ایران رتبه نخست اعدام شهروندان در جهان
حکم ضدبشری اعدام
در سال ۲۰۰۲ چندین سازمان جهانی
مدافع حقوق‌بشر از جمله «عفو بین‌الملل» و «همبستگی جهانی علیه مجازات اعدام» روز ۱۰اکتبر را «روز جهانی مبارزه با اعدام» اعلام کردند.
روز ۱۰اکتبر روز جهانی علیه
اعدام است، اما با این وجود همواره در ایران تحت حاکمیت آخوندها به‌طور روزانه
چوبه‌های دار شاهدی بر آخرین نگاه مظلوم فرزندان ایران‌زمین بر خاک میهن‌شان می‌شود.
اعدام به‌طور تاریخی، ابزار قدرتها و اعمال حاکمیت دیکتاتورها، برای ارعاب و
تسلیم مردم بوده است.
ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه از آن دسته دولتهایی است که در شکنجه و اعدام
شهروندان رکورددار است.
با توجه به حجم سانسور حکومتی و ممنوع بودن فعالیت گروه‌های مستقل مدافع حقوق‌بشر
در ایران، هر چند نمی‌توان گزارش دقیق و بی‌نقصی از وضعیت حقوق‌بشر به‌ویژه اعدام
در ایران گزارش کرد؛ اما بنا بر گزارش نهادهای بین‌المللی، ایران به تناسب سرانه
جمعیت و میزان اعدام، رتبه نخست اعدام شهروندان خود در دنیا را دارد.
طبق گزارش سالانه عفوبین‌الملل ایران آخوندزده هم‌چنان از نظر تعداد اعدام
دومین رتبه و به نسبت جمعیت، رتبه اول اعدام را در جهان دارد! همچنین با شکنجه و
نبود پروسه صحیح دادرسی، رکورددار محاکمه ناعادلانه هم هست.
ویژگی قضاییه قرون‌وسطایی در ایران
- دستگیریهای خودسرانه، بازداشت و بدرفتاری
- محرومیت متهمین از داشتن وکیل مدافع در یک
پروسدور قانونی
- نفوذ باندبازی درون حاکمیت در روند قضایی
- گرفتن اعتراف از متهمین زیر شکنجه
- اعدام فراقانونی و مخفیانه
ایران با بالاترین اعدام در صدر کشورهای منطقه و جهان
عفوبین‌الملل در تاریخ ۹آوریل ۲۰۱۹(۲۰فروردین ۹۸) با انتشار
گزارش سالانه خود درباره استفاده از مجازات اعدام در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد: «در دوره یک‌ساله(اول ژانویه ۲۰۱۸ تا ۲۰دسامبر ۲۰۱۸) حداقل ۲۵۳شهروند ایرانی اعدام
شدند. این کشور هنوز بیش از یک‌سوم کل اعدام‌های ثبت‌شده در سطح جهان را به اجرا
می‌آورد و ۱۹۵تن دیگر به اعدام
محکوم شدند. از جمله اعدام‌شدگان باید به اعدام ۶کودک اشاره کرد و همین‌طور به محل اجرای ۱۳حکم اعدام که در ملأعام بوده است».
همچنین سارا ویتسون، مدیر بخش خاورمیانه‌ای دیدبان حقوق‌بشر، گفت:
«نیروهای امنیتی و اطلاعاتی، دهها روزنامه‌نگار و چهره‌های سرشناس در اتحادیه‌های
کارگری و فعالان در رسانه‌های اجتماعی را احضار، بازداشت و شکنجه کرده‌اند».(سایت
سازمان ملل ۱۶اوت ۲۰۱۹)
بنا بر همین گزارش بیش از ۷۲درصد اعدام‌های
صورت‌گرفته در ایران توسط دولت یا نهاد قضایی اطلاع‌رسانی نمی‌شوند که اصطلاحاً آن
را اعدام «مخفیانه» می‌خوانند.(سایت عفوبین‌الملل ۹آوریل ۲۰۱۹)
تکان‌دهنده‌ترین اعدامها در ایران
در اطلاعیه مطبوعاتی عفوبین‌الملل آمده است: «یکی از تکان‌دهنده‌ترین موارد
اعدام در ایران اعدام زینب سکانوند بود که در زمان بازداشت تنها ۱۷سال سن داشت. او طی یک محاکمه غیرعادلانه به اتهام قتل همسری که
به‌گفته او، وی را مورد خشونت خانگی و آزار قرار می‌داد، محکوم به اعدام شده بود.
