اشاره
در مقدمة نخستین شماره این سلسله مقاله‌ها یادآوری کردیم که یکی از پشتوانه‌ها
و تمهیدات بین‌المللی تروریسم نظام آخوندی، اتخاذ سیاست مماشات و استمالت توسط
آمریکا و اروپا نسبت به ملایان بوده است. در دو شماره‌ی پیشین، چگونگی گسترش تروریسم
از ایران به جهان را در چندین نمونه مشاهده کردیم. نمونه‌هایی که بدون تمهیدات
بین‌المللی و در نتیجه‌ی آن، گستاخی ماشین تروریسم آخوندها، هرگز میسر نبود.
در این شماره ضمن ارائه‌ی پیشرفت ترور در خارج ایران، شاهد خواهیم بود که با فعالیت‌های
سیاسی، دیپلماتیک و حقوق‌بشری مقاومت، چشم جهان آرام آرام به ریشه‌ها و شاخه‌های
تروریسم حاکمیت ولایت فقیه باز می‌شود.
نکته‌ی قابل توجه در این سلسله مقالات این است که فعالیت‌های روشنگرانه و افشاگرانه‌ی
مقاومت ایران در رو کردن پشت پرده‌ها و دسیسه چینی‌های تروریستی و جنایت‌کارانه‌ی
نظام ولایت فقیه از یک‌سو وجهی از مبارزه همه‌جانبه برای سرنگونی آن بوده و از
سویی دیگر در خدمت امنیت جهانی و حقوق‌بشر صورت گرفته است.
*** *** ***
هوشیاری مجاهدین و شکست یک طرح ترور
ساعت ۹صبح روز دوشنبه ۲دی ۱۳۷۰دو دیپلمات-تروریست
رژیم آخوندی به اسامی منوچهر پاک‌آئین و میرزاده با استفاده از اتومبیل دارای
شماره دیپلماتیک و مصونیت سیاسی، برای اجرای طرح ترور، وارد منطقه‌ی مجاهدین شدند که
با تیر اخطار مجاهدین، تو‌دهنی محکمی دریافت کردند؛ سپس هر دو دستگیر و تحویل
پلیس شدند.
مجاهدین از چندی قبل مطلع شده بودند که در وزارت اطلاعات گفته شده «چند هفته
بیشتر طول نخواهد کشید تا مسعود رجوی ترور شود». یکی از اطرافیان رفسنجانی هم گفته
بود «حالا دیگر نوبت رجوی است، چرا که هر چه فتنه و دردسر داریم، زیر سر ایشان است».
آنگاه وزارت اطلاعات آخوندها که از درهم‌شکسته‌شدن طرح ترور و مجروح شدن
دیپلمات-تروریست خود شوکه شده بود، در رادیو و تلویزیون رژیم خبر داد: «یکی از
دیپلمات‌های جمهوری اسلامی ایران در بغداد ساعت ۹صبح روز گذشته مورد حمله مسلحانه قرار گرفت و به‌شدت مجروح شد.
به‌دنبال این اقدام جنایتکارانه، فخری حمودی دینی، کاردار عراق در تهران، نیمه‌شب
دوشنبه به وزارت امور خارجه احضار شد و آقای فومنی، مدیرکل وزارت‌خارجه در امور
خلیج‌فارس، مراتب نگرانی و اعتراض شدید جمهوری اسلامی ایران از این حادثه
غیرمترقبه را به کاردار عراق در تهران ابلاغ کرد».
روشنگری پشت پرده‌ی ترور
یک دهه بعد، ابراهیم ذاکری(کاک صالح) یکی از فرماندهان ارتش آزادیبخش ملی که
از سال ۱۳۷۲ تا زمان درگذشتش در
پاریس، مسئولیت کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران را برعهده داشت،
جزئیات بیشتری را درباره طرح ترور رهبر مقاومت در دیماه ۱۳۷۰ فاش کرد. در بند دهم اطلاعیه‌ی کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای
ملی مقاومت ایران به‌تاریخ ۳۱خرداد ۱۳۸۱ آمده است: «بریده‌مزدوری به‌نام محمدحسین سبحانی که
پس از کشف مزدوری‌اش، ۳سال پیش در منطقه مرزی
از نزد مجاهدین گریخته و توسط ارگانهای عراقی دستگیر و متعاقباً به‌طور قانونی به
ایران رفته بود، اخیراً توسط وزارت اطلاعات از ایران به آلمان فرستاده شده است. وی
در ارتباط با دیگر عوامل وزارت اطلاعات در اروپا قرار گرفته و مأموریت دارد برای
سفیدسازی چنین وانمود کند که گوئیا زندانی رژیم آخوندی بوده و توانسته است با طرح‌های
پیچیده از دست رژیم بگریزد و مخفیانه از تهران به آلمان بیاید»!
