۳شهریور۱۴۰۱
رئیسی جلاد
در پیچ‌وخم تحولات سیاسیِ داخلی و بین‌المللی ایران، جنبش دادخواهی، هر دم حلقهٔ محاصرهٔ عدالت‌طلبی را علیه نظام ولایت فقیه و آمران و عاملان قتل‌عام تابستان ۶۷ تنگ‌تر می‌کند. اکنون دامنهٔ این جنبش فراگیر ملی به آستانهٔ جلسهٔ سالانهٔ سازمان ملل رسیده است. جلسه‌یی که رژیم ملایان دورخیز شرکت دادن جلاد قرن ابراهیم رئیسی را در آن برداشته است. بی‌شک جنبه‌یی از این تصمیم رژیم آخوندی، برآورد میزان واکنش دولتها ــ به‌خصوص دولت آمریکا ــ و نیز واکنش ارگانهای حقوق‌بشری و قضایی پیرامون سفر ابراهیم رئیسی است؛ چرا که وی در زمرهٔ جنایت‌کارانی‌ست که پرونده جنایی ـ سیاسیِ آن روی میز هر دولت میزبان وی قرار دارد.
در آستانهٔ جلسهٔ سالانهٔ سازمان ملل که در ۲۰سپتامبر برگزار می‌شود، دادخواهان قتل‌عام تابستان ۶۷، از ایران تا آمریکا مترصد ثبت این جنایت فراموشی‌ناپذیر در دادگاه آمریکا و محاکمهٔ آمران و عاملان آن هستند. این دادخواهی، فرصتی برای ایرانیان خارج کشور است که به‌نمایندگی از قربانیان تروریسم و قتل‌عام، به این کارزار جنبش دادخواهی بپیوندند. این دادخواهی، جبهه‌یی از مبارزه برای ثبت جنایات خمینی و هیأت مرگ تابستان ۶۷ در دادگاههای بین‌المللی است.
بدین منظور روز ۳شهریور کنفرانسی در محل دفتر شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا با عنوان «کنفرانس مطبوعاتی شکایت فدرال علیه ابراهیم رئیسی به‌دلیل نقش در قتل‌عام ۶۷» برگزار شد.
حاضران نخست ابعاد جنایت صورت گرفته توسط ابراهیم رئیسی در زندانهای اوین و گوهردشت را تشریح کردند و سپس به روشنگری پیرامون راه‌کارهای ثبت جنایات ابراهیم رئیسی و نیز محاکمهٔ وی پرداختند. در این کنفرانس برای محاکمهٔ ابراهیم رئیسی به‌خاطر جنایت علیه بشریت، نسل‌کشی و تروریسم فراخوان داده شد:
علیرضا جعفرزاده: خانواده‌های قربانیان، خواهان عدالت هستند. هفته قبل یک شکایت قانونی در آمریکا به ثبت رسید؛ شکایت قربانیان شکنجه علیه ابراهیم رئیسی. اولین باری است که یک دادگاه، تحقیقاتی را علیه رئیس‌جمهور ایران صورت می‌دهد.
سونا صمصامی: سازمان ملل باید رئیسی را مورد حسابرسی قرار بدهد. هر چیزی غیر از این توهین به منشور سازمان ملل است. جنایات رئیسی فقط مربوط به گذشته نیست؛ در قیام ۹۸ در موضع رئیس قوه قضاییه بر کشتار ۱۵۰۰نفر نظارت داشته است. در زمان ریاست وی ۵۶۲نفر اعدام شده‌اند. در ایالات متحده صدها ایرانی زندگی می‌کنند که قربانی همین رئیسی هستند. مجاهدین و شورا خواهان اجرای عدالت هستند. این کارزار دادخواهی تا سرنگونی و برقراری عدالت ادامه خواهد داشت.
مایکل موکیزی: در ۲۰۱۹ تحریم‌هایی علیه رئیسی صادر شد. در سال۲۰۲۱ وزارت‌خارجه محدودیت‌های مهاجرتی علیه رئیسی تعیین نمود. امروز فرصت داریم که ثبت شکایت را انجام دهیم. اگر رئیسی به آمریکا بیاید در حوزهٔ صلاحیت دادگاه آمریکا قرار خواهد گرفت. کنگره به دادگاه آمریکا این حق را اعطا کرده است. ثبت دعاوی، به شاکیان اجازه می‌دهد که جنایتکاران در موقعیت سیاسی را تعقیب کنند. اعمال رئیسی بر مبنای فتوای خمینی بوده است. شکی وجود ندارد که او اعمال جنایت را انجام داده است. یکی از شاهدان این واقعیت، نشستی است که منتظری به آنها گفته بود «شما جنایتکاران تاریخ هستید». منتظری گفته بود «من نگران قضاوت تاریخ علیه ما هستم».
این قتل‌عام بدون محاکمه بوده است. رئیسی در ۲۰۱۸ گفته این اعدامها از دست‌آوردهای غرورآفرین نظام بوده! این اعدامها خارج از هر روند قانونی صورت گرفته است. به هیچ‌وجه روند قضایی نبود.
