۷فروردین۱۴۰۰
دادگاه استکهلم
زوزه‌های اخیر غریب‌آبادی معاون امور بین‌الملل قضاییه جلادان در رابطه با محکومیت‌های رژیم در سطح بین‌المللی و فعالیت‌های حقوقی و سیاسی مجاهدین در این عرصه، بیانگر تعادل‌قوای برتر مقاومت ایران نسبت به رژیم آخوندی در این عرصه است.
غریب آبادی روز ۲۲ اسفند نسبت به دادگاه دژخیم حمید نوری در سوئد سوزوگداز کرد و گفت: سوئد در اروپا به مرکزی برای هدایت اقدامات تروریستی علیه نظام ایران تبدیل شده است.
وی تصریح کرد: برخی اعضای مجاهدین نیز در این کشور حضور دارند و اقدامات تروریستی خود علیه نظام ایران را از این کشور هدایت می‌کنند. این‌که دولت سوئد با اختصاص بودجه دهها میلیون یورویی نظام قضایی خود را در اختیار مجاهدین قرار داده، خود حاکی از تداوم سیاست حمایت این کشور از تروریستها و برنامه‌های خرابکارانه علیه جمهوری اسلامی می‌باشد.
بعد هم به دولت سوئد توصیه کرد که دامن خود را از ارتباط با مجاهدین پاک کند و به این نمایش ساختگی علیه نظام ایران نیز خاتمه دهد (خبرگزاری میزان (رژیم). ۲۲ اسفند۱۴۰۰)
واقعیت این است که این تلاشهای رژیم که البته به‌طرز فزاینده جنبه تدافعی پیدا کرده، به این دلیل است که طی ماه‌های اخیر به‌دلیل فعالیت‌های مقاومت در این عرصه، رژیم در پهنه بین‌المللی از بابت وضعیت حقوق‌بشر و مشخصاً قتل‌عام۶۷ تحت فشار قرار گرفته است.
از روزی که خامنه‌ای، جلاد۶۷ را به‌عنوان رئیس‌جمهور رژیمش منصوب کرد، مجاهدین و مقاومت ایران در صحنه بین‌المللی به‌افشاگری گسترده علیه جلاد دست زدند که هم‌چنان ادامه دارد. این فعالیت‌ها مجموعه‌یی است؛ از جلسات، سخنرانی‌ها، افشاگریها، چاپ کتاب و جزوات تا فعال کردن نمایندگان پارلمان در کشورهای مختلف و شخصیتهای سیاسی و همین‌طور جمع‌آوری امضا حول ضرورت تحقیق و محاکمه مسئولان قتل‌عام و بالاخره نامه بیش از ۴۵۰شخصیت حقوق‌بشری که در آن به‌نقل از متخصصینی مثل جفری رابرتسون، قتل‌عام۶۷، به‌عنوان نسل‌کشی توصیف شده است. فعالیت‌هایی که رژیم را به‌شدت در تنگنا قرار داده است. اگر چه کشورهای غربی هم‌چنان دنبال سیاست مماشات هستند، ولی نباید تردید کرد که تلاشهای بی‌وقفه مقاومت ایران و یاران شورشگر آن، هم فشار را روی رژیم بالاتر برده و هم لاجرم رژیم را در تعادل پایین‌تری قرار داده به‌نحوی که کار حامیان سیاست مماشات را سخت‌تر کرده است.
یکی از نتایج این فعالیت‌ها آن هم در شرایطی که خامنه‌ای جلاد را سر کار آورده، گزارشات نماینده ویژه سازمان ملل در امور حقوق‌بشر و همین‌طور سازمانهای مدافع حقوق‌بشر دیگر مثل عفو بین‌الملل است. بعد از فوت خانم عاصمه جهانگیر، نماینده ویژه جدید، جاوید رحمان، به‌رغم فعالیت‌های مقاومت ایران و ارائه اسناد انکارناپذیر طی سالهای گذشته وارد مقوله قتل‌عام۶۷ نمی‌شد. ولی در آخرین گزارش خود که در اسفند ماه ارائه داد نه تنها به‌این موضوع اشاره کرده، بلکه حتی موضوع «معافیت از مجازات» را به‌عنوان یک خواسته مطرح کرده است. یعنی کسانی که مرتکب جرم شده و از جمله در قتل‌عام مشارکت داشتند نباید از مجازات مصون باشند و از جامعه بین‌الملل خواسته که این موضوع را دست بگیرد که این خود بیانگر یک چرخشی است.
