۴فروردین۱۴۰۰
حبیبالله بدیعی
برگی پرگهر
سفرنامه بلند و فراخ موسیقی ایرانزمین در دفتر زمانههای خود، نامی را گرامی داشته است که توانست آلبومی از ۲۰۰آهنگ فریبا و دلنشین را به رفها و رواقهای تالار موسیقی ما تقدیم کند. در روزگاری که قحط موسیقی بود و دیوارهای فرهنگ مسلط و سنتها و تابوهای دیرینه، بنبست نوآوری علم کرده بودند، او و نامهایی نه چندان انبوه، عمارتی را شکل و قوام دادند که کاشانه، آشیان، مادر و مأمن استادان مرز پرگهر گشت.