آشنایی با شورای ملی مقاومت ـ فصل چهارم

 ۱۱تیر۱۴۰۰

مروری بر سرفصل‌ها

سندPDF

فهرست فصل چهارم:

شکل‌گیری شورای ملی مقاومت

سند شماره۱ – مواد الحاقی و اصلاحی فصل اول برنامه‌ی دولت موقت

سند شماره۲ – اساسنامه شورای ملی مقاومت

سند شماره۳ – وظایف مبرم دولت موقت

معرفی آلترناتیو و ایزولاسیون رژیم خمینی

تثبیت آلترناتیو

گسترش شورا

گام بزرگ

کرونولوژی

آشنایی با شورای ملی مقاومت ـ فصل چهارم

شورای ملی مقاومت از آغاز تا امروز

مروری بر سرفصلها

شورای ملی مقاومت ۱۳ سال پس از تأسیس، از آن زمان كه اولین اجلاس خود را با حضور ۱۱ عضو  برگزار می‌كرد تا امروز كه به‌مثابه پارلمان مقاومت ۲۳۵ عضو  دارد و از روزگاری كه در میان ناباوریها می‌خواست واقعیت خود را معرفی و به باور زمانه درآورد تا امروز كه مراحل تثبیت، ‌گسترش و بلوغ خود را پشت سر گذاشته و با معرفی رئیس‌جمهور و ارتقای استخوان‌بندی تشكیلاتی (گسترش اعضا و كمیسیونها)، از اعتبا، ‌شناخته‌شدگی و مقبولیت داخلی و بین‌المللی برخوردار بوده  و در صحنه‌ی سیاسی حضور فعال و تعیین‌كننده دارد، ‌راهی دراز و تجربه‌یی تاریخی و ارزشمند را پشت سر گذاشته است. 

با نگاهی به پروسه‌ی ۱۳ ساله‌ی شورای ملی مقاومت مهمترین سرفصلهای آن‌را مرور می‌كنیم.

شكل‌گیری شورای ملی مقاومت

انتشار خبر پرواز آقای مسعود رجوی مسئول شورای ملی مقاومت (۷ مرداد ۱۳۶۰) از قلب پایگاه یكم شكاری دشمن در تهران به پاریس و بلافاصله آغاز سلسله مصاحبه‌های او با رسانه‌های مختلف، همگان را از آغاز كار شورای ملی مقاومت باخبر كرد. در یك فاصله زمانی فشرده، موج متراكمی از اعلام پیوستگی و حمایت از شورای ملی مقاومت به راه افتاد و پس از گذشت چند ماه با آهنگ ملایمی به پیش رفت. 

صفحات نشریه‌ی اتحادیه‌ی انجمنهای دانشجویان مسلمان همه هفته پر از این پیامها، ‌تلگرامها و نامه‌های حمایت از شورا بود. اولین اعضای شورا در همان روزهای نخست، پیوستگی خود را اعلام كرده بودند. در آغاز بهمن‌ماه، نخستین اجلاسیه شورا در پاریس تشكیل شد و به‌مدت ۲ ماه به‌طول انجامید و بالاخره اولین گزارش شورای ملی مقاومت توسط مسئول شورا،‌در فروردین‌ماه ۱۳۶۱ به آگاهی عمومی رسید. 

نخستین اجلاس شورا  دستاورد پرباری داشت. اسناد سه‌گانه كه مهمترین اسناد شورای ملی مقاومت محسوب می‌شوند و نیز آیین‌نامه‌ی داخلی شورا در این اجلاس تدوین شد و به تصویب و امضای اعضای شورا رسید و بدین ترتیب شورا شكل گرفت و قوام و دوام پیدا كرد.

اسناد سه‌گانه كه حاوی مهمترین و مبرمترین وظایف و مسایل شورا و د ولت موقت است،عبارتست از:

سند شماره۱: مواد الحاقی و اصلاحی فصل اول برنامه‌ی دولت موقت جمهوری دموكراتیك اسلامی ایران در باره‌ی وظیفه‌ی اساسی دوران انتقال

سند شماره ۲: اساسنامه‌ی شورای ملی مقاومت

سند شماره ۳: وظایف مبرم دولت موقت


سند شماره‌ی ۱

مواد الحاقی و اصلاحی فصل اول برنامه‌ی‌دولت موقت

جمهوری دموكراتیك اسلامی ایران

درباره‌ی‌وظیفه‌ی اساسی دوران انتقال

۱ـ وظیفه‌ی «انتقال حاكمیت» تا آن‌جا كه به دولت موقت مربوط می‌شود، به‌محض تشكیل «مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی» و اعلام آمادگی این مجلس برای تقبل مسئولیتها و وظایف خود، پایان می‌پذیرد.

۲ـ «مجلس مؤسسان و قانونگذاری  ملی» حداكثر تا ۶ماه پس از سرنگونی رژیم خمینی و استقرار دولت موقت، از طریق انتخابات آزاد،‌ با رأی عمومی، مستقیم، مساوی و مخفی تشكیل خواهد شد.

۳ـ بلافاصله پس از اعلام آمادگی مجلس، ‌نخست‌وزیر دولت موقت جمهوری دموكراتیك اسلامی ایران استعفای خود را به این مجلس تقدیم خواهد نمود.

۴ـ نام كامل مجلس مؤسسان (مندرج در برنامه‌ی دولت موقت) «مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی» و وظایف آن به قرار زیر است:

اول ـ تدوین قانون اساسی و تعیین نظام جمهوری جدید.

دوم ـ قانونگذاری به‌منظور اداره‌ی امور جاری كشور، تا تشكیل نخستین مجلس ملی قانونگذاری برطبق قانون اساسی جدید كشور.

سوم ـ تعیین دولتی كه پس از استعفای دولت موقت جمهوری دموكراتیك اسلامی ایران عهده‌دار اداره‌ی  امور كشور می‌شود.

چهارم ـ نظارت بر اداره‌ی  امور كشور.

۵ـ مدت نمایندگی مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی حداكثر دو سال است. قانون اساسی جدید باید به ترتیبی تدوین و تصویب شود كه استقرار نهادهای اساسی نظام جدید ظرف این مدت انجام گرفته باشد.

تذكر: مواد ۱ و ۲ و ۳ سند حاضر در تجدید چاپ برنامه‌ی‌شورای ملی مقاومت و دولت موقت به عنوان مواد الحاقی «الف» و «ب» و «ج» ذیل ماده‌ی۱ فصل اول برنامه‌ی‌مزبور افزوده می‌شود. مواد ۴ و ۵ این سند به عنوان مواد الحاقی «الف» و «ب» ذیل ماده‌ی۳ برنامه اضافه می‌شود.

سند شماره‌ی۲

اساسنامه‌ی شورای ملی مقاومت 

۱ ـ شورای ملی مقاومت برای سرنگونی رژیم خمینی و استقرار دولت موقت تشكیل شده است.

۲ ـ این شورا تا تشكیل و اعلام آمادگی مجلس مؤسسان و قانونگزاری ملی، موقتا وظایف قانونگذاری و نظارت بر اداره‌ی امور كشور را برعهده دارد.

۳ ـ هر شخصیت یا جریان سیاسی كه به عضویت شورا پذیرفته می‌شود دارای یك رأی است.

۴ ـ تصمیمات شورا با اكثریت دو سوم آرای مجموع اعضای حاضر و عدم مخالفت سازمانهای عضو اتخاذ می‌گردد.

۵ ـ پذیرش هر عضو جدید درشورا، مستلزم التزام به برنامه‌ی شورا و دولت موقت و وظایف مبرم آن و سایر مصوبات شوراست كه بایستی همراه با تقاضای پیوستگی به شورا، كتباً به مسئول شورا اعلام شود. این تقاضا در نخستین نشست شورا مطرح و درصورت تصویب (مطابق ماده‌ی۴)،  متقاضی ازآن پس «عضو شورا» محسوب می‌شود.

۶ ـ تصمیمات شورا، برای اعضای شورا و برای دولت موقت الزام‌آور است.

۷ ـ مسئولیت تشكیل دولت موقت و تعیین وزرا برعهده‌ی آقای مسعود رجوی نماینده‌ی سازمان مجاهدین خلق ایران است. این دولت مطابق برنامه و وظایف مبرم دولت موقت و سایر مصوبات شورا عمل خواهد نمود.