باید تأکید کرد که رئیسی واجد شرایط دیپلماتیک نیست. مصونیت دیپلماتیک به‌معنی معافیت از محاکمه و مجازات نیست.
فراتر از این، یک فضای سیاسی وجود دارد. خامنه‌ای در رأس این حکومت است و رئیسی منصوب وی. واقعیت این است که خامنه‌ای رئیس‌جمهور واقعی ایران است. ایران یکی از چهار حکومتی است که آمریکا آن را تروریست می‌داند.
یک غریزه انسانی این است که کسانی که جنایت کرده‌اند، باید اعمالشان ثبت شود. مهم این است که در این راستا تلاش‌مان را انجام دهیم.
شیلا نینوایی: من یک ایرانی ـ آمریکایی هستم. در ایران سه بار دستگیر شده و در مجموع ۸سال در زندان بودم. جرمم فقط توزیع نشریه مجاهدین بود. در اوین چند ماه زیر شکنجه بودم و در دادگاهی سه دقیقه‌یی به ۵سال محکوم شدم. بار دوم در اوین به دو سال محکوم شدم. این حکم همزمان با کشتار هزاران زندانیان سیاسی بود. روز ۱۵اوت من را نزد هیأت مرگ بردند. یکی از آن چهار نفر ابراهیم رئیسی بود. من جزء معدود بازماندگان آن قتل‌عام هستم. بسیاری را که می‌شناختم اعدام شدند. زندانی که پر بود، خالی شد.
وقتی به‌اجبار از ایران خارج شدم، احساس مسئولیت کردم که صدای آنها را بازتاب بدهم. بازگشت به آن گذشته‌ها اشک را در چشمانم جاری می‌کند. هر بار اسم رئیسی را می‌شنوم، چهره‌های معصوم دختران جوانی را به‌یاد می‌آورم که هرگز نتوانستند از زندان خارج شوند. الآن زمان پاسخگویی است.
احمد حسنی: برادر من از شهیدان سربه‌دار ۶۷ است. خوشحالم که کنار شما هستم. احساس می‌کنم حدود ۳۴سال پس از این‌که هزاران خانواده، عزیزان‌مان را از دست دادیم، سرانجام عدالت برقرار می‌شود. من یکی از شاکیان این پرونده علیه رئیسی هستم. برادرم محمود دانشجوی دانشگاه تهران و هوادار مجاهدین بود. بسیار اذیت و آزاد جسمی و روحی شد. او هفت سال از حکمش را گذرانده بود که ناگهان شوکه شدیم که با دوستانش قتل‌عام شده است. رئیسی مستقیماً و شخصاً مسؤل اعدام برادر من است. او دستور اعدام زندانیان را در اوین و گوهردشت صادر کرد. به ما نگفتند که پیکر محمود چه شد و کجا دفن شد. گفتند حق ندارید برای او مراسم بگیرید. من می‌پیوندم به دادخواهان این قتل‌عام. سازمان ملل باید در قبال این پرونده اقدام کند.
پروفسور اشنیبام: هیچ شکی نیست که در تابستان ۶۷ تعداد بی‌شماری از زندانیان اعدام شده‌اند. این کار تصادفی نبود. خمینی قصد داشت مخالفانش را از بین ببرد. این تردید ناپذیر است. عفو بین‌الملل و کمیسیون حقوق‌بشر سازمان ملل این قتل‌عام را محکوم کرده‌اند. هیچ وکیل مدافعی نبود، هیچ تجدیدنظری نبود. این هیأت پوششی برای دادگاهی بود که وجود نداشت. دستان ابراهیم رئیسی آلوده به خون هزاران نفر است و هرگز مورد پیگیری قرار نگرفته است.
اکنون پرونده علیه رئیسی ثبت شده است. این دادگاه درباره یک رخداد متمرکز تشکیل می‌شود. این پرونده توسط بسیاری از شاکیان ثبت شده است. قانون شکنجهٔ بیگانگان و قانون ۱۹۹۱ به شهروندان آمریکایی اجازه می‌دهد که گواهی و شهادت بدهند. شاکیان به‌طور غیابی حق دارند شکایت کنند.
رئیسی در قبال قربانیان خودش باید پاسخ بدهد. رئیسی نسخه شکایت را دریافت می‌کند و ۲۱روز فرصت دارد پاسخ دهد.
رئیسی دیپلمات نیست، رئیس دولت هم نیست. طبق قانون اساسی ایران، ولی‌فقیه رئیس کشور و دولت است. رئیسی تنها کسی است که در این‌جا، شکنجه‌شدگان او را مخاطب قرار داده‌اند.
برای این جنایت بزرگ تا امروز هیچ عدالتی وجود نداشته است. موکلین من امیدوارند که برای تمام قربانیان جنایات این رژیم، الگویی باشد که راهی و امکانی برای شکایت و دادخواهی آنان وجود دارد.
