انقلابی که در آن مردم
ستمدیده و اقشار مختلف آن علیه ستم و سرکوب، بیعدالتی، کشتار و دیکتاتوری حاکم بر
جامعه در ابعادی میلیونی بهپاخاستند... تودههای زحمتکش و سرکوبشدهای که با
هزاران امید و آرزو برای رسیدن به یک زندگی بهتر، تحقق آزادیهای دموکراتیک و
دستیابی به رفاه، آسایش و عدالت اجتماعی قیام کرده و دست به انقلاب زدند..
در هر شهری هر روز تظاهرات و راهپیماییهای مردمی با شعار مرگ بر شاه و
خواست سرنگونی رژیم استبدای شاه توسط مردم شکل میگرفت. با شروع زمستان،
«پاسداران» شاه با به رخ کشیدن توپ و تانک و مسلسل در خیابانها به مقابله برمیخواستند
و مردم بیدفاع شعار میدادند توپ، تانک، مسلسل دیگر جواب ندارد...
در دیماه سال ۵۷ که انقلاب اوج میگرفت
رژیم شاه وحشیانهتر از همیشه با به خیابان آوردن ارتش مزدورش در دو شهر قزوین و
مشهد باز هم دست به جنایت و کشتار دیگری زد و مردم بیدفاع را به گلوله بست.
نهم و دهم دیماه ۱۳۵۷، از روزهای خونین و
فراموشنشدنی در تاریخ تحولات انقلاب ضد سلطنتی در مشهد است؛ در این روز دهها نفر
از مردم بیگناه مشهد توسط نیروهای رژیم شاه خائن به خاک و خون کشیده شدند.
تظاهرات آن روز، با شروع راهپیمایی جمعیت به سوی خیابان تهران آغاز شد و از
آنجا وارد خیابانی شد که به ساختمان استانداری منتهی میشد. شماری از مردم وارد
حیاط استانداری شدند و تانکی وارد جمعیت شد.
مردم تانک را محاصره کرده، شعار میدادند و سرباز جوانی که از تانک بیرون
آمده و با آنها همراهی کرده بود را غرق بوسهها و محبت خود کرده بودند. اما با
آمدن تانک دوم صدای رگبار گلوله بلند شد و عده زیادی از مردم بر اثر اصابت مستقیم
گلوله بهخاک افتادند.
تظاهرات مردم اصفهان
۷دی ۵۷ در قزوین
در دیماه سال ۵۷ اعتراضات مردم قزوین همگانی
شده و مردم با برپایی راهپیماییها و تظاهرات گسترده و با شعار مرگ بر شاه، بر
سرنگونی رژیم شاه پای میفشردند.
در این روز ارتش مزدور و جنایتکار شاه به دستور فرماندهانشان با خودرو نظامی
به داخل جمعیت تظاهرات کننده که بیشتر از دانشآموزان بودند حمله کرده و باعث به
شهادت رسیدن چند تن و مجروح شدن تعدادی از آنها شد.
قزوین ۷دیماه ۵۷
در روزهای قبل در این شهر یک حکومت نظامی اعلامنشده برقرار بود و بعد از این
جنایت سبعانه شاه، عملاً اعلام حکومت نظامی رسمی کردند.
کشتار مردم مشهد و قزوین دو فراز از قیام شکوهمندی بود که در امتداد خود و بر
روی خون شهیدان راه آزادی دیکتاتوری سطلنتی را به زیر کشید. اگر چه خمینی خونآشام
و دجال روی این دریای خون سوار شد و انقلاب مردم ایران را ربود اما جنبش
آزدایخواهانه مردم ایران با تاریخچهای ۱۲۰ساله از
حرکت باز نایستاد و اکنون در قالب یک مقاومت سازمانیافته میرود تا با شعلهور
کردن بیش از پیش آتش قیامی مردمی آزادی را برای همیشه به سرزمین ایرانزمین باز
آورد.
یادی از شهیدان مجاهد خلق در قزوین: