آشنایی با شورای ملی مقاومت

۱۶تیر۱۴۰۰

فصل هشتم – شورای ملی مقاومت در صحنه‌ی بین‌المللی

سندPDF

فهرست فصل هشتم:

طرد رژیم خمینی و حمایت از مقاومت ایران

بیانیه‌ی اکثریت نمایند‌گان کنگره‌ی آمریکا

حمایت ۱۷۲۵ تن از نمایندگان پارلمان‌های کشورهای مختلف از شورای ملی مقاومت و رئیس‌جمهور برگزیده‌ی آن

آشنایی با شورای ملی مقاومت ایران ـ قسمت هشتم

شورای ملی مقاومت در صحنه بین‌المللی

حمایتهای بین‌المللی از شورای ملی مقاومت

در صحنه‌ی بین‌المللی، شورای ملی مقاومت، از اولین روزهای تأسیس خود تلاش وسیعی را جهت شناساندن ماهیت رژیم ضدبشری خمینی و جلب حمایت از مقاومت عادلانه‌ی مردم ایران برای صلح و آزادی آغاز كرد.

مسئول شورای ملی مقاومت طی ۵سال اقامت خود در پاریس با انجام صدها ملاقات و مصاحبه با مقامها و شخصیتهای سیاسی و خبرنگاران رسانه‌های كشورهای مختلف، از یك‌سو دیكتاتوری مذهبی و تروریستی آخوندها را در سطح بین‌المللی بی‌آبرو نمود و از سوی دیگر پیام حقانیت و مشروعیت مقاومت مردم ایران را به‌گوش جهانیان رساند.

طی ۱۳سالی كه ازعمر شورای ملی مقاومت می‌گذرد دهها هزار نامه در محكومیت رژیم خمینی و حمایت از آرمانهای صلحجویانه و آزادیخواهانه مقاومت ایران توسط شخصیتهای سیاسی،‌اجتماعی ومذهبی ذی‌نفوذ برای مسئول شورا ارسال شده است. تنها تا ابتدای سال۶۵ یعنی ۲سال بعد از انتشار طرح صلح شورا، ۶۰۰۰تن از وزرا، نمایندگان پارلمان و شخصیتهای برجسته‌ی سیاسی حمایت خود را از این طرح صلح اعلام داشتند.‌این حمایتها در معروف‌ترین روزنامه‌های فرانسه، انگلستان،‌آمریكا،‌ایتالیا و… منتشر شد.

یك سال قبل از آن نیز ۲۰۰۰تن از شخصیتهای سیاسی از هدفها و برنامه‌های شورا حمایت نمودند كه همان زمان در مطبوعات مهم دنیا به‌چاپ رسید. بخشهای وسیعی از كنگره‌ی آمریكا، مجلس عوام و اعیان انگلستان، پارلمان فرانسه، ایتالیا،‌كشورهای اسكاندیناوی و… در سالهای بعد طی بیانیه‌های متعددی رژیم خمینی را محكوم نموده وحمایت خود را از مقاومت ایران اعلام كردند.

در خرداد ۱۳۶۸ (هم‌زمان با مرگ خمینی) بیش از ۳۰۰تن از نمایندگان پارلمان اروپا (اكثریت مطلق پارلمان) حمایت قاطع خود را از مقاومت ایران ابراز داشتند. در سالهای بعد نیز پارلمان اروپا قطعنامه‌های مشابهی صادر كرد.

سال ۱۳۷۱ پارلمان اروپا از فراخوان خانم مریم رجوی در اعتراض به سركوب زنان در ایران به‌طور رسمی ‌حمایت نمود و از جامعه بین‌المللی خواست كه نسبت به تضیقات و فشارهای مختلف علیه زنان در ایران عكس‌العمل نشان دهند.