۸ ـ در چارچوب مصوبات شورا، حق سؤال و استیضاح از دولت موقت و یا هر یك از اعضای آن برای همه‌ی اعضای شورا محفوظ است.

۹ـ شخصیتهای عضو شورا شخصاً در جلسات شورا شركت می‌نمایند و حق اعزام نماینده یا جانشین ندارند.

۱۰ ـ مخـارج شورا از طریق حق عضویت اعضا و كمكهای داوطلبانه‌ی علاقمندان به آزادی و استقلال ایران تأمین می‌شود. مسئول شورا میزان تعهد مالی هر یك از اعضا را با توافق خود آنها تعیین و گزارش مالی را به شورا تقدیم خواهد نمود.

سند شماره‌ی۳

وظایف مبرم دولت موقت

شورای ملی مقاومت، براساس برنامه‌ی شورای ملی مقاومت و دولت جمهوری دموكراتیك اسلامی ایران موارد زیر را در ردیف وظایف مبرم دولت موقت می‌شناسد. بدیهی است در مورد سایر وظایف مبرم در جهت حفظ دستاوردهای جنبش انقلابی مردم ایران و تأمین و استمرار آزادیهای دموكراتیك، مطابق برنامه‌ی مزبور رفتار خواهد شد.

۱ ـ حمایت از خانواده‌های شهدا، و آزادی تمام زندانیان سیاسی، محو كلیه‌ی آثار تبعی ستم رژیم خودكامه‌ی خمینی علیه آنها و تأمین خدمات و نیازمندیهای ضروری ایشان.

۲ ـ پایان‌بخشیدن فوری به جنگ ایران و عراق و برقراری صلح عادلانه براساس تمامیت ارضی و احقاق حقوق مردم ایران. اقدام برای حل مشكلات آوارگان جنگ.

۳  ـ پایان‌دادن به جنگ ضدخلقی علیه مردم كردستان با اعلان خودمختاری در چارچوب تمامیت ارضی ایران. كوشش برای محو آثار این جنگ.

۴ ـ خلع‌سلاح و انحلال كلیه‌ی نهادهای ارتجاعی و دستگاههای سركوب، جاسوسی، تفتیش عقاید و سانسور رژیم خمینی اعم از: به‌اصطلاح دادگاهها و دادسراهای انقلاب اسلامی، محاكم شرع، دوایر سیاسی ـ ایدئولوژیك، كمیته‌ها، پاسداران، انجمنهای به‌اصطلاح اسلامی، بسیج ضدمردمی، شورای انقلاب فرهنگی، جهاد دانشگاهی، امور تربیتی و نهادهای سركوبگر ضددهقانی و ضدكارگری.

۵ ـ رسیدگی به جرایم مسئولان رژیم خمینی و آمران و عاملان شكنجه و كشتار و غارت و تجاوز به حقوق مردم در دادگاههای علنی با حضور هیأت منصفه و پذیرش ناظران بین‌المللی.‌تأمین اصل آزادی دفاع و حق فعالیت كانونهای وكلا. مسئولان جنایتهای رژیم شاه نیز مشمول رسیدگی فوق‌الذكر هستند.

۶ ـ فراهم‌نمودن شرایط لازم برای الغای هر چه سریعتر سیستم كوپنی با توجه به نیازمندیهای طبقات محروم.

۷ ـ احقاق حقوق كلیه‌ی كسانی كه در رژیم خمینی به ناحق مورد تصفیه و پاكسازی و تضییقات قرار گرفته‌اند؛ بویژه كارمندان، دبیران، معلمان، كارگران و همچنین بازنشستگان . دعوت به‌كار از كلیه‌ی‌عناصر سالم و متخصصین میهن‌پرست در داخل و خارج كشور.

۸ ـ لغو و رفع كلیه‌ی ستمها و اجبارات و تبعیضات‌رژیم ارتجاعی خمینی  در مورد زنان كشور از جمله لغو محرومیت از حق انتخاب كار و پوشش براساس تساوی كامل حقوق اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و اقتصادی زن و مرد.

۹ ـ بازگشایی فوری كلیه‌ی مراكز علمی و آموزشی كشور.‌تأمین استقلال دانشگاهها و مدارس عالی و اداره‌ی آنهاتحت نظارت شوراهای دانشگاهی.

