دیکتاتوری ولایت فقیه رو چگونه سرنگون کنیم؟ سؤال به همین سادگی و روشنیه.
شاید این سؤال رو بارها در کوچه و خیابون و تاکسی و فضای مجازی و حقیقی شنیده باشید. یکی میگه رفراندوم، یکی میگه جنگ خارجی، یکی میگه میدان میلیونی... مجاهدین هم بعد از ۴۰سال پنجهدرپنجه شدن با این رژیم میگن کانونهای شورشی. ممکنه یه عده بگن آقا این مجاهدین چرا به بقیه راه‌حلها بی‌عنایتن؟ چرا روی این کانون شورشی این‌قدر اصرار دارن؟ حالا ما قصد داریم در چند ویدئو به بررسی گزینه‌های متصور برای سرنگونی بپردازیم و ببینیم راه درست و واقعی و اصیل برای سرنگونی این رژیم چیه؟
۱- گزینه رفراندوم
یه عده میگن آقا بهترین راه‌حل برای سرنگونی این رژیم راه‌حل رفراندومه. یه
الگوی خوب هم داریم مثل شیلی. در شیلی چه اتفاقی افتاد؟ این گزارش کوتاه رو
ملاحظه کنید:
در شیلی مردم، کمپینهای گسترده‌ای
تشکیل دادند که موضوع آن درخواست برگزاری رفراندوم بود. حتی روزهای خاصی را تعیین
کردند و در آن با تراکتهای رفراندوم به خیابان آمدند و سپس فیلمها و تصاویر آن را
منتشر کردند. این کمپینها فراگیر شد و آن‌قدر مردم به آن دامن زدند که پینوشه
مجبور شد به آن تن دهد و سرانجام در جریان همین رفراندوم از قدرت کناره گرفت.
خب این‌که خیلی عالیه. اگه ما هم بتونیم با انواع و اقسام کمپینها خامنه‌ای
رو مجبور به برگزاری رفراندوم کنیم مگه بده؟ مگه بده که یه حکومت موقت تحت نظر
سازمان ملل تشکیل بشه بعد اون حکومت رفراندوم برگزار کنه و سازمان ملل هم نظارت
داشته باشه؟ اصلاً مگه راه‌حلی بهتر از این هم هست؟ سازمان ملل میاد سلامت این
رفراندوم رو تضمین می‌کنه. مردم هم رأی میدن و دیکتاتوری ج.ا رو به زباله‌دان
تاریخ می‌فرستن. اما اما اما وای به‌حال واقعیت. تجربه ۴۰سال گذشته نشون میده که رژیم وحشی ولایت فقیه هرگز به چنین چیزی
تن نخواهد داد. خامنه‌ای اگر می‌خواست به رفراندوم تن بده هیچوقت سرکوب و شکنجه و
اعدام نمی‌کرد. الگوبرداری از شیلی اشتباهه. نمیشه در استراتژی به سراغ الگوبرداری
کلیشه‌ای رفت. پینوشه یک دیکتاتوری خلص نظامی بود. پینوشه توسط دولت آمریکا با یک
کودتا بر ضد آلنده بر سر کار اومده بود و یک حکومت کاملا وابسته و تحت نفوذ آمریکا
بود. وقتی آمریکا استفاده خودش از پینوشه رو کرد و وقتی تاریخ مصرف این دیکتاتوری
تموم شد اون وقت اومدن و رفراندوم گذاشتن. علتش هم این بود که دیگه نیازی به
پینوشه نبود. وضعیت امروز ایران، سراپا با شیلی و شرایطش متفاوته. وقتی قفلی مثل
ولایت فقیه پیش روی شماست، شما نمیتونی با یک کلید اشتباه مدام با این قفل کلنجار
بری. این کار اتلاف انرژیه. این کار انحرافه. پس به جای این‌که کلید اشتباه
رفراندوم رو هی در قفل ولایت بچرخونی، باید بری دنبال راه‌حل اصلی.
۲- میدان
میلیونی یا تحصن ملی
سرنگونی دیکتاتور مصر رو به‌خاطر دارید؟ یادتونه مردم مصر در بهار عربی چه
شبها و روزهایی داشتن؟ اومدن تو میدون تحریر تجمع کردن. چادر زدن. بعد تحصنشون
روزبه‌روز گسترده‌تر شد تا جایی‌که دیکتاتور مصر رو مجبور به عقب‌نشینی کردن. خب
ما چرا چنین کاری نکنیم؟ راستی اگه یه روزی مردم به خیابون‌ها بریزن و در ابعاد
میلیونی مثلاً در میدان آزادی جمع بشن مگه رژیم میتونه باهاشون کاری کنه؟ واقعاً
ایده خوبیه. نظرتون چیه؟!
تنها مشکلی که این ایده میدان میلیونی داره اینه که ذهنیه. غیرواقعیه. چرا؟
چون اولاً بهار عربی باعث شده بود که طلسم اختناق در مصر بشکنه. یعنی دیگه سرکوب
جدی‌ای در مصر وجود نداشت. به همین خاطر مردم می‌تونستن بیان و در خیابون تجمع
کنن. درست مثل زمان شاه که چون طلسم اختناق شکسته بود و چون شاه نمی‌تونست سرکوب
کنه، در نتیجه شکنجه و بگیر و ببندی وجود نداشت و مردم می‌تونستن در ابعاد میلیونی
به خیابون بیان و اعتراض کنن. اما آیا الآن در ایران ما وضعیت اینطوریه؟ آیا طلسم
اختناق شکسته؟ آیا آخوندها شکنجه و اعدام و سرکوب رو کنار گذاشتن؟ شک نکنید روزی
که این رژیم اعدام و سرکوب رو کنار بذاره فرداش سرنگون میشه. این رو خود آخوندها
بیشتر از همه میدونن. به همین خاطر از طلسم اختناق مثل تخم چشمشون حفاظت می‌کنن.
پس کسی که در برابر رژیمی مثل ولایت فقیه از میدان میلیونی حرف میزنه و دنبال
پیاده کردن الگوی مصره، نمیخواد قیمت سرنگونی رو بده. میخواد توهم پراکنی
کنه. نتیجه چنین خطی تزریق ناامیدی به جامعه است. چون از یک طرف تبلیغ میدان
میلیونی می‌کنن بعد از اون طرف ملت میان می‌بینن نشد باعث میشه بیشتر ناامید بشن.
در این ویدئو دو راه‌کار مطرح شده برای سرنگونی دیکتاتوری ولایت فقیه رو
بررسی کردیم و دیدیم که هر دو، راه‌حل‌هایی غیرواقعی، ذهنی و انحرافی هستن. ما
این ویدئو رو ادامه خواهیم داد و باز هم به بررسی سایر شیوه‌ها خواهیم پرداخت.
حتماً ویدئوهای بعدی ما رو هم ببینید.
قسمت بعدی همین مطلب:
