۱۵اسفند۱۴۰۰
اوکراین. عکس از آرشیو
مقاومت همبستهٔ مردم اوکراین در مقابل جنگ و تهاجم و اشغال کشورشان، آغاز تحولی تاریخی با درس‌هایش شد. تحولی که نمونهٔ حضور سیاسی و اجتماعی و نظامی مردم را در تمامی جبهه‌های مقاومت، پس از انقلاب الجزایر که در نیمه دوم قرن بیستم رخ داد، سراغ نداریم.
در اوکراین چه رخ داد که ۷۰سال پس از جنگ دوم جهانی، آن را «تحولی تاریخی» می‌نامیم؟
نخستین نقش برجسته که جهان را پس از دو روز اشغال اوکراین، نسبت به آن متحول نمود، برانگیختگی و اتحاد میلیونی مردم در پی اشغال کشورشان و نیز نقش رهبری رئیس‌جمهور ولادیمیر ولنسکی می‌باشد. هنگامی که رهبری سیاسی، تضاد بالفعل و منافع مردم و کشورش را با راهنمای سمت درست تاریخ تشخیص می‌دهد، عواطف و اراده و غرور ملی ملتی را به‌هم می‌آمیزد و قدرتی بی‌شکست را در برابر نیروی دهها برابر از خود قوام و دوام می‌دهد. از این رو برانگیختگیِ جهانی در تقدیر حمایت‌آمیز از دولت و مردم اوکراین قانونمند است. رهبری اوکراین و مردم آن همین قانونمندی را محقق نموده‌اند.
رخدادهای پیاپیِ اوکراین دارند هر روز به مردمان جهان پیام می‌دهند که در نهفت زندگی معمول مردمان، چه ذخایر و غنای انسانی و فرهنگی جریان دارد که در وقت گل دادنش، با ذکاوت رهبریِ هوشیار، به میدان رقم زدن سرنوشت میهن و ملتی می‌شتابند. نقش برجستهٔ رهبری در سوق دادن این ذخایر و غنای انسانی و فرهنگی به‌جانب استیفای حقوق ملی و مردمی، کیفیت بی‌نظیری است که ۷۰سال پس از جنگ دوم جهانی، این روزها در اوکراین شاهد آن هستیم.
رخدادهای پیاپیِ اوکراین مدام از گوشه و کنار جهان همبستگی انسانی دریافت می‌کند. نفوذ و اثرگذاریِ آثار انسانیِ پایداری برای جوهر زندگی، خیل انسانهای اکناف جهان را مشتاق شرکت در کنار میلیون‌ها اوکراینیِ متحد برای دفاع از حق آزادی نموده است. جهان از پس سالیان طولانی، شاهد برانگیختگیِ جوهر انسانی برای اتحاد با جوهر آزادی است.
رخدادهای پیاپیِ اوکراین دارند پیام می‌دهند که این بدعت نوین از همبستگی رهبری و قدرت ملی مردمی می‌تواند الگویی برای دیگر ملتها باشد تا قدرت اعجاب‌انگیز اتحادشان علیه دیکتاتورها و جباران را بازنگری و بازسازی کنند. از این رو رخدادهای پیاپی اوکراین، ارتعاش وحشت و هراس را بر ارکان قلعه‌های دیکتاتورها برانگیخته است. در این میان دیکتاتوری ولایت فقیهی در خط نخست وحشت و هراس از این ارتعاش قرار دارد. چرا که در طی چهار دهه سلطهٔ سیاه و تاریک‌شان، کهکشانی از ستارگان شب‌کوب و ظلمت‌سوز و درخشش بی‌وقفه ارزش‌های مقاومت و پاک‌بازی برای آزادی را مقابل خود داشته‌اند؛ از حماسه‌های قهرمانان آزادی در قتل‌عام ۶۷ تا کارزارهای پایداری مجاهدین در اشرف و لیبرتی طی ۱۴سال، تا شورش و قیام در خیابانهای شهرهای ایران طی یک دههٔ گذشته و نیز پایداری زندانیان سیاسی تا امروز...
تردید نیست که «چه خواهد شدٍ» رخدادهای اوکراین را کیفیت پایداریِ اوکراینی‌های همبسته و جنگاور برای دفاع از «جوهر زندگی‌شان که همان جوهر آزادی است» رقم خواهد زد؛ چرا که آنان منادی ندای مشترکی شده‌اند که در این نبرد «هیچ‌چیزی جز آزادی‌مان را از دست نمی‌دهند». و این، ندای تسخیرناپذیر جوهر و ذات انسانی است.