در همین رابطه اخیراً فعالیت‌های زیادی را رژیم در صحنه بین‌المللی علیه مجاهدین شروع کرده است. روزنامه رسالت۱۷ اسفند نوشته: «کاظم غریب‌آبادی، معاون امور بین‌الملل قوه قضاییه و دبیر ستاد حقوق‌بشر رژیم در نامه‌یی به‌دبیرکل سازمان ملل متحد، کمیسر عالی حقوق‌بشر سازمان ملل متحد، رئیس شورای حقوق‌بشر، رؤسای شورا، کمیسیون و پارلمان اروپا از مصونیت اعطایی از سوی کشورهای غربی به... مجاهدین انتقاد کرد. و گفت بیشترین ترورها که مصداق جنایت علیه بشریت است، توسط... مجاهدین در ایران انجام شده است».
در بخش دیگری از این نامه، دعاوی کشتن اکراد و شیعیان در عراق و مردم سوریه توسط سازمان را آورده و نوشته مجاهدین به‌رغم درخواست‌های بیشمار و مستند جمهوری اسلامی، بدون هیچ محدودیت و پیگرد قضایی، آزادانه در کشورهای اروپایی تردد می‌کنند و بعضی از این کشورها تبدیل به‌مکانی امن برای آنان شده‌اند.
روشن است که وی روی درخواست‌های بیشمار رژیم از کشورهای غربی برای محدود کردن فعالیت‌های مجاهدی و حتی پیگرد قضایی آنها در خارج تأکید دارد، اما همین درخواستها و تأکیدات در این نامه در عین‌حال تعادل‌قوای فعلی در صحنه بین‌المللی را هم نشان می‌دهد.
در ادامه نامه آمده: «با توجه به‌مصونیت اعطایی از سوی کشورهای غربی به‌این گروهک و پهن نمودن فرش قرمز برای حضور در جلسات و نشست‌های دولت و پارلمان و حتی حمایت مادی و معنوی از آنان، در کمال تأسف مدتی است شاهد آن هستیم که سران این نهاد جانی و خطرناک، خود را حامی حقوق‌بشر معرفی می‌نمایند. پس از خروج مشکوک، تأسف‌بار و سیاسی نام این گروهک از فهرست گروه‌های تروریستی اتحادیه اروپا، متأسفانه مشاهده می‌شود برخی نمایندگان پارلمان اروپایی و هم‌چنین مقامات دولتی و نمایندگان پارلمان کشورهای اروپایی، ضمن نادیده گرفتن دروغ‌پردازیهای آشکار این گروهک در مسأله حقوق‌بشر و هم‌چنین جنایات ارتکابی، با موضع‌گیری و صدور بیانیه، از این نهاد تروریستی حمایت می‌کنند»... .
در پایان هم غریب‌آبادی از مقامات سازمان ملل و اتحادیه اروپا خواسته که ضمن اقدام جدی برای جلوگیری از فعالیت آزادانه مجاهدین در اروپا و کشورهای دیگر و همین‌طور تردد و حضور در سازمانهای بین‌المللی تحت عناوین پوششی، سران و عوامل آن را به‌پای میز محاکمه کشانده و پاسخگو نماید.
روشن است که این نامه گواه خوبی است از نبرد بی‌امان با رژیم ولایت فقیه در همه صحنه‌ها وعرصه‌ها.
غریب‌آبادی و اربابان جنایتکارش در تهران هم به‌خوبی می‌دانند که این تقلاهای تدافعی و مذبوحانه راه به جایی نخواهد برد چنان‌چه در اجلاس شورای حقوق‌بشر ملل متحد در ۲۶اسفند نمایندگان کشورهای مختلف از جمله نماینده اتحادیه اروپا، فرانسه، آلمان، بلژیک، استرالیا، آمریکا، ایرلند، انگلستان، آلبانی و. . در سخنرانیهای خود نقض فاحش حقوق‌بشر در ایران آخوندها را گواهی دادند.
آری به‌گفته مسعود رجوی رهبر مقاومت «در جایی که هنوز یک قطره قانون و یک ذره آزادی و وجدان وجود دارد، تردید نکنید که ما پیروز می‌شویم».