او گزارش کرده بود که در دوران بازداشت برای «اعتراف» تحت شکنجه قرار گرفته بود».(همان
منبع)
در واکنش به خبر اعدام زینب سکانوند زندانی ۲۴ساله‌ی اهل ارومیه که به جرم قتل همسر خود به اعدام محکوم شده بود،
فیلیپ لوتر، مدیر تحقیقات شمال آفریقا و خاورمیانه عفو بین‌الملل، اعلام کرد: «با
اعدام زینب سکانوند مقامات ایرانی بی‌اعتنایی خود به اصول دادرسی نوجوانان و
قوانین بین‌المللی حقوق‌بشری را به طرز انزجارآمیزی به نمایش گذاشته‌اند. زینب در
زمان وقوع جرم تنها ۱۷سال سن داشت. مقامات
ایرانی با اعدام او نشان داده‌اند که هیچ احترامی برای حق حیات نوجوانان قائل
نیستند».(سایت عفوبین‌الملل ۱۱مهر ۹۷)
ایران مسئول اعدام دوسوم نوجوان در جهان
در حالی‌که کنوانسیون‌های بین‌المللی مانند حقوق کودک، سن مجازات کیفری برای
هر دو جنس را ۱۸سال تعیین کرد، رژیم
قرون‌وسطایی آخوندی سن مجازات کیفری را برای پسران ۱۵ و برای دختران ۹سال تعیین
کرده است.
ایران در شمار اندک کشورهایی است که هم‌چنان در آن حکم اعدام برای نوجوانان
صادر و پس از ۱۸سالگی اجرا می‌کند.
بر اساس آخرین گزارش جاوید رحمان، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق‌بشر در امور
ایران، به مجمع عمومی سازمان ملل، ایران طی سال ۲۰۱۸ شاهد افزایش محدودیت حق آزادی بیان و استمرار نقض حقوق پایه‌ای
زندگی، آزادی و برخورداری از دادگاه عادلانه با ۲۵۳فقره اعدام افراد بالغ و کودکان بوده است.(سایت سازمان ملل ۱۶اوت ۲۰۱۹- ۲۵مرداد ۹۸)
همچنین در گزارش گزارشگر ویژه(جاوید رحمان) در مورد اعدام کودکان و نوجوانان
آمده است: «در سال ۲۰۱۸، ۷مورد اعدام مجرمان کودک گزارش شد و هم‌اکنون حدود ۹۰نفر در انتظار اعدم هستند که همه در زمان جرم انتسابی‌شان زیر ۱۸سال بودند. در میان آخرین موارد در تاریخ ۲۵آوریل ۲۰۱۹، ۲نوجوان ۱۷ساله مهدی
سهرابی‌فر و امین صداقت در زندان عادل‌آباد شیراز در استان فارس اعدام شدند. این ۲نفر بنا به گزارشات زیر شکنجه مجبور به اعتراف شدند... اعدام
مجرمان کودک مطلقاً ممنوع است و باید فوراً پایان یابد».(سایت سازمان ملل ۱۶اوت ۲۰۱۹- ۲۵مرداد ۹۸)
فیلیپ لوتر، مدیر تحقیقات شمال آفریقا و خاورمیانه عفو بین‌الملل، درباره
اعدام نوجوانان گفت: «مقامات ایران باید استفاده از مجازات اعدام را برای همه
کسانی که در زمان وقوع جرم زیر ۱۸سال سن
داشتند، ممنوع کنند».(سایت عفو بین‌الملل ۱۱مهر ۹۷)
بیلان اعدامها در دوران آخوند روحانی
وضعیت حقوق‌بشر در دو دوره ریاست‌جمهوری آخوند روحانی کارنامه وخامت‌بار حقوق‌بشر
طی ۴۰سال در رژیم آخوندی را بازتاب می‌دهد.
