۵آذر۱۴۰۰
صنایع فولاد متعلق به مافیای سپاه پاسداران
کارشناسان حکومتی محیط‌زیست و کارشناسان دیگر علت اصلی موضوع بحران آب در مناطق مرکزی، جنوبی و شرقی کشور را نقش مافیای صنایع و کارخانه‌های آب‌بر نظیر ذوب آهن، فولاد، پتروشیمی، نیروگاهها و... می‌دانند.
صنایع و کارخانه‌هایی که تماماً متعلق به نهادهای غارتگر، سران حاکمیت و مهره‌های آنها هستند، و یا حداقل این‌که بسیاری از اعضای هیأت مدیره آنها از عناصر رده بالای نظام می‌باشند. بسیاری از این صنایع در خدمت چپاول و غارت سردمداران رژیم و یا در جهت اهداف شوم ولایت فقیه برای توسعه صنایع نظامی و هسته‌یی است.
سیاست‌های غیرکارشناسانه، منفعت جویانه و چپاولگرانه برای ایجاد سدهای غیرضروری و یا صنایع آب بر باعث شده مشکل کمبود آب یکی از مشکلات دایمی مردم و به‌ویژه کشاورزان این مناطق شود.
در حالی که می‌بایست این کارخانه‌ها در مناطق پر آب و یا سردسیر ساخته می‌شدند، هم‌چنانکه در کشورهای دیگر این قبیل کارخانه‌ها را در چنین مناطقی ساخته‌اند و هیچ مشکلی بابت کمبود آب در شهرها و یا استانهایی که کارخانه‌ها در آن قرار دارند به‌وجود نیامده است.
یک کارشناس حکومتی در تلویزیون رژیم گفت: «کارخانجات متعلق به صنایع آب‌بر نظیر فولاد در همه جای دنیا در کنار دریاها ساخته می‌شود اما در ایران بزرگترین این کارخانه‌ها در مناطق کویری و خشکی چون یزد و مبارکه اصفهان برپا شدند... و به تنهایی ۵ و ۶ دهم درصد از کل آب شهر اصفهان را بلعیده است» (تلویزیون شبکه افق ۲۹آبان ۱۴۰۰).
روزنامه همدلی وابسته به باند مغلوب نیز ضمن اشاره به بحران آب در اصفهان و خروش و خشم چند روزه کشاورزان در این شهر، در زمینه بلعیده شدن آب زاینده رود توسط یک نمونه از این صنایع به‌نام فولاد مبارکه نوشت: «اصفهان شهری کم آب است و یک رودخانه به نام زاینده‌رود در آن قرار دارد. متأسفانه در دهه‌های اخیر، باری مضاعف بر این رودخانه تحمیل کردند. صنایع آب بری مانند فولاد مبارکه، ذوب‌آهن و... را در این شهر ایجاد کردند. گفتنی است که تولید هر کیلو فولاد قریب به ۳۰هزار لیتر آب مصرف می‌کند. مسلم است که این صنایع آب بر زاینده‌رود را می‌بلعند» (همدلی ۲آذر ۱۴۰۰).
لازم به یادآوری است که این صنایع تماماً در اختیار سردمداران سپاه قرار دارد
روزنامه حکومتی رسالت وابسته به باند خامنه‌ای در زمینه ساخت کارخانه‌های آب بر در استانهایی نظیر یزد، اصفهان و خوزستان و مشکلاتی که برای مردم به‌وجود آمده نوشت: «صنایع را در نقاطی مستقر کرده‌ایم که بیشترین افت سطح ایستایی آب را دارد و به بهانه سرمایه‌گذاریهایی که صورت گرفته، به‌دنبال انتقال آب از یک نقطه‌به‌نقطه دیگرند؛ علاوه بر این‌که چنین مشکلی بین استانها وجود دارد، در داخل استانها نیز با چنین چالشی مواجه‌ایم» (رسالت ۴آذر ۱۴۰۰).