۱۰ ـ به‌رسمیت‌شناختن حقوق فردی و اجتماعی مردم مصرحه در اعلامیه‌ی جهانی حقوق‌بشر و كلیه‌ی آزادیهای عمومی شامل آزادی اجتماعات، عقیده و بیان، مطبوعات، احزاب، سندیكاها، شوراها، ادیان و مذاهب و آزادی انتخاب شغل و ممانعت از هرگونه تجاوز به حقوق فردی و اجتماعی و آزادیهای عمومی. تبدیل رادیو و تلویزیون به محملی برای نشر بدون سانسور اخبار و اطلاعات و بحث آزاد در جهت برخورد سالم آرا و عقاید و تعمیم دموكراسی و آزادی بیان و ترویج فرهنگ و هنر.

 معرفی آلترناتیو و ایزولاسیون رژیم خمینی

پس از ورود مسئول شورای ملی مقاومت به پاریس (۷ مرداد ۱۳۶۰) و در پی آن از طریق صدها مصاحبه و كنفرانس مطبوعاتی و با برگزاری هزاران آكسیون افشاگرانه در اقصی نقاط كشورهای اروپا، آمریكا و آسیا، این آلترناتیو در سطح بین‌المللی معرفی گردید و دستاورد آن اعلام موضع  مجامع و شخصیتهای سیاسی، پارلمانی و حقوق‌بشری علیه رژیم خمینی و در حمایت از شورای ملی مقاومت بود.  بدین‌گونه  آلترناتیو دموكراتیك موفق  شد  خمینی و رژیمش را كه هنوز از مشروعیت نسبی ناشی از انقلاب ضدسلطنتی برخوردار بودند در انظار جهانیان افشا نموده و  به‌مثابه منفورترین دیكتاتوری تاریخ معاصر به‌ثبت برساند و خود را به‌عنوان آلترناتیو مشروع این رژیم در سطح وسیعی بشناساند. 

طی سالهای نخست، تمركز افشاگریهای شورا روی مسأله‌ی حقوق‌بشر و افشای شكنجه و اعدام و سركوب آزادیها قرار داشت. محصول بلافصل این افشاگریها،  محكومیت مداوم رژیم در مجامع  بین‌المللی،  محافل سیاسی و سازمان ملل متحد بود.این كار افشاگرانه البته پایان یافتنی نیست و  تا رژیم هست ادامه خواهد داشت. در زمستان۱۳۶۱ شورا جبهه ٌتازه‌یی علیه رژیم گشود؛ جبهه‌ی صلح. از آن پس،ترویج شعار استراتژیك صلح و افشای جنگ‌طلبی و جنگ‌افروزی ضدمیهنی رژیم، در اولویت كار  افشاگرانه‌ی شورا قرار گرفت.در دوره‌ی بعد،  افشای تروریزم و بنیادگرایی صادراتی رژیم و در سالهای اخیر  افشای تلاشهای حكومت خمینی برای انباشت سلاحهای كشتارجمعی و سلاح اتمی محورهای كار افشاگرانه بود. دراین میان افتضاحاتی چون ایران‌گیت و امثال آن نیز برملا و افشا می‌شد. بدین‌ترتیب آلترناتیو دموكراتیك رژیم خمینی راه خود را گشود و ندای حق‌طلبانه مقاومت را به‌گوش جهانیان رساند و رژیم خمینی را به افكار عمومی جهان معرفی  و آن‌را مفتضح و ایزوله كرد.