اما حسرت‌زدگی رژیم در اساس ناشی از شکست توطئه ترور مسؤل شورای ملی مقاومت و
فرمانده کل ارتش آزادیبخش و واگشت‌خوردن مزدور مزبور و همچنین سایر مأموران افشا
شده در نشریه مجاهد ۳۸۰(۱۱اسفند ۱۳۷۶) است.
به‌گزارش خبرگزاریهای بین‌المللی و طبق سلسله اطلاعیه‌های مجاهدین در دیماه ۱۳۷۰، روز دوم دی همان سال، دیپلمات-تروریست‌های رژیم آخوندی در
نزدیکی دفتر مرکزی مجاهدین در بغداد، ورود مسعود رجوی را انتظار می‌کشیدند. اما
مجاهدین هوشیار بودند و پیش‌دستی کردند. روز بعد خبرگزاریهای فرانسه و رویتر گزارش
کردند «رژیم ایران اعلام کرد دو تن از دیپلمات‌هایش در بغداد توسط مجاهدین به‌شدت
زخمی شده‌اند».
متعاقباً در ۲۸اسفند ۱۳۷۱ رادیو و تلویزیون و مطبوعات رژیم آخوندی طبق یک خبر عجولانه‌ی وزارت
اطلاعات اعلام کردند «رجوی توسط محافظانش ترور شد»! ظاهراً کُد ارسالی «نشد» در اطلاعات
آخوندها «شد» خوانده شده بود.
۱۷روز بعد دشمن حسرت‌زده
با ۱۳ جنگنده بمب‌افکن فانتوم و ۳۰تُن بمب، به بمباران سنگین قرارگاه اشرف مبادرت کرد که عمدتاً بر
روی مقر فرماندهی متمرکز بود و قصد تلافی داشت. اما این‌بار هم تیرش به سنگ خورد.
در این مورد هم باز یک مزدور دیگر رژیم به‌نام کاظم سلیمانی بعداً به رژیم خبر داد
ـ و در همه‌ی رسانه‌های رژیم نیز منعکس گردید ـ که وی شخصاً کشته‌شدن فهیمه اروانی،
مریم رجوی و مسعود رجوی را به چشم دیده است...».
واکنش پارلمان اروپا
توطئه‌ی شکست‌خورده‌ی رژیم آخوندی برای ترور رهبر مقاومت در دیماه ۱۳۷۰ از سوی بسیاری از شخصیتهای سیاسی در کشورهای مختلف محکوم شد.
در ۲۱اسفند ۱۳۷۰(۱۲مارس ۱۹۹۲) پارلمان اروپا با صدور
قطعنامه‌یی(سند شماره B۳-۰۱۳۱۷/۹۲) در این‌باره اعلام کرد: «پارلمان اروپا افزایش مستمر فعالیت‌های
تروریستی رژیم ایران در خارج ایران از طریق هیأت‌های دیپلماتیکش ـ و به‌ویژه طرح
شکست‌خورده سوءقصد به‌جان آقای مسعود رجوی، رهبر مقاومت ایران‌ـ را محکوم می‌کند».
قطعنامه سوکمیسیون حقوق‌بشر ملل متحد
سوکمیسیون حقوق‌بشر ملل متحد در قطعنامه خود به‌تاریخ ۲۷اوت ۱۹۹۲برابر با ۵شهریور ۱۳۷۱، اقدام
رژیم آخوندی برای ترور رهبر مقاومت ایران را با عبارت زیر محکوم کرد: «نسبت به
سوءقصد نافرجام علیه جان آقای مسعود رجوی رئیس شورای ملی مقاومت ایران در دسامبر ۱۹۹۱(دیماه ۱۳۷۰) ابراز نگرانی می‌کند و
ترور پروفسور کاظم رجوی در سوئیس را قویاً محکوم می‌نماید».
