امضا بر سوگند شقایق در آبان خونچکان

۲۴آبان۹۹

امضا بر سوگند شقایق در آبان خونچکان

برای سالگرد شهیدان و بزرگداشت قیام آبان آماده شوید . یاد یاران شهید خود را گرامی بدارید. اسامی را بر دیوارها بنویسید و عکس‌های آنها را در هر کجا که می‌توانید بر ضد خامنه‌ای و جلادانش نصب کنید. ۲۴آبان در تاریخ ایران یک روز ملی و ماندگار و جاودانه است.
(پیام مسعود رجوی به جوانان شورشگر در داخل میهن اشغال شده)

قیام ۲۴آبان ۹۸ در ادامه‌ی سلسله قیامهای مردم ایران در عصر استبداد دینی، یک نقطه‌ی عطف به‌شمار می‌آید. آنچه این قیام را در جایگاه برجسته نشانده و از دیگر قیامهای رخ‌داده در دوران استیلای ولایت فقیه متمایز می‌کند، ظهور و سپس حضور زنده‌ی این قیام و ادامه‌داری آن در جامعه‌ی جوشان ایران است.

قیام آبان۹۸ نتیجه‌ی قانونمند و تکاملی مقاومت‌ها، حماسه‌ها و قیامهای پیشین علیه دیکتاتوری مذهبی است؛ برآمد و میوه‌ی آنهاست.

  .

قیام آبان، ثمره‌ی یک استراتژی پیروزمند

قیام آبان محصول تصادف یا شانس نیست؛ زیرا بر بستری قانونمند حرکت کرده و از یک راهبرد شناخته شده برخوردار بوده است؛ راهبردی که مقاومت ایران، بذرهای آن را وجب به وجب در شوره‌زار ولایت فقیه ساخته پاشیده و با خون عزیزترین جوانان این میهن آبیاری کرده است.

قیام ۲۴آبان۹۸ در عین‌حال، بیانگر تداوم روح انقلاب ضدسلطنتی و روزهای توفانی ۲۱و ۲۲بهمن ۵۷ در تار و پود جامعه‌ی ماست. مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران در توصیف این واقعیت جمله‌ای دارد که بیان آن به بحث ما غنا می‌بخشد:

«انقلاب عظیم ما نه مرده و نه خاکستر شده، به‌عکس، جریان دائماً عمیق‌شونده و روشنگر خود را به‌رغم همه‌ی خاکسترهایی هم که بر سرش ریخته‌اند، هر روز و هر ساعت، در هر کوی و برزن، در داخل هر کلاس و هر خیابان و هر خانه و خانواده، دارد ادامه می‌دهد... هر انقلاب برای رسیدن به بلوغ خودش باید از مراحلی عبور کند، باید از درون قلوب و ضمایر تک‌تک آحاد جامعه بگذرد و...»

به این اعتبار می‌توان گفت: آری، «انقلاب عظیم ما نه مرده و نه خاکستر شده»، اگر بپرسند با کدام بینه این ادعا را می‌کنید؟ باید گفت اینک، قیام آبان۹۸ و آثار آن بر تحولات جامعه‌ی ایران؛ این قیامی است «که نه مرده و نه خاکستر شده».

قیام آبان تکانه‌ی شدید به استبداد دینی

در تأیید خاموشی‌ناپذیر بودن قیام آبان، روزنامه اعتماد (۹مهر۹۹) به‌نقل از حسین نورانی‌نژاد می‌نویسد: «آبان تمام نمی‌شود. هر از چندی یکی از زخم‌های آن روزهای فاجعه‌بار باز می‌شود و سوزش‌اش جان جامعه را می‌خراشد».

در ادامه آمده است: «آخرینش خودکشی پدر امیرحسین مرادی، یکی از بازداشت شدگان آن روزهای بلواست... نتیجه آن (قیام) هم اعلام اعداد بزرگ و غیرقابل انتظاری از کشته‌ها و آسیب دیده‌ها بود که نشان از فراگیری اعتراضات خشونت‌آمیز (بود)»

در این رسانه‌ی حکومتی به ۳ ویژگی قیام آبان (ادامه‌داری، فراگیری و رقم بزرگ شهیدان و مجروحان) آن اشاره شده است. وقتی می‌گوییم ادامه‌داری و فراگیری یعنی صورت مسأله و عواملی که قیام را آفریدند، نه تنها به کنار نرفته‌اند، بلکه به‌شدت و حدت آنها افزوده شده است.

نزدیک به ۱۵۰۰شهید، ۴هزار مجروح و ۱۲هزار تن دستگیر شده [که هنوز ۷هزار تن از آنان در اسارت هستند]، ابعاد عظیم این قیام را نشان می‌دهد. نام‌ها و عکس‌های ۸۱۱تن از شهیدان را سازمان مجاهدین خلق ایران منتشر کرده است.

