۲۲فروردین۱۴۰۱
سانسور و تشدید خفقان
دنیای ایده‌آل آخوندهای برون‌جسته از دوران غارنشینی این است که گرداگرد ایران دیوار بکشند، دسترسی جامعهٔ ایرانی به دنیای بیرون را قطع کنند و از ایران یک زندان بزرگ بسازند؛ زندانی که در آن فقط مرغوای شوم و پاییزی آنها به‌گوش برسد. پیشرفت‌های شگرف سیبرنتیک و گسترش اینترنت کار آنها را دشوار کرده است. البته مشکل فقط به اینجا ختم نمی‌شود. مشکل اصلی در اینجاست که اینترنت اکنون به دریچه‌یی برای گردش آزاد اطلاعات تبدیل شده است. مردم از طریق آن در جریان اخبار بدون سانسور قرار می‌گیرند. در شبکه‌های مجازی خبرها، فیلم‌ها، پادکست‌ها، پستها و کامنت‌های فراوانی وجود دارد که مضمون آنها برخاستن، شورش کردن و براندازی استبداد دینی است. مهم‌تر این‌که پراتیک‌ها و فعالیت‌های کانونهای شورشی در آنها منعکس می‌شود و روحیهٔ مقاومت را در مردم بالا می‌برد. تمام وحشت خامنه‌ای و نعلین‌داران این است که نمی‌توانند بر فضای مجازی مسلط شوند و در تداوم و گسترش آن مرگ خود و نظامشان را به چشم می‌بینند.
این وحشت غیرقابل کتمان در جیغ‌های بنفش علم‌الهدی، والی خامنه‌ای در خراسان به‌خوبی پیداست.
«امروز متأسفانه به تعداد گوشی‌های هوشمند؛ رسانه آزاد و باز داریم که تولید و بازنشر پیام می‌کنند و هیچکس هم جلودارشان نیست».
«رسانهٔ آزاد و باز»! چه تهدیدی برای کیان ارتجاع و خرافه‌اندیشی دارد که این درشت گماشتهٔ خامنه‌ای آن را برنمی‌تابد؟!
او با عجز و استیصال به اندک وابستگان حاکمیت و چماقداران سایبری نظام تشر می‌زند تا آنها را به «جهاد تبیین» [بخوانید وارونه‌نمایی واقعیتها و جعل دروغ و دجالگری در فضای مجازی] وادارد؛ ولی مخاطبان او واررفته‌تر از آن هستند که نم پس بدهند.
«شما که قدرت تولید پیام دارید؛ جهاد تبیین را جدی بگیرید؛ جهاد تبیین فقط مختص من طلبه نیست؛ مال شماست؛ فرمان جهاد همگانی است. شما مسئول هستی و باید در عرصه این جهاد؛ فعالانه و مجاهدانه وارد شوید. اگر صورت ندهید برخلاف جهاد واجب عمل کرده‌اید».
منظور والی منفور خراسان این است که مزدوران و پامنبریهای استیجاری از «جهاد واجب»! سرپیچی می‌کنند و حاضر نیستند برای آن هزینه بدهند. ماهیت این «جهاد واجب» یا «جهاد تبیین»، همان چیزی است که یکی از دانه درشت‌های سایبری از آن رونمایی کرد: «به اسم افراد مشهور ضد انقلاب، اکانت فیک می‌ساختیم»
آش در این زمینه آن‌قدر شور و غیرقابل تناول بود که صدای برخی از روزنامه‌های خودشان هم درآمد.
«با اکانت فیک، مطلب فیک منتشر می‌کنند و خودشان باورشان می‌شود و بولتن می‌کنند و احیاناً فاکتورِ مضاعف! رندانشان که دانسته به تخریب افکار عمومی می‌پردازند و کاسبی می‌کنند. ساده‌دلانشان را باید بیدار کرد به این هشدار که؛ این‌که انجام می‌دهید، «تهاجم تحریف» است نه «جهاد تبیین» » (جمهوری اسلامی. ۱۴فروردین ۱۴۰۱)
حال علم‌الهدی چه از فرط غیظ و غضب عمامه به زمین بکوبد یا نکوبد اما گویاتر از این نمی‌شد از یک‌طرف به ندانم‌کاری و فلاکت اختناق‌آفرینان اینترنتی اشاره کرد و از طرف دیگر لو داد که تمام طرح‌های دجالگرانهٔ رژیم با عنوانهای دهان‌پرکن و مشعشع هدفی جز ایجاد سانسور و فیلترینگ و بستن اینترنت ندارد.
«پیام دیگر برای مجلس و مسئولان است؛ شورای عالی فضای مجازی چندین سال است تشکیل شده اما آفتابه؛ لگن هفت دست؛ شام و ناهار هیچی... شورای عالی فضای مجازی چه می‌کند؟ مجلس هم هر روز یک افسانه درست می‌کند؛ یک روز طرح صیانت؛ یک روز طرح تنظیم‌گرایی؛ چرا این قدر معطل هستید؟ دشمن قرار است چه کند که شما به فکر مقابله با جریان ولنگار رسانه‌یی باشید؟» (انتخاب. ۱۹فروردین ۱۴۰۱)
واقعیت این است که دیگر با «افسانه درست کردن»! «اکانت فیک ساختن» و پمپاژ دروغ و دغل دیگر نمی‌توان بر توفان کمند و دهانه زد. این توفان وزیدن گرفته و بر سر آن است که برای همیشه ارتجاع، استبداد و دجالیت به نام خدا و دین را از جغرافیا و تاریخ ایران بروبد و خواهد روبید.