تثبیت آلترناتیو

مقطع ۱۳۶۴ ـ ۱۳۶۲سالهای پرتلاطم و در عین حال عبرت‌انگیز و سرنوشت‌ساز برای  مبارزات مردم ایران،برای مقاومت مسلحانه و برای شورای ملی مقاومت بود. از سویی گشودن جبهه‌ی صلح علیه رژیم جنگ‌افروز خمینی و دریدن طلسم دجالیت  آن كه یكی از درخشانترین صفحات تاریخ این مقاومت را به ثبت رسانده با واكنش شدید دشمن و جبهه‌ی متحد ارتجاع روبه‌رو شد.‌عناصر جبهه متحد ارتجاع كه طیفی از ارتجاع حاكم تا ضد انقلاب مغلوب، میانه‌بازان وابسته و دم و دنبالچه‌های رژیم كه بعضاً بر چسب چپ هم به خود می‌زدند را دربر می‌گرفت فرصت را برای حمله و هجوم به شورای ملی مقاومت و نیروهای تشكیل‌دهنده‌ی آن مغتنم شمردند و از هیچ كوششی برای متلاشی كردن این آلترناتیو دریغ نكردند. آنها در عین حال تلاش می‌كردند آلترناتیوهای ضددموكراتیك و استحاله‌گرانه برای تثبیت رژیم خمینی ارائه دهند.صف‌بندیها و فهم مواضع و معادلات سیاسی روز نیز پیچیده بود و به‌سادگی امروز كه پس از گذشت بیش از۱۰سال  پرده‌ها كاملاً كنار رفته و راه و چاه از هم باز شناخته شده نبود. اما در پرتو اصالت و حقانیت مواضع شورای ملی مقاومت و مبارزه‌ی  پیگیر و هوشیارانه‌ی آن در برابر مدعیان رنگارنگ كه با مسالمت‌آمیزترین و دموكراتیك‌ترین اشكال صورت گرفت،‌سرانجام ماهیت آنها برملا گردید و همگان مواضع خمینی گرایانه آنها را  به رأی‌العین دیدند و بدین ترتیب از صحنه خارج شدند. از سوی دیگر در داخل شورا نیز سرانجام جریانهایی چون بنی‌صدر و قاسملو كه با همنوایی با جنگ ضدمیهنی خمینی و مذاكره‌جویی با رژیم، به‌سوی خمینی گرایش نشان می‌دادند در همین مقطع  روشن شد و صفوف شورا پالایش یافت. و بالاخره از نظر بین‌المللی و تعادل قوای سیاسی هم شورای ملی مقاومت پس از عبور از این مراحل در فاز و مدار تازه‌یی قرار ‌گرفت.بدین ترتیب  شورای ملی مقاومت با عبور سرفرازانه   از آزمایش ماندگاری، وفادار به اصول و برخوردار از انسجام و استحكام،‌به‌عنوان تنها آلترناتیو دموكراتیك و مردم سالار تثبیت گردید.اما نقطه‌ی اوج مرحله تثبیت آلترناتیو دموكراتیك وقتی بود كه با پرواز  صلح و آزادی مسئول شورای ملی مقاومت گره خورد. عزیمت تاریخی مسئول شورا  در ۱۷ خرداد ۱۳۶۵ در حقیقت حلقه‌ی اتصال مرحله‌ی پیروزمند گذشته با دوران تابناك آینده شد و تمامی دستاوردهای دوره‌ی تثبیت در آن تبلور یافت.با تثبیت سرفرازانه‌ی سیاست صلح، راه تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران گشوده شد و به‌این ترتیب مقاومت مسلحانه یك گام كیفی در مرحله‌ی سرنگونی به پیش رفت. پیام دیگر این مرحله پیروزی كامل شعار نه شاه نه خمینی و نفی آلترناتیوهای ارتجاعی و وابسته و وابسته‌گراست.

گسترش شورا

شاخص آخرین مرحله‌ی تكامل شورا، گسترش آن به‌مثابه پارلمان مقاومت است. شورا در اجلاس مهرماه ۱۳۷۰ در اولین گسترش محدود كه بیشتر با هدف تكمیل بافت تشكیلاتی شورا صورت گرفت، ۱۱عضو جدید را به شورا افزود. ۵تن از اعضای جدید، نمایندگان ثابت شورا در كشورهای ایتالیا، نوردیك، آمریكا، فرانسه، سوییس و انگلستان بودند كه اكنون براساس مصوبه‌ی شورا  به عضویت آن در‌آمدند. دبیر ارشد شورا نیز براساس همین مصوبه به‌عضویت شورا در آمد.

دی‌ماه ۱۳۷۱:  در یك گسترش چشمگیر تعداد اعضای شورا از ۲۱ به ۱۰۹ عضو افزایش یافت. شورای ملی مقاومت در اجلاس خود به‌این نتیجه‌گیری رسید كه با توجه به پیشرفت كار مقاومت در داخل و خارج و ناكامیهای رژیم، «درمقطع حساس كنونی، گسترش شورا به‌عنوان پارلمان جنبش مقاومت ضرورتی تاریخی است». در این مرحله  اكثریت اعضای شورا را زنان تشكیل می‌دادند.