دیگر رسانه وابسته به باند خامنه‌ای (فرهیختگان) نیز ضمن اشاره به مشکلات مردم خصوصاً کشاورزان در استانهای مرکزی و جنوبی کشور، در زمینه تأثیر مخرب صنایع آب بر و هم‌چنین غارت آب این استانها به‌نقل از یک کارشناس نوشت: « بارگذاری صنایع در مرکز ایران بسیار بالاتر از ظرفیت این مناطق است و اگر فکر کنیم که با انتقال آب می‌توان این مشکلات را حل کرد، واقعاً درست نیست و نمی‌توان و نباید چنین تصوری داشت... حالا به‌خاطر مسائل خاص خیلی این مسائل را مطرح نمی‌کنند. در قم، اراک و... نیروگاههایی داریم که بسیار پرمصرف هستند اما خب هیچ‌وقت مطرح نمی‌شوند. بخش زیادی از آبی که از کارون و دز به قم و... می‌رود، فقط برای قم نیست که، به اسم قم هست اما خب در همین نیروگاهها صرف می‌شود» (فرهیختگان ۳آذر ۱۴۰۰).
سؤال این است این نیروگاهها و صنایع خاص چیست و چرا چیزی درباره آنها مطرح نمی‌شود؟
جواب این است آنچه که مربوط به نیروگاههای آبی، برق، صنایع ذوب‌آهن، فولاد، پتروشیمی و سایر صنایع آب‌بر مطرح شده هیچ مورد «قابل کتمانی نیست ولی تأسیسات و نیروگاههای «پرمصرف» که «هیچ وقت هم مطرح نمی‌شوند» مربوط به صنایع خاص نظامی هستند که موضوع آب بری آنها «هیچ وقت مطرح» نشده است.
ربودن آب رودخانه‌ها برای این صنایع است، دریغ آن از کشاورزان محرومی است که در معرض بحران جدی بی‌آبی قرار گرفته‌اند. طوری که در حال حاضر بسیاری از روستاهای استانهای مرکزی، جنوبی و شرقی کشور با بحران کم‌آبی مواجه‌اند.
سالها قبل از این‌که بحران آب در این استانها به شکل کنونی حاد و بحرانی شود، کارشناسان مختلفی هشدار دادند که چپاول آب رودخانه‌ها و سفره‌های زیر زمینی، مردم و به‌خصوص کشاورزان را با چالش و کشور را نیز با بحرانهای زیست‌محیطی مواجه می‌کند، اما گوش سردمداران حاکمیت غارتگر آخوندی به این هشدارها بدهکار نبود. چرا که منافع مردم مطلقاً برایشان اهمیت نداشت و ندارد، و آنچه که برایشان مهم است چپاول مردم است.
به‌نوشته سایت فرارو ۴آذر ۱۴۰۰ تنها برای «تولید ۳۰میلیون تن فولاد» که سود آن تماماً به جیب نهادها و مهره‌های غارتگر می‌رود، «سالانه ۲۱میلیارد متر مکعب» آب متعلق به مردم توسط صنایع فولاد بلعیده می‌شود.
این در شرایطی است که کارخانه‌های فولاد اضافه بر بلعیدن آب رودخانه‌ها از چاههای اختصاصی خود آب‌های زیرزمینی را نیز می‌بلعند.
سایت بهار نیوز ۱۵آبان ۱۴۰۰ نوشت: «بسیاری از کارخانه‌های فولاد چاههای اختصاصی دارند و در کنار ۸۰۰هزار حلقه چاه دیگر در ایران، به‌صورت روزانه سفره‌های زیرزمینی ایران را خالی می‌کنند».
این وضعیت حاصل عملکرد مافیای آب در حاکمیت پلید آخوندی است، عملکردی که باعث خیزش کشاورزان به جان آمده اصفهان و شهرکرد با شعار مرگ بر مافیا شده است.
مردمی که مقاله‌نویس روزنامه حکومتی مستقل از خروش و خیزش آنها به هراس افتاده و از وخامت چشم‌انداز در انتظار به سردمداران رژیم هشدار می‌دهد «آقایان فردا مردم لرنشین هم با تفنگ شورش کنند خوب است؟چرا تدبیر نمی‌کنید؟ چرا دچار اشتباه هزار و یکم می‌شوید. مافیا را مهار کنید» (مستقل ۳۰آبان ۱۴۰۰).