طی ۱۳سال گذشته همواره هیأتهای نمایندگی مقاومت ایران در جلسات ارگانهای سازمان ملل هم‌چون مجمع عمومی،‌كمیسیون حقوق‌بشر، سوكمیسیون منع تبعیض و حقوق اقلیتها، سازمان بین‌المللی كار (ILO) و… شركت نمود. و با ارائه اسنا دو مدارك،‌وضعیت اسفناك حقوق‌بشر در ایران را برای مسئولان مربوطه تشریح كرد. این مجامع اكثراً رژیم خمینی را به‌خاطر این جنایتها قویاً محكوم نمودند. هنگامی كه در سال۱۳۶۸ پس از مرگ خمینی، سراب «میانه‌روی رژیم آخوندی» چشمها را خیره كرده بود، رژیم خمینی توانست گزارشگر ویژه كمیسیون حقوق‌بشر ملل متحد در مورد نقض حقوق‌بشر در ایران را متقاعد كند كه گزارشی به‌نفع رژیم بنویسد. اما بلافاصله این گزارش مورد اعتراض هزاران شخصیت سیاسی از نقاط مختلف جهان قرار گرفت. در نتیجه گزارشگر ویژه ٌكمیسیون حقوق‌بشر در گزارشهای بعدی خود، تصویر واقع‌بینانه‌تری از ایران ارائه نمود. بگذریم كه هم‌اكنون رژیم خمینی سالهاست كه اجازه بازدید از ایران را به وی نمی‌دهد. در سال۱۳۶۹ ترور شهید بزرگ حقوق‌بشر دكتر كاظم رجوی نماینده‌ی شورا در سوییس و در مقر اروپایی ملل متحد و در سال۱۳۷۱ ترور شهید محمدحسین نقدی عضو شورا و نماینده‌ی شورا در ایتالیا بار دیگر توجهات بین‌المللی را علیه رژیم خمینی برانگیخت.‌موج محكومیت و ابراز انزجار از این جنایات فجیع تا ماهها ادامه داشت.

در همین‌جا باید یادآور شویم كه این دو شهید سرفراز مقاومت ایران هم‌چنان‌كه در دوره‌ی حیات پربارشان نقش به‌سزایی در پیروزیهای بین‌المللی شورای ملی مقاومت ایفا كردند، خون پاكشان نیز خود گواه گویایی بر حقانیت این شورا و سند محكومیت رژیم تروریست خمینی بوده است.

تابستان ۱۳۷۱ تعداد ۱۵۰۰ نماینده‌ی پارلمان و شخصیت سیاسی از ۲۰كشور جهان ضمن محكوم كردن حمله‌ی هوایی به قرارگاه اشرف، حمایت قاطع خود را از مقاومت ایران ابراز داشتند.‌اكثریت مطلق نمایندگان كنگره آمریكا نیز طی یك بیانیه مبسوط اعلام كردند؛‌مقاومت ایران به‌دلیل پایه‌های مردمی و ریشه‌های مذهبیش تنها راه‌حل مقابله با بنیادگرایی و فناتیزم مذهبی است.

و بالاخره انتخاب رئیس‌جمهور مقاومت از سوی پارلمان مقاومت، فعالیتهای بین‌المللی شورا را وارد فاز جدیدی كرد كه آثار آن از هم‌اكنون مشهود است. نامه‌های تبریك صدها نماینده ٌپارلمان از كشورهای مختلف، حمایت از این انتخاب و تقاضای گسترده‌ی شخصیتهای سیاسی برای ملاقات با خانم مریم رجوی بخشی از این فضای جدید است. پارلمان اروپا نیز در اواخر سال۱۹۹۳ میلادی طی قطعنامه‌ی شدیدی فشارهای رژیم آخوندی علیه دولت فرانسه را كه به‌خاطر اقامت خانم رجوی در این كشور انجام گرفت، قویاً محكوم نمود.

بیانیه اكثریت نمایندگان كنگره آمریكا

* این بیانیه توسط ۲۱۹نماینده‌ی كنگره آمریكا امضا شده است

در حالی‌كه ما شاهد پیشرفت سریع به‌سوی صلح، دموكراسی و تفاهم بین‌المللی هستیم، جامعه‌ی بین‌المللی كماكان نگران نقض اساسی‌ترین و بنیادی‌ترین حقوق‌بشر توسط دولت رفسنجانی در ایران می‌باشد.

سال گذشته رسانه‌های رسمی رژیم ایران افزایش چشمگیر موارد اعدام در ملاٌ عام و سنگسار شدن را گزارش كردند. در ماه مارس جاری كمیسیون حقوق‌بشر سازمان ملل متحد و پارلمان اروپا قطعنامه‌هایی مبنی بر محكومیت افزایش اعدامها ونقض حقوق‌بشر را تصویب كردند وخواستار ادامه‌ی‌نظارت بر وضعیت حقوق‌بشر در ایران شدند.