شهریور۱۳۷۲:  گسترش بزرگ: در این اجلاس با پذیرش اعضای جدید از میان متقاضیان، تعداد اعضای پارلمان به ۲۳۵عضو رسید.

گام بزرگ

شاخص این مرحله، انتخاب  و معرفی رئیس‌جمهور آینده ایران  در دوران انتقال است.‌با انتخاب خانم مریم رجوی به‌عنوان رئیس‌جمهور و حضور ایشان در پاریس، مرحله جدیدی آغاز شد كه  طی آن آلترناتیو دموكراتیك  به بلوغ خود دست یافت و در سطح ملی و بین‌المللی  آمادگی خود را برای ایفای مسئولیت تاریخی به اثبات رساند.‌آلترناتیو مردم‌سالار اینك با اقشار بسا گسترده‌تر مردم پیوند تازه‌یی خورد.  سرنگونی رژیم در چشم‌انداز توده‌ها  قرار گرفت و رژیم خمینی ضربه‌ی جبران‌ناپذیری دریافت كرد. ارزیابی دقیق پیشرفت و مقبولیت اجتماعی و بین‌المللی مقاومت در این مرحله، خود موضوع بحث دیگری است.افزایش كمیسیونهای شورا به‌منظور پاسخ‌گویی به نیازهای این مرحله،‌تصویب آرم شیر و خورشید به‌عنوان آرم رسمی شورا و تنفیذ مصوبه قبلی در مورد سرود رسمی از دیگر دستاوردهای شورای ملی مقاومت در این مرحله است.

كرونولوژی

۳۰تیرماه۱۳۶۰: تأسیس شورای ملی مقاومت توسط آقای مسعود رجوی در تهران

۷مرداد۱۳۶۰: پرواز آقای مسعود رجوی از پایگاه یكم شكاری مهرآباد به پاریس

۷مهر۱۳۶۰: اعلام برنامه‌ی دولت موقت توسط آقای مسعود رجوی مسئول شورای ملی مقاومت 

بهمن ۱۳۶۰: تشكیل اولین اجلاس شورای ملی مقاومت در پاریس.

 این اجلاس تا تاریخ ۲۹اسفند۱۳۶۰ به مدت دو ماه  ادامه داشت. دستاورد اجلاس، تصویب   اسناد ۳گانه و آیین‌نامه‌ی داخلی شورا بود.

۲۰فروردین۱۳۶۱: اعلام اولین مصوبات شورای ملی مقاومت توسط مسئول شورا.

۱۷فروردین ۱۳۶۱: تصویب شعار محوری مبارزه (مرگ بر خمینی و مرگ بر‌رژیم… خمینی) و شكل محوری مبارزه  (مبارزه مسلحانه…).

پاییز ۱۳۶۱ : تصویب و تأسیس كمیسیون صلح شورا.

۱۹دی۱۳۶۱: دیدار مسئول شورای ملی مقاومت با نایب نخست‌وزیر عراق در محل اقامت مسئول شورا (اور سو ر ـ اواز) و امضای بیانیه‌ی مشترك صلح.

۷ـ۴ بهمن۱۳۶۱: تصویب آیین‌نامه‌ی كمیسیونها و تأسیس دو كمیسیون جدید:كمیسیون قضایی و حقوق‌بشر و كمیسیون سازماندهی، مالی، تداركات.

۲۲اسفند۱۳۶۱: تصویب و انتشار طرح صلح شورای ملی مقاومت

 این طرح از سوی عراق به‌عنوان مبنای قابل قبولی برای مذاكرات صلح مورد تأیید قرار گرفت و در سطح بین‌المللی نیز حمایتهای بسیاری دریافت كرد.

۱۷آبان۱۳۶۲: تصویب طرح خودمختاری كردستان ایران

 گامی تاریخی در پاسخ به مبارزات مردم كردستان و در چارچوب تمامیت ارضی و یكپارچگی و وحدت ملی ایران.

۲۲ ـ۱۶دی‌ماه۱۳۶۲: هفته صلح: 

 این فعالیت  در سالگرد صدور بیانیه مشترك صلح توسط هسته‌های مقاومت در سراسر ایران به اجرا درآمد. نیروهای رژیم به حال آماده‌باش در آمدند.

