۹فروردین۱۴۰۰
اشرف۳ - از آن ماست
پیروزی
در حالی که مردم هوشیار ایران نسبت به قرارداد ننگین و بلندمدت رژیم آخوندی با چین واکنش‌های خشمگین و یکپارچه‌ای نشان داده‌اند، مقامات حکومتی باز به جیغ بنفش آن هم از نوع پررنگ آن پرداختند و باز به ناچار آدرس «دشمن اصلی» خود را دادند!
عادت جدید و خطرناک برای نظام ولایت: یادآوری «دشمن اصلی»!
از چهل سال پیش پیرکفتار جماران تلاش کرد تا نام مجاهدین را برای جامعه‌ی ایران
تبدیل به یک «خط قرمز» کند. و برای فراموش شدن این جریان مبارزاتی عظیم و اصیل مردمی،
همه‌ی ارگانهای خودش را موظف کرد که تا حد ممکن هیچ اسمی از مجاهدین برده نشود!
چرا؟ به گمان باطل خودش می‌خواست این نام و این منش از سینه و از یاد یک ملت
برود! اما هیهات که آب در هاون می‌کوبید و شکست خورد.
این روزها کدام روزی‌نامه و کدام سایت و خبرگزاری حکومتی را می‌یابید که
روزانه مطلبی در غیظ و کین و حساسیت و هراس و نگرانی از مجاهدین ننویسند؟!
مگر یک «گروهک» فراموش شده و «منکوب» و «مضمحل» و «نابود» شده، چقدر می‌تواند
برای یک حکومت «مقتدر و با ثبات!» خطرناک باشد که هر روز نه تنها مقاله و خبر دروغ
و لجن‌پراکنی، بلکه کتاب و فیلم و سریال باید برایش ساخت؟! دادگاه نمایشی ترتیب
داد و قاضی را به‌عنوان دادستان نشاند و در میدان «عدالت» گرازهای وحشی ولایی را
تازاند؟!
... حتی در پیام نوروزی؟!
کار به جایی می‌رسد که هول و هراس از «دشمن اصلی» به سرفصلی‌ترین سخنرانی
عمود خیمه‌ی مندرس ولایت هم نشت می‌کند!
خامنه‌ای در سخنان آغازین سال۱۴۰۰، از «ول»
بودن فضای مجازی سوز دل سرداد و در هراس از آثار فعالیت‌های روشن‌گرانه‌ی مقاومت ایران
در آستانه‌ی شعبده‌ی انتخابات ریاست باسمه‌ای جمهوری دروغین آخوندی، هشدار داد!
بگذریم که پاسدار نفهم ولایت‌معاش که به‌عنوان «گنده لات» سپاه در پی خامنه‌ای
و به فرموده به میدان آمد، نفهمید یا خود را به نفهمیدن زد که منظور خامنه‌ای از
«ول» بودن فضای مجازی، نگرانی از «دشمن اصلی» است! در نتیجه «ول» بودن را با
«ولنگاری» قاطی کرد و تلاش کرد بگوید با گسیل گله‌های کفتارهای بسیجی در «میدان
عزت مردم» می‌تواند آن‌را «جمع» کند!
اما در ادامه «عقلای قوم غضب» به میان شتافتند و باز «دشمن اصلی» را یادآوری
کردند تا پاسدار زائل‌العقل نظام که پیش از این «در قابلمه» را به‌عنوان «کرونا
یاب» معرفی می‌کرد، اکنون با «ریختن قیمه‌ی ولایت در ماست» بیش از این بی‌آبرو نشود!
همه چیز تقصیر «سایبری مجاهدین» است!
برای چندین و چندمین بار در رسانه‌های رژیم «مجاهدین» را محور همه‌ی دشمنی‌ها
با نظام معرفی کردند!
در ۷فروردین ۱۴۰۰ مجری تلویزیون آخوندها از مهمانش پرسید: «در سند
راهبردی امنیت ملی ایالات متحده که دستمایه قرار گرفته برای روزهای گذشته که فشار
بیاورند و جنجال کنند بر سر آن در مورد ایران و روسیه و چین ۱۷ مرتبه اسم چین برده شده ۵ مرتبه اسم
روسیه برده شده چهار مرتبه اسم ایران برده شده و این نشان می‌دهد که در واقع نسبت
به این سه ضلع این مثلث حساسیت زیادی دارند چرا؟»
مزدور حکومتی با قپه‌ی «کارشناس ارشد مسائل بین‌الملل!» و با پیشوند «دکتر» همه
چیز را به کنار نهاد و به فغان از روشنگریهای مجاهدین علیه وطن‌فروشی آخوندی پرداخت
و گفت: «اون ارتش سایبری که در آلبانی دارند هزار نفر آنجا با اسمهای مختلف در
فضای مجازی دارند تبلیغات می‌کنند!»
البته تلاش این مهره‌ی نان‌خور بیت‌العنکبوت ولایت این بود که ضمن ایراد اتهام
به «دشمن اصلی»، هوشیاری مردم ایران را هم دور بزند! امری که به‌روشنی و ناگفته پیداست
در آن شکستی از پیش ثبت شده خورده است!
رژیم آخوندی با در پرده‌ی ابهام گذاشتن جزئیات این قرار داد، که به بیان مهره‌های
حکومتی تنها شامل مسائل اقتصادی نیست، در تلاش است که حساسیتها را نسبت به آن کاهش
دهد. حتی در راستای چنین هدفی نام آن‌را هم با دجالیت خاص آخوندی «سند جامع همکاری
ایران و چین» گذاشتند. اما مردم ایران در فضای مجازی و صفحات فیلترشده‌ی اجتماعی، نام
آن را با کنایه از عهدنامه‌های ذلت‌بار دوران قاجار «پکن‌چای» و «ترکمن‌چین» یا «ترکمان‌چای
چینی» گذاشتند. هم‌چنین پاسدار دیپلمات پوش خندان نظام، محمد جواد ظریف را با یادآوری
تاریخی از قرارداد ننگین ۱۹۱۹، با وثوق
الدوله مقایسه کردند.
همه‌ی این موارد نشان می‌دهد که علی‌رغم تمام سال‌های دروغ و لجن‌پراکنی و تلاش برای قطع مردم از پیشتازان مبارز آزادی میهن، در نهایت، روشنگریهای مجاهدین و مقاومت ایران کارساز بوده و این حقیقتی است که از جای جای نظام به ناگزیر به آن اذعان و اعتراف می‌شود.
---------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------
---------------------------------------------
----------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------
