاییه به دادستان کل کشور مأموریت داد تا ضمن
پیگیری وقایع اخیر، با تشکیل کمیته‌های قضائی، اطلاعاتی و انتظامی در مرکز و همه
استانها نسبت به تشدید مراقبت‌های امنیتی از زندان‌ها و دستگیری متهمان متواری
اقدام کرده و سریعاً موضوع زندان سقز را بررسی کند، هم‌چنین ضمن شناسایی مقصران و
برخورد قضایی قاطع با قاصران و مقصران این ماجرا، نتیجه را گزارش کند.
به‌رغم همه این هشدارها و اخطارها و اقدامات سرکوبگرانه رژیم، روز ۹فروردین زندانیان زندان همدان اقدام به شورش و تخریب و آتش‌سوزی
در زندان برای فرار کردند! در زندان همدان بر اثر این شورش و اقدامات
سرکوبگرانه رژیم حداقل ۲نفر کشته و یک نفر هم
مجروح شده و تعدادی زندانی همدان موفق به فرار شدند!
در همین رابطه سایت انتخاب(رژیم) روز ۱۰فروردین ۹۹ گزارش داد که خانجانی دادستان رژیم در همدان اعتراف کرده بود که
این شورش چندین ساعت ادامه داشته و گفت: «این اتفاق بعدازظهر دیروز رخ داد و تا
عصر طول کشید».
فرار از زندان مهاباد
در همان روز یعنی ۹فروردین ۹۹، شورش در زندان مهاباد با موفقیت انجام شد! زندانیان زندان
مهاباد دست به شورش زده و زندان را به آتش کشیدند. صدای شلیک گلوله نیز به گوش می‌رسد.
مردم مهاباد به زندانیان کمک کردند.
پس از فرار تعدادی از زندانیان زندان مهاباد که شامل بندهای طبقه دوم می‌شود،
نیروهای اطلاعات و یگان ویژه خیابان زندان مهاباد را اشغال کرده و با تیراندازی به
بقیه‌ٔ زندانیان که قصد فرار داشتند، دو نفر را کشته و
۳تن را زخمی کردند.
پس از فرار تعدادی از زندانیان، نیروهای اطلاعات با پرتاب گاز اشک‌آور به
داخل زندان باعث شدند که تعدادی از زندانیان تا سرحد خفگی بروند.
چرا زندانیان دست به شورش و فرار می‌زنند؟
واقعیت این است که مسأله شورش و فرار زندانیان در عنصر مبنایی خود روی دو
محور سوار است:
- خشم و نارضایتی زندانیان از این‌که رژیم
آنها را در مقابل کرونا بی‌دفاع گذاشته است تا جایی که زندانیان می‌گویند که
دارند دفن می‌شوند.
وقتی که می‌گوییم فقر و بیکاری عامل نارضایتی و انفجار خشم مردم می‌شود،
اینجا دیگر فقط فقر و بیکاری نیست. بحث مرگ است، مرگ مجسم. بنابراین زندانی حق
دارد و باید بر این وضعیت شوریده و به این وضعیت پایان دهد.
- رژیم به‌شدت ضعیف شده و از هر بابت در بن‌بست
قرار داشته و رو به سقوط است. انواع بحرانهای لاعلاج این رژیم را احاطه کرده
است ضمن این‌که ریزش هم در درون رژیم بسیار زیاد شده است. در همین زندان سقز
بر اساس خبرهایی که رژیم داده است، تعدادی از زندانبانان را به اتهام همکاری
در فراری دادن زندانیان بازداشت کرده‌اند.
خبرگزاری تسنیم رژیم روز ۱۰فروردین۹۹گزارش داد: «چند نفر از مأموران زندان سقز احضار و از آنان تحقیق
به‌عمل آمد و ۴نفر از این افراد با
صدور قرار تأمین روانه بازداشت و مابقی نیز با قرارهای تأمین متناسب آزاد شدند».
اما جدا از این نکات مبنایی، شرط تعیین‌کننده‌ای هم وجود دارد که در پیوند با
آن مبنا این شورشهای پی‌درپی را رقم می‌زند.
شرط تعیین‌کننده آن حضور یک مقاومت آماده و فعال در صحنه و قیامهای مردمی در
دو سال گذشته به‌خصوص قیام آبان ماه می‌باشد. پیوندی که در مواضع سخنگوی مجاهدین
که پس از فرار زندانیان گفت: «درود، درود، دست مریزاد، شورش، آزادی، شورش، آزادی»
کاملاً برجسته است.
مفهوم این تحول بی‌سابقه؟
بدون تردید مفهوم این تحول قبل از هر چیز بیانگر در هم‌شکستگی رژیمی است که
در مرحله پایانی عمر خود قرار دارد. رژیمی که در همه زمینه‌ها در بن‌بست قرار دارد.
استمرار شورش و فرار از زندان‌ها آن هم با وجود آمادگی نظام، گویای متزلزل
شدن سیستم کنترل و اداره‌ی رژیم در زندان‌هاست. زندان‌هایی که وقتی نظام در آن
متزلزل است معنایش این است که در این از هم‌پاشیدگی در کنترل جامعه هم وجود دارد.
واقعیت این است که وضعیت کنونی رژیم، مثل بیماری است که چندین بیماری مثل
بیماریهای خطرناک قلب و مغز و ریه و... دارد و هیچ چشم‌اندازی برای بهبودی‌اش نیست.
تردیدی نیست که شورشهای پیاپی در زندان‌ها و پیوند این شورشها با فعالیت‌های
کانون‌های شورشی و شوراهای مردمی، برای نظام ولایت وحشت آفرین است و خواست و هدف
مقدس مردم ایران را برای سرنگونی این نظام پوسیده نوید می‌دهد.
مطالب مرتبط:
.jpg)