۲۵بهمن۱۳۶۲: به‌درخواست مسئول شورای ملی مقاومت، دولت عراق به‌مدت یك هفته بمباران شهرهای ایران راقطع كرد. رژیم خمینی پس از ۴روز مخالفت، سرانجام قطع متقابل بمباران را پذیرفت.

۲۳مرداد۱۳۶۳ـ شورای ملی مقاومت با صدور بیانیه‌یی كه در پایان اجلاس خود منتشر كرد فعالیتهای خمینی‌گرایانه در خارج كشور و از جمله نامه‌نگاری به خمینی و رفسنجانی را كه در راستای خواب و خیالهای استحاله‌جویانه صورت گرفته محكوم كرد.

۷ ـ ۱ مهرماه۱۳۶۳: هفته مبارزه با جنگ:

 هسته‌های مقاومت و رزمندگان آزادی در بیش از ۴۰شهر و ۳۵پادگان و مركز نظامی كشور حركتهای  ضدجنگ را با انجام كار تبلیغی گسترده و عملیات نظامی متعدد برگزار كردند. دشمن تنها حدود ۱۶۰تن تلفات جانی داشت.

۱۳۶۴ـ ۱۳۶۳: در درون شورا، سرانجام جریانانهایی مثل بنی‌صدر و قاسملو كه  به سمت خمینی گرایش نشان می‌دادند مشخص شد و بدین ترتیب صفوف شورای ملی مقاومت پالایش یافت.

فروردین۱۳۶۴:  تظاهرات و اعتراضات مردمی  علیه جنگ و به‌نفع صلح در دهها شهر كشور با شعار مرگ بر خمینی، صلح صلح آزادی

اردیبهشت۱۳۶۴: یك‌ماه  علیه جنگ و اختناق ـ برای صلح و آزادی:

به‌دنبال پیام ۲۲ فروردین مسئول شورای ملی مقاومت به مردم ایران مبنی بر گسترش تظاهرات علیه جنگ،‌یكماه پراتیك علیه جنگ برگزار شد. در این پراتیك كه به‌طور سراسری برگزار شد از جمله  ۹۵پادگان و مركز نظامی رژیم زیر پوشش قرار گرفت. دهها هواپیمای نظامی از كار انداخته شد و…

۱۷اردیبهشت ۱۳۶۴: تظاهرات علیه جنگ و برای صلح: 

به دعوت شورای ملی مقاومت تظاهرات در ۱۳كشور اروپا و هند و آمریكا برگزار شد.

۲۵ خرداد ۱۳۶۴: به درخواست مسئول شورای ملی مقاومت،‌دولت عراق به مدت دو هفته بمباران شهرهای ایران را قطع كرد.

۲۱آبان۱۳۶۴: تصویب طرح «رابطه ٌدولت با دین و مذهب» در شورای ملی مقاومت.

 براساس این طرح، دین و دولت از هم جدا هستند، تفتیش عقیده ممنوع است، هیچ‌كس به‌خاطر دین و مذهب خاص،  نه امتیازی دارد و نه باید مورد تبعیض قرار گیرد، صلاحیت بالاترین مقامات كشور نیز رابطه‌یی با دین و  مذهب ندارد.

۲۳اردیبهشت۱۳۶۵: صدور بیانیه شورای ملی مقاومت در مورد انتقال محل اقامت مسئول شورا از اروپا به خاك كشور عراق:

 «شورای ملی مقاومت این انتقال را برای گسترش و سازماندهی نیروهای مسلح انقلاب از نزدیك امری لازم و آخرین گام برای عبور به خاك میهن می‌داند».

۱۷خرداد۱۳۶۵: پرواز صلح و آزادی: 

عزیمت مسئول شورای ملی مقاومت از فرانسه به خاك عراق و به جوار مرزهای میهن.

۲۸فروردین۱۳۶۶: تصویب طرح «آزادیها و حقوق زنان» در شورای ملی مقاومت

براساس این طرح، زنان حق تصدی تمامی مناصب و مقامهای كشوری از جمله قضاوت و ریاست‌جمهوری را دارند. حق انتخاب آزادانه‌ی شغل، همسر، حق متساوی طلاق، حق سفر بدون نیاز به اجازه‌ی‌دیگری، حق انتخاب آزادانه‌ی پوشش و شركت در مسابقات ورزشی و فعالیت هنری به‌رسمیت شناخته شده است.