بنا بر گزارش سازمانهای حقوق‌بشری در طول ۵/۵سالی که از دولت آخوند روحانی می‌گذرد ۳۵۰۰نفر(اعلام رسمی) در ایران اعدام شده‌اند. یعنی یک بررسی کوتاه
نشان می‌دهد که به‌طور میانگین ماهانه ۵۳نفر در
دوران آخوند شیاد روحانی اعدام شده‌اند.
هر چند هیچگاه بیلان دقیقی از اعدامها در حاکمیت آخوندها رسما اعلام نشده است.
اما وکلا و منابع حقوق‌بشری، اعدام در دوره روحانی را بیش از ۳۶۰۰نفر اعلام کرده‌اند. همچنین بنا بر اعلام مطبوعات حکومتی در ۶ماه نخست سال ۲۰۱۹ میلادی
دست‌کم ۱۱۰نفر در ایران اعدام
شده‌اند.
آمار اعدام در ۱۴سال گذشته
از ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۷
زنان، قربانیان اعدام در رژیم آخوندی
زنان در حاکمیت آخوندی و در دوره روحانی شهروندان درجه ۲ به‌حساب می‌آیند. لیلا زرافشان ۹۵مین زن قربانی اعدام در دوران روحانی است. پنجشنبه ۴مهر ۱۳۹۸، لیلا زرافشان در
زندان مرکزی سنندج به‌دار آویخته شد.
در ۳شهریور ۱۳۹۸ یک زن ۳۸ساله در
زندان مرکزی مشهد اعدام شد.
در تیر و مرداد ۴زن زندانی ظرف یک هفته
اعدام شدند.
روز سه‌شنبه اول مردادماه ۹۸ ملیحه
صالحیان در زندان مرکزی مهاباد، زهرا صفری مقدم ۴۳ساله، در زندان مرکزی نوشهر، آراسته رنجبر و نازدار وطن‌خواه نیز
که از ۱۵سال قبل در زندان به‌سر می‌بردند، در زندان
مرکزی ارومیه قربانی ماشین مرگ آخوندها شدند.
شمار واقعی اعدام‌شدگان و سایر قربانیان دستگاه قضاییه آخوندی را باید بسیار
بالاتر از این در نظر گرفت زیرا که عمده اعدامها در ایران در خفا و دور از چشم
مردم صورت می‌گیرد و تنها عاملان و آمران آن شاهد این مجازاتها هستند.
چشم انداز ایران فردا و حقوق اجتماعی مردم
اکنون در برابر حاکمیت ننگین سراپا فساد آخوندی به‌رغم تمام سرکوبگری
افسارگسیخته، یک مقاومت سازمان‌یافته و همه‌جانبه در سرتاسر ایران در حال پیشروی
است. مقاومتی که در تمامی عرصه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی با حضور تمام اقشار
جامعه با پیشتازی کانونهای شورشی و شوراهای مردمی به امر سرنگونی اشتغال دارد.
مقاومتی که رئیس‌جمهور برگزیده آن می‌گوید: «ما در ایران آزاد شده فردا، از
لغو حکم اعدام دفاع می‌کنیم و نسبت به آن متعهدیم... مقاومت ایران از سا‌ل‌ها پیش
اعلام کرده که خواهان لغو حکم اعدام و پایان شکنجه و هرگونه نقض حقوق‌بشر در ایران
است. طرح ما احیای دوستی و مدارا و بردباری است. طرح ما برای آینده، برچیدن احکام
شریعت آخوندی است. ما قانون جزای ضدبشری و سایر قوانین ناقض حقوق‌بشر در این رژیم
را رد می‌کنیم. ما مقررات قصاص را ضدانسانی می‌دانیم. ما از قانونی دفاع می‌کنیم
که بر پایه گذشت و شفقت و انسانیت است».
ایران آینده، این‌چنین در چشم‌اندازی روشن، به جهانیان معرفی می‌شود.
در کسوت کشوری صلح جو، آزاد و عاری از هرنوع بربریت و کشتار.