در سال۱۹۹۱ ما شاهد موج جدید سركوب زنان بودیم. براساس گزارشهای رسانه‌های رسمی، دهها هزار زن به‌دلیل بدحجابی مورد ضربه‌ی شلاق قرار گرفته و دستگیر شدند. سركوب و نقض حقوق اقلیتهای مذهبی و قومی نیز هم‌چنان ادامه یافت. در همین حال دیپلوماتهای رفسنجانی یك رشته حملات جدید تروریستی در خارجه را آغاز نمودند. فراخوان اعدام سلمان رشدی مورد تأكید قرار گرفت و به مترجمین ایتالیایی و ژاپنی كتابش حمله شد كه منجر به مرگ [مترجم ژاپنی ـ م] گردید. بدین ترتیب افسانه‌ی «مدراسیون» رفسنجانی خاتمه یافت.

دولت رفسنجانی، با عبور از مرزها طی یك حمله‌ی‌هوایی علیه یكی از پایگاههای ارتش آزادیبخش ملی ایران در ۵آوریل۱۹۹۲ یك‌بار دیگر قوانین بین‌المللی را نقض كرد. این عمل از یك طرف نشان‌دهنده‌ی وحشت رژیم از مقاومت مردم ایران است و از طرف دیگر مجدداً نشان داد كه این رژیم هیچ‌گونه احترامی برای موازین و تعهدات بین‌المللی قائل نیست.

دولت رفسنجانی به‌دلیل ورشكستگی سیاسی و بحران داخلی، اعتراضهای رو به افزایش مردم، تظاهرات و مقاومت مردمی، مجبور است كه بیش از هر زمان دیگر با صلح منطقه‌یی مخالفت كند و باعث ایجاد بحران و صدور ارتجاع و تروریسم به خارج ایران گردد.

گسترش ارتجاع در جهان اسلامی با هدف دستیابی به رؤیاهای توسعه‌طلبانه سیاست رسمی دیكتاتوری مذهبی حاكم بر ایران می‌باشد…

آرزوهای اعلام شده‌ی حاكمان ایران نسبت به جمهوریهای اتحاد شوروی سابق؛ صدور ارتجاع آنها به الجزایر، سودان، تونس، مصر، اردن و تركیه؛ و اقدامهای برنامه‌ریزی شده‌ی آنها برای دستیابی به سلاحهای اتمی زنگهای خطر را به‌صدا درآورده است. این شرایط، برخورد فعال با پدیده‌ی شوم ارتجاع را به‌نحوی كه مانع سوءاستفاده‌ی رژیم ایران از احساسات مذهبی مردم منطقه شود،‌ایجاب می‌نماید.

بنابر این زمان آن فرا رسیده كه جهان آزاد با كسانی كه برای صلح و دموكراسی علیه رژیم ایران می‌جنگند هم جبهه شود.

شورای ملی مقاومت ایران تحت رهبری آقای مسعود رجوی، با اعلام برنامه‌ی مشخص و تعیین سیاستهای مسئولانه نشان داده است كه در قبال تحولات بین‌المللی مصمم و قادر است در رابطه با صلح و ثبات در این منطقه‌ی حساس مشاركت نماید.

گزارشهای منابع بی‌طرف مؤید این است كه شورای ملی مقاومت، با اتكا به بازوی نظامیش ارتش آزادیبخش ملی ایران و با پشتیبانی مردم و همگام با اعتصابها و تظاهرات چند ماهه‌ی‌گذشته در ایران قادر به برقراری آزدای و دموكراسی در ایران است. تجربه نشان داده است كه ریشه‌های مستحكم مردمی و مذهبی این مقاومت در میان مردم ایران،‌مهمترین مانع سوءاستفاده‌ی رژیم ایران از احساسات مذهبی مردم است. از این‌رو این مقاومت، راه‌حل واقعی در برابر پدیده‌ی ارتجاع و قشریگری مذهبی می‌باشد.

ما متقاعد هستیم كه حمایت ازشورای ملی مقاومت، به دستیابی به صلح و ثبات برای تمامی كشورهای منطقه، كمك خواهد كرد. علاوه بر این، ضروری است جامعه‌ی بین‌المللی در قبال سیاست رژیم ایران كه بیش از ۱۰سال در زمینه‌ی گروگانگیری، صدور تروریسم، پایمال كردن میثاقهای بین‌المللی و سركوب داخلی ادامه یافته،‌به‌طور مناسبی پاسخ بدهد.

با توجه به حساسیت و اهمیت صلح و ثبات در منطقه‌ی خاورمیانه،‌مناسب است كه شورای امنیت سازمان ملل متحد مسأله‌ی تحریم نفتی و تسلیحاتی علیه رژیم حاكم ایران را مطرح نماید.

----------------------------------------------------------