۲۴مهر۱۳۷۰:  پذیرش ۱۱عضو جدید در شورای ملی مقاومت.  براساس مصوبه‌ی شورا، دبیر ارشد شورا و نمایندگان ثابت شورا در كشورهای مختلف به عضویت شورا در آمدند.

آذر ۱۳۷۱: اولین گسترش بزرگ شورا.

‌تعداد اعضای شورای ملی مقاومت از ۲۱عضو به ۱۰۹عضو افزایش یافت. 

شورای ملی مقاومت در اجلاسیه‌ی خود پس از بررسی اوضاع در داخل و خارج كشور و با توجه به ناكامیهای رژیم و پیشرفتهای مقاومت «به این نتیجه می‌رسد كه درمقطع حساس كنونی،‌گسترش شورا به‌عنوان پارلمان جنبش مقاومت ضرورتی تاریخی است». 

شهریور۱۳۷۲: دومین گسترش بزرگ شورا

 تعداد اعضای شورا از ۱۰۹ به ۲۳۵ نفر افزایش یافت. نیمی از اعضای شورا را زنان تشكیل می‌دهند. تعدادی از فرماندهان ارتش آزادیبخش به‌عضویت شورا  درآمدند.

شهریور۱۳۷۲: افزایش تعداد كمیسیونهای شورای ملی مقاومت به ۱۸ كمیسیون. 

 تعداد كمیسیونهابه ۱۸ افزایش یافت. این كمیسیونهای تخصصی با همكاری جامعه‌های متخصصان  و پژوهشگران میهنمان، كار كارشناسی روی طرحها و برنامه‌های دولت آینده را انجام می‌دهند.

شهریور۱۳۷۲: تصویب شیروخورشید به‌عنوان آرم رسمی شورای ملی مقاومت. 

به‌پیشنهاد مسئول شورا، شیروخورشید، نشان باستانی ایرانیان به‌عنوان آرم رسمی شورا مورد تصویب قرار گرفت و پرچم ۳رنگ ایران به  آن مزین شد.

۶شهریور۱۳۷۲: انتخاب رئیس‌جمهور  آینده ایران در دوران انتقال. 

طی یك اجلاس تاریخی در تالار بهارستان، شورای ملی مقاومت به اتفاق آرا، خانم مریم رجوی را به‌عنوان رئیس‌جمهور آینده ایران   برگزید.انتخاب تاریخی رئیس‌جمهور مریم رجوی ضربه‌ی استراتژیكی جبران‌ناپذیری به دشمن وارد كرد و آلترناتیو دموكراتیك را به اوج بلوغ خود ‌رساند.  

۲۶ شهریور ۱۳۷۲: خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور، از كلیه سمتهای قبلی خود در سازمان مجاهدین خلق ایران و ارتش آزادیبخش ملی ایران استعفا دادند

----------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
بیشتر بخوانید:

آشنایی با شورای ملی مقاومت - فصل دوم - شورای ملی مقاومت چگونه و چرا بنیانگذاری شد

-------------------------------------------------------------
بیشتر بخوانید:

آشنایی با شورای ملی مقاومت ـ فصل سوم - تجربه‌ی موفق دموكراسی و پلورالیسم

---------------------------------------------------
---------------------------------------------
بیشتر بخوانید:
----------------------------------------------------
بیشتر بخوانید:

آشنایی با شورای ملی مقاومت - فصل هفتم - سازندگی اقتصادی و رفاه اجتماعی

----------------------------------------------------
بیشتر بخوانید:

آشنایی با شورای ملی مقاومت - فصل هشتم  – شورای ملی مقاومت در صحنه‌ی بین‌المللی

----------------------------------------------------
بیشتر بخوانید:

----------------------------------------------------
بیشتر بخوانید:

----------------------------------------------------
بیشتر بخوانید:

----------------------------------------------------
مشاهده سند PDF

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

🔴آیا سلطنت‌طلبان واقعاً ملی‌گرا هستند؟

🔴 خامنه‌ای بازنده استراتژیک به مناسبت دومین سالگرد جنگ غزه