مرزبندی نه شاه و نه شیخ

از دیگر ویژگیهای قیام آبان این است که با دو دیکتاتوری مرز مشخصی می‌کشد. این به‌معنای بازنگشتن به گذشته‌ی تاریک، درجا نزدن در حال و نفی قاطع آن است. وزارت اطلاعات با عوامل نفوذی خود در صفوف تظاهر کنندگان تلاش کرد، با شعار «رضا شاه روحت شاد» انشقاقی در اتحاد مردم بپا خاسته ایجاد کند ولی این تمهید به‌سرعت لو رفت و بر سر سازندگانش آوار شد. معلوم شد نظام ولایت فقیه برای مقابله با آلترناتیو انقلابی، نیازمند آن است تا تتمه‌ی سلطنت را باد کند و به حراج بگذارد.

تجربه نشان داده است که وقتی صحنه جدی می‌شود. آنگاه که خلق با پیشتازانش تمام قامت به میدان می‌آید. وقتی گلوله‌ها صفیر می‌کشند و میدان کارزار نیاز به جان‌افشانی و قهرمانی دارد، نه از آلترناتیوتراشان و پهلوان‌پنبه‌های مجازی خبری است و نه از سلطنت‌طلبان و نه از سبزینه‌های گریزان از بذل هزینه. آنجا فقط مصاف گلوله است و سینه‌ی عریان. خلق است و جوانان جان بر کف و شورشی. خلق است و مجاهد خلق.

آبان خونچکان تجربه‌یی گرانبها بود برای این واقعیت هزار بار تجربه شده؛ از این رو قیام‌آفرینان با همان دستی که شیخ را طرد کردند به طرد بازیچه‌های مجازی سلطنت پرداختند.

«آبان ادامه دارد»

خصلت غافلگیرانه و ناگهانی بودن قیام و نیز گسترش سریع آن به شهرها و نقاط مختلف ایران در مدت زمان کوتاه، اثبات کرد، ایران و ایرانی هرگز از قیام و اعتراض بازنایستاده است، بلکه جامعه در وضعیت انقلابی به سر می‌برد. مانند آتشفشانی است که هر آن امکان فوران و گدازه‌افشانی دارد. محسن رنانی، عضو هیأت علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان و از تحلیل‌گران باند اصلاح‌طلب در باره‌ی قیام آبان ۹۸ و زمینه‌های بروز ناگهانی آن در بستر زمان می‌نویسد:

«خاصیت رفتار جمعی این است که در طول زمان انباشته می‌شود، گاهی بروز پیدا می‌کند و گاهی خاموش به‌نظر می‌رسد اما جرقه‌های آتش هم‌چنان مستعد شعله‌ور شدن هستند. وقتی مسأله‌ای وجود داشته باشد که نارضایتی مردم را برانگیزد و این مسأله دوام داشته باشد، به تدریج تبدیل به موضوع بحث و گفتگو در محافل خانوادگی، اماکن عمومی و فضاهای دانشگاهی می‌شود. در این میان وجود برخی عوامل نظیر یک تصمیم نادرست از سوی دولت یا عدم پاسخگویی به مردم بر شدت این نارضایتی می‌افزاید و جامعه را به این سمت سوق می‌دهد که مسأله جدی است و برای حل آن باید کاری کرد. مردمی که در طول ماه‌ها یا سال‌ها به یک شناخت و هم‌افزایی جمعی یا توافق بین‌الاذهانی درباره بحران رسیده‌اند، منتظر بهانه‌یی هستند تا در یک بزنگاه تاریخی واکنش جمعی نشان دهند. واکنشی که بنا به بستر جامعه، پیشینه تعامل جامعه با حاکمیت و گزینه‌های پیش روی جامعه می‌تواند متفاوت باشد. هر چه این فرایند به مراحل پایانی نزدیک شود آتش خشم بیشتر برافروخته شده و حاکمیت توان کنترل آن را از دست می‌دهد». (ایران امروز. محسن رنانی. ۱۳مهر۹۹)

از آنجا که مقاومت علیه استبداد دینی ادامه دارد و به مراحل جدیدی بالغ شده و از آنجا که عواملی که باعث بروز قیام آبان شد، به قوت خود باقی است، بنابراین «آبان ادامه دارد».

***

آری آبان ادامه دارد. آبان فرزند رشید بهمن است. بهمن نه مرده و نه خاکستر شده، یکی زاگرس است و دیگری البرز. هر دو شکوه سر به فلک کشیده و عزم راسخ مردم ایران برای تغییر را نمایندگی می‌کنند. آبان ادامه دارد. برخیزیم شهیدانش را در شهر تکثیر کنیم و بذرآبان را برای برپا کردن «آبان»ی دیگر در کوچه‌ها بپاشیم. 

اشتراک: