۹بهمن۱۴۰۰
بن بست مذاکره با آمریکا
خامنهای با روی کارآوردن رئیسی و دولت جلادان در نظر داشت حاکمیت را یک دست کند، تا بتواند خط انقباض و سرکوب مورد نظرش را پیش ببرد.
اما هنوز ۶ماه از روی کارآمدن این دولت نگذشته اختلاف در درون باند خامنهای و نهادهای وابسته به حاکمیت بالا گرفته، و دولت یکدست حزباللهی خامنهای در معرض تندبادهای اختلافات و انتقادات درون باندی قرار گرفته است.
در زمینه سیاست اقتصادی و داخلی اختلافات به حدی است، که مجلس گیج و مات مانده است تا با لایحه بودجه برای سال۱۴۰۱ چکار کند.
همچنین یکی از اختلافات نحوه پیش برد مذاکره بین رژیم و کشورهای غربی طرف مذاکره برجام از جمله مذاکره مستقیم با آمریکا است که در این رابطه مجلس هم شقه شده است.
حسین امیر عبداللهیان وزیر خارجه در مصاحبه با تلویزیون شبکه دو گفت «اگر در روند مذاکرات به مرحلهای برسیم که رسیدن به یک توافق خوب با تضمین بالا لازمهاش این باشد که سطحی از گفتگوها را با آمریکاییها داشته باشیم این را هم نادیده نخواهیم گرفت» (تلویزیون شبکه دو ۵بهمن ۱۴۰۰).
علی شمخانی دبیر شورای امنیت نیز در رابطه با مذاکره مستقیم با آمریکا در توئیتر موضعی مشابه امیر عبداللهیان گرفت و نوشت: «تاکنون ارتباط با هیأت آمریکایی حاضر در وین با مبادله نوشتار غیررسمی انجام شده و نیازی به بیش از این نبوده و نخواهد بود. این روش ارتباطی تنها زمانی با روشهای دیگر جایگزین میشود که توافق خوب در دسترس باشد» (توئیتر شمخانی ۵بهمن ۱۴۰۰).
آخوند ابراهیم رئیسی هم در گفتگو با تلویزیون شبکه خبر در جواب این سؤال مجری تلویزیون که پرسید: «درخواستهای مذاکرات مستقیمی که گفته میشود از سمت آمریکا مطرح میشود، در صورتیکه این درخواست بهصورت جدی مطرح بشود موضع صریح جمهوری اسلامی ایران چه خواهد بود» گفت: «تا الآن مذاکره با آمریکاییها صورت نگرفته، اما آنچه که مطرح است اینکه ما اعلام کردیم باز هم اعلام میکنیم که در صورتیکه طرفها آماده باشند که تحریمهای ظالمانه را علیه ملت ایران لغو کند جا برای هر گونه توافق کاملاً وجود داره» (تلویزیون شبکه خبر۵بهمن ۱۴۰۰).
ابراهیم عزیزی نایبرئیس کمیسیون امنیت مجلس رژیم هم گفت «بر اساس عزت حکمت و مصلحت، لغو همه تحریمها، راستیآزمایی و کسب تضمینها اگر لازم باشد که ورودی برای مذاکره با آمریکا داشته باشند، تیم مذاکرهکننده این اختیار را دارد تا اقدام لازم را انجام دهد» (خبرگزاری فارس۶بهمن ۱۴۰۰).
البته پیش از اینها خامنهای در سخنرانی ۱۹دی در جمع ایادیاش در قم بهطور تلویحی جواز مذاکره را داده بود و در این رابطه گفت: « «تسلیمنشدن در برابر دشمن مستکبر و زورگو جزء اصول انقلاب است و اینکه در مقطعی با دشمن مذاکره، صحبت و تعامل شود بهمعنای تسلیمشدن در مقابل آن نیست، همچنان که تاکنون تسلیم نشده و از این پس نیز نخواهیم شد» (سایت خامنهای ۱۹دی ۱۴۰۰)
این موضعگیریهای مذاکرهجویانه باند خامنهای را دچار شقه و شکاف کرده و باعث واکنش شدید عناصر و دستهجاتی از این باند شده است.
از جمله اینکه کیهان خامنهای شمخانی و امیر عبداللهیان را شلاقکش کرد که از موضع نظام مبنی برعدم مذاکره با آمریکا عدول کردهاند.
این تیغ کش رسانهیی خامنهای اظهارات امیر عبداللهیان و شمخانی را نسنجیده دانست و در این رابطه نوشت: «دیروز آقای شمخانی، دبیر محترم شورای عالی امنیت ملی نیز در صفحه توئیتر خود متن کوتاهی نوشته بود که با اظهارات آقای امیر عبداللهیان همخوانی دارد.
اما از آنجا که محافل آمریکایی و پادوهای داخلی آنها بعد از این اظهارنظرها و با خوشحالی از اینکه امتیازی برای آمریکا در راه است، با دُمشان گردو میشکنند! اشاره به نکاتی را در این خصوص و طرح فریبی که احتمالاً پیش پای دولت قرار گرفته است ضروری میدانیم» (کیهان ۶بهمن ۱۴۰۰).
عدهیی از طلبههای وابسته به باند خامنهای در قم نیز طی نامه اعتراضی به وزیر خارجه نوشتند: «هر چه سریعتر گفته نا بهجا و غیرمنطقی خود را اصلاح کنید».
آنها به امیر عبداللهیان هشدار دادند «دوباره اشتباهات دولت روحانی و ظریف را مخصوصاً در امور مذاکرات تکرار نکند و از این اشتباهات عبرت بگیرد» (سایت انتخاب ۶همن ۱۴۰۰).
این موضعگیریهای متناقض در باند خامنهای و همچنین موضعگیری متناقض شمخانی که از یکطرف از مذاکره مستقیم حمایت کرد، و از طرفی پس از تهاجمات عدهیی از دستهجات وابسته به سپاه در باند خامنهای از موضعش عقبنشینی کرد، بیانگر اختلاف درونی شدید باند خامنهای و سردرگمی در میان آنهاست.
واقعیت است که اختلافنظرها در میان دولت و سایر نهادهای حکومتی و در میان باند خامنهای در خصوص مسایل مختلف بهویژه در زمینه مذاکرات اتمی، بیانگر ضعف و ناتوانی رژیم در تعادل قواست که لاجرم پیام ضعف به طرف مقابل میدهد.
این در حالی است که دستهجات و عناصری که مخالف مذاکرهاند، بر این گمان واهی هستند که مخالفت آنها با مذاکره بهمثابه نقطه قوت و موضع بالای نظام است.
رژیم در وضعیتی قرار دارد که حتی اگر طرف مقابل قدری سرکیسه تحریمها را شل کند، بهدلیل ساختار اقتصادی فاسد و ویران شده راه به جایی نخواهد بود.
در صورت عدم توافق نیز این امر بهمثابه ضعف و شدت تضادهای درونی است، که نظام نمیتواند پای دادن امتیاز بیاید چرا که این به اذعان خامنهای در ۲۵خرداد ۹۵ بهمعنای «تنزل بیپایان» است
بنابراین رژیم آخوندی در شرایطی از ضعف قرار دارد که هر راهی را در زمینه توافق و یا عدم توافق، مذاکره با آمریکا و یا عدم مذاکره با آن، انتخاب کند، انتخاب راهی است در دوراهی بنبست که سرانجام سقوط است.