۴اردیبهشت۱۴۰۰
گسترش فقر در ایران تحت حاکمیت آخوندها
در حاکمیت آخوندی ثروتمندان از تورم لذت می‌برند، این جمله‌ای است که روزنامه‌های حکومتی در مورد تورم در جامعه ایران بکار می‌برند.
روز ۱۷فروردین ۱۴۰۰ این رسانه‌ها اعتراف کردند در همه جای دنیا وقتی تورم روی می‌دهد
قبل از همه بار تورم متوجه ثروتمندانی می‌شود که درآمدهای بالایی دارند. اما در
ایران آخوندزده این قانون برعکس است.
روزنامه اعتماد در این مورد نوشت: «فردی که در ایران دارای چندین بنگاه و
خودرو است با افزایش تورم هر روز ثروتمندتر می‌شود و بار تورمی باز هم بردوش دهک‌های
کم‌درآمد جامعه خواهد آمد».
بسیار روشن است که چنین پولدارهایی جز عناصر باندهای حکومتی و وابستگان آنها
کسی دیگری نیست.
مقاله‌نویس اعتماد در ادامه نوشت: «میانگین رشد اقتصادی طی این سال‌ها صفر شد و هفت دهک درآمدی ما بیشترین هزینه را از حیث چالشهای اقتصادی تحمل کردند و می‌توان گفت در این شرایط سخت تنها دهک بالایی جامعه متمول شدند» (اعتماد - ۱۷فروردین۱۴۰۰).
سایت خبرآنلاین با تیتر «ثروتمندان ما از تورم بالا لذت می‌برند»، از قول یک
اقتصاددانان حکومتی به نام وحیدی شقاقی شهری نوشت: «در ایران چه افرادی بجز
ثروتمندان که دارای ارتباط، رانت و وثیقه‌های کلان هستند می‌توانند به وام‌های
کلان دسترسی داشته باشند. با توجه به تورم ۴۰درصدی و
نرخ سود ۱۸درصدی وام‌ها در صورتی
که فردی یک وام میلیاردی دریافت کند همین دریافت وام ۲۲درصد سود به همراه برای این فرد دربر دارد»
همین کارشناس حکومتی در توضیح علت این وضعیت اضافه کرد: «در ایران مالیات بر
ثروت و مالیات بردرآمد وجود ندارد و این موضوع نیز باعث می‌شود تا رشد تورم به نفع
ثروتمندان تمام شود. فردی که در ایران دارای چندین بنگاه، خانه و تورم است با
افزایش تورم هر روز ثروتمندتر می‌شود و بار تورمی باز هم بر روی دوش دهک‌های کم‌درآمد
جامعه خواهد آمد».
وی سپس به یک مقایسه ساده پرداخت و گفت: «در کشورهایی که نظام مالیاتی به
درستی کار می‌کنند فشار بر دوش ثروتمندان است و آنها باید نرخ‌های بالای مالیاتی
را بپردازند اما در ایران مالیات بر درآمد و ثروت وجود ندارد و ثروتمندان ما از
تورم بالا لذت می‌برند ضمن این‌که نظام بانکی و یارانه‌ای نیز در اختیار ثروتمندان
است زیرا از حامل‌های انرژی ارزان قیمت برای خانه‌ها و خودروهای خود بهره می‌برند»
(سایت خبر آنلاین۱۷ فروردین ۱۴۰۰).
خردشدن استخوانهای مردم فقیر زیر بار گران تورم در شرایطی است که در یکی دو
روز گذشته رسانه‌های هر دو باند حکومتی به‌نقل از مرکز آمار از افزایش سرسام‌آور
تورم خبر دادند.
روزنامه دنیای اقتصاد ۲اردیبهشت ۱۴۰۰به‌نقل از رئیس مرکز آمار نوشت: «با انتشار این آمار اولین تصویر
از افزایش شاخص بهای مصرف‌کننده در سال جاری به ثبت رسید. در فروردین ۱۴۰۰ تورم ماهانه تورم نقطه به نقطه و تورم میانگین سه رکورد ثبت
کردند.
بر اساس این آمار اولین ماه بهار با تورم به نسبت بالایی همراه شده و افزایش
قابل توجهی در شاخص بهای مصرف‌کننده را تجربه کرده است. هم‌چنین آمار اعلام شده
خبر از تورم میانگین ۹/ ۳۸درصدی می‌دهد».
تلویزیون شبکه خبر ۱اردیبهشت ۱۴۰۰ نیز با استناد به گزارش مرکز آمار اعلام کرد «در هر سه شاخص
تورم نرخ ماهانه سالانه و نقطه به نقطه در فروردین ۱۴۰۰ ما افزایش داشتیم. معنی‌اش این است که شروع سال۱۴۰۰با یک افزایش ۵۰درصدی
تقریباً هزینه خانوارهای ایرانی نسبت به سال قبل همراه شده».
واضح است که مرکز آمار هیچگاه آمار واقعی را در زمینه مشکلات اقتصادی و
معیشتی مردم از جمله رشد نرخ تورم و رشد منفی اقتصادی ارایه نمی‌دهد و همواره آمار
را کوچک نمایی می‌کند.
اما اگر «افزایش ۵۰درصدی هزینه خانوارها
نسبت به سال به قبل» مورد توجه قرار بگیرد این مورد بیانگر این است که اقشار
بیشتری از مردم زیر خط فقر رفته‌اند چرا که درآمدها مطلقاً کفاف تأمین هزینه گزاف
زندگی را نمی‌کند. به اعتراف رسانه‌های حکومتی این تورم افسارگسیخته باعث شده که ۹دهک جامعه زیربار فقر و گرانی زندگی مشقت باری بگذرانند و مشخصاً
یک خانواده سه یا چهارنفره در حالیکه خط فقر به اعتراف کارشناسان خود
رژیم ۱۰میلیون تومان است، در صورتی که شاغل باشد
حداکثر ۳میلیون دستمزد دارد.
این در شرایطی است که بسیاری از مردم بیکار هستند و اصلاً درآمدی ندارند.
در مقابل ثروتمندان پول‌های غارت کرده مردم را از کشور خارج می‌کنند و به
حساب‌هایشان در بانک‌های خارجی واریز می‌کنند و عده‌یی از آنها نیز در امر
خریدوفروش مسکن و ویلا در خارج سرمایه‌گذاری می‌کنند.
به گفته عباس آخوندی وزیر سابق مسکن دولت روحانی ایادی حکومتی ظرف سه سال۱۵میلیارد دلار برای خرید ویلا در خارج کشور خارج کرده‌اند و «این
به مفهوم خروج سرمایه بسیار سنگین از کشور بوده در حالیکه ورود سرمایه حدود صفر
است».
او به فساد شکل گرفته ظرف ۱۶سال گذشته
اشاره کرد و در این رابطه گفت: «وقتی این شرایط ۱۶سال به طول می‌کشد در واقع نهادینه می‌شود و ذینفعان جدی پیدا می‌کند.
در این مدت بین ۳۰۰ تا ۴۰۰میلیارد دلار هزینه شده، این یعنی فساد بزرگ شکل گرفته است. این
ذینفعان با شعارهای مختلف به‌دنبال حفظ شرایط موجود هستند. این ذینفعان با شعارهای
مختلف به‌دنبال حفظ شرایط موجود هستند. متأسفانه فساد به‌شدت گسترش یافته و بر
اقتصاد ایران سایه افکنده است. باید توجه داشت در این شرایط امکان رشد اقتصادی
وجود ندارد» (خبرگزاری ایلنا ۱اردیبهشت ۱۴۰۰).
با این توصیفات که یک گواهی حکومتی نسبت به به وضعیت فاجعه‌بار زندگی در جهنم
آخوندی است، می‌توان به عمق واقعیتی پی برد که استخوانهای مردم ما زیر بارگران در
حال خرد شدن است.
واقعیتی که بی‌هیچ تردید و تعللی باید به هر ترتیب ممکن آنرا تغییر داد، و
قطعاً این تغییر به‌وجود نمی‌آید جز با سرنگون کردن رژیم پلید و چپاولگر آخوندی.
حاکمیتی که سران و مهره‌های وابسته به آن، به‌قول مردم قیام‌کننده «خدایی می‌کنند»
و «ملت گدایی می‌کند».
ملتی که این روزها به‌روشنی نشان دادند که تنها راه موفقیت‌شان را ایستادن در
کف خیابان‌ها با شعارهای مرگ بر روحانی، دولت خیانت می‌کند رهبر حمایت می‌کند و...
می‌دانند.
بی‌تردید این مسیری است تا پیروزی.