در قطعنامه‌های سوکمیسیون حقوق‌بشر ملل متحد و پارلمان اروپا، از ادامه و
تشدید فعالیت‌های تروریستی علیه مخالفان در خارج ابراز تأسف شده است. در این
قطعنامه مشخصاً به توطئه‌ی نافرجام دسامبر ۱۹۹۱برای ترور
مسؤل شورای ملی مقاومت ایران آقای مسعود رجوی اشاره گردیده است: «در ۵آوریل ۱۹۹۲دولت رفسنجانی با نقض
قوانین بین‌المللی، از مرزهای بین‌المللی عبور کرده و بار دیگر به قصد از بین بردن
رهبران اپوزیسیون، یک قرارگاه مخالفان را بمباران کرد».
واکنش سنای آمریکا
۶۲سناتور آمریکایی در ۲۸اکتبر ۱۹۹۲ در نامه‌یی خطاب به
پطرس غالی (دبیرکل وقت ملل متحد) از شورای امنیت ملل متحد خواستار اقدامات مؤثر
برای پایان دادن به تهدید فزاینده رژیم ایران در قبال مردم ایران و جامعه جهانی
گردیدند. این نامه ضمن تأکید بر نقض شدید حقوق‌بشر در ایران، یادآوری کرده است که
رژیم آخوندی به‌دلیل اقدام برای ترور رهبر مقاومت ایران، در پارلمان اروپا و
کمیسیون حقوق‌بشر ملل متحد محکوم شده است.
در نامه سناتورها آمده بود: «طبق آخرین گزارش وزارت‌خارجه آمریکا
در مورد تروریسم، ”ایران هم‌چنان یکی از کشورهای اصلی حامی تروریسم می‌باشد.
دستگاههای اطلاعاتی ایران هم‌چنان حملات تروریستی را به‌خصوص علیه مخالفان رژیم که
خارج از کشور اقامت دارند، تسهیل نموده و به اجرا می‌گذارند. این سیاست با تأیید
بالاترین مقامهای رژیم صورت می‌گیرد”.
تمهیدات بین‌المللی در خدمت گستاخی تروریسم
ــ سناتورهای آمریکایی در نامه خود خاطرنشان کردند که چشم‌دوختن به «میانه‌روی»
رژیم حاکم بر ایران و دولت رفسنجانی سرابی بیش نیست. چرا که نقض مداوم حقوق‌بشر در
ایران ادامه دارد و «سال‌هاست که رژیم خمینی و جانشینان او، هم‌میهنان خود را با
توسل به اعدام‌های جمعی و شکنجه‌های قرون‌وسطایی، سرکوب نموده و ایرانیان را از
حقوق بنیادی‌شان محروم کرده‌اند».
ــ هم‌چنان‌که «صدور تروریسم بین‌المللی یکی دیگر از ویژگی‌های این رژیم بی‌رحم
است، وزیر اطلاعات رژیم ایران[فلاحیان] در یک اعتراف بی‌سابقه در ۳۰اوت ۱۹۹۲پذیرفت که دولتش مسؤل
عملیات تروریستی علیه مخالفان سیاسی و اتباع خارجی در خارج کشور است. بنابراین
”ایران هم‌چنان یکی از کشورهای اصلی حامی تروریسم می‌باشد و دستگاههای اطلاعاتی
ایران هم‌چنان حملات تروریستی را به‌خصوص علیه مخالفان رژیم که خارج از کشور اقامت
دارند، تسهیل نموده و به اجرا می‌گذارند. این سیاست با تأیید بالاترین مقامهای
رژیم صورت می‌گیرد”.
ــ۶۲سناتور آمریکایی در
نامه خود همچنین خاطرنشان کردند: «جنبه رعب‌آوری که در حمایت ایران از
تروریسم بین‌المللی وجود دارد، تلاش همزمان این کشور برای به‌دست آوردن تکنولوژی و
تسلیحات هسته‌یی است. آنها در صورتی که امکانات اتمی به‌دست آورند، توانایی‌شان
برای تهدید صلح این منطقه‌ی پرتلاطم به‌نحوی چشمگیر فزونی خواهد یافت».
ــ سناتورهای آمریکایی در پایان نامه خود خواهان به جریان افتادن یک قطعنامه
اساسی در مجمع عمومی ملل متحد برای محکوم کردن جهانی رژیم ایران به‌خاطر نقض حقوق‌بشر
و حمایت از تروریسم بین‌المللی شده و علاوه بر این از شورای امنیت ملل متحد
خواستند برای پایان دادن به تهدید فزاینده ایران در قبال شهروندان خود و جامعه
جهانی، اقدامات مؤثری به‌عمل بیاورد.
ادامه دارد...
***
برای مطالعه سایر قسمتهای این سلسله مقاله به لینکهای زیر مراجعه کنید:
