۱۰خرداد۱۴۰۰
گرانی و تورم
در حالی که کمر مردم زیر بار فقر و تأمین معیشت زندگی شکسته است گرانی کالاها و تورم سرسام‌آور هم‌چنان بیداد می‌کند و بیش‌از‌پیش تسمه از گرده مردم محروم و فقیر کشیده است.
روزنامه شرق ۹خرداد ۱۴۰۰ از افزایش ۲۰۰تا ۴۰۰درصدی کالاهای ضروری خبر داد و نوشت: «سال۹۹ برای ایرانیان تا اندازه‌ای متفاوت از دیگر سال‌ها بود بارها کالاهای ضروری کمیاب یا با افزایش چند صد در صدی قیمت روبه‌رو شدند. در همین سال و در هفته‌هایی کمبود روغن خبرساز شد جدیدترین آمار منتشر شده از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) نشان می‌دهد قیمت برخی از انواع خوراک دام و طیور، میوه، حبوبات و برنج، روغن، مرغ زنده و هم‌چنین آهن‌آلات در سال۱۳۹۹ بیش از صددرصد افزایش داشته و بین دو تا چهار برابر شده و قیمت ۴۱ کالا نیز ۵۰ تا صددرصد گران شده است».
روزنامه ستاره صبح هم به‌نقل از آخرین گزارش مرکز آمار به وضعیت نرخ تورم در استانهای کشور اشاره کرد و نوشت: «طبق این آمار نرخ تورم ۱۲ماهه منتهی به اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ برای خانوارهای کشور ۴۱درصد شد، به‌طوری که بیشترین نرخ تورم متعلق به استان کردستان و کمترین آن مربوط به استان قم است.
هم‌چنین نرخ تورم ۱۲ماهه منتهی به اردیبهشت ماه ١۴٠٠ برای خانوارهای روستایی به عدد ۴٣.٢ درصد رسید که بیشترین نرخ تورم ۱۲ماهه مربوط به استان همدان (۴٩.۴ درصد) و کمترین آن مربوط به استانهای سیستان و بلوچستان و گیلان (٣٨.٣ درصد) است» (ستاره صبح ۹خرداد ۱۴۰۰).
در زمینه تاثیر گرانی و تورم بر معیشت مردم روزنامه جهان صنعت با عنوان «جولان گرانی» نوشت: «شاخص قیمت مصرف‌کننده در اردیبهشت ماه شاهد پیشروی تورم سالانه و عقبگرد تورم ماهانه و نقطه‌ای بوده است...
تورم ۴۱درصدی ثبت‌شده در اردیبهشت‌ماه اما چند مسأله اساسی را بازگو می‌کند. پیش‌بینی می‌شود که در ماه‌های پیش رو نیز تورم به پیشروی خود در کانال ۴۰درصدی ادامه دهد. خطر جدی‌ای که در این حالت جامعه و مردم را تهدید می‌کند، گرانی بیشتر کالاهای مصرفی و کاهش شدید قدرت خرید است که این مسأله افزایش دستمزدها در سال جاری را کاملاً خنثی می‌کند» (جهان صنعت ۲خرداد ۱۴۰۰).
در این رابطه روزنامه مردم‌سالاری ۲۶اردیبهشت ۱۴۰۰ نیز نوشت: «مردم مخصوصــا گروه‌های ضعیف جامعه به هیچ عنوان نمی‌توانند از پس مخارج و هزینه‌های اولیه زندگی خود بر آیند؛ در حقیقــت می‌بینیم که جامعه به ســمت یک ویرانی نافرجام پیش می‌رود... معیشــت مردم و شرایط زندگی‌شان بــه تدریج دارد به یک فاجعه بــزرگ اقتصادی و اجتماعــی تبدیل می‌شــود»
این بخشی از اعترافات رسانه‌های حکومتی در زمینه افزایش قیمتها و نرخ تورم و تاثیر مخرب آن بر زندگی مردم و وحشت و نگرانی آنها از تبعات اجتماعی آن است. وضعیتی که در نهایت ربط مستقیم به غارت و چپاول در حاکمیت آخوندی دارد.
بسیار روشن است که آمار رسانه‌های حکومتی در زمینه افزایش قیمتها و افزایش نرخ تورم مستند به آمار مراکز ذیربط حکومتی از مانند بانک مرکزی و مرکز آمار است، که این مراکز به‌طور معمول آمارها در زمینه تورم، گرانی و فقر مردم را کوچک نمایی می‌کنند.
اما با استناد به همین آمارهای کوچک‌نمایی شده و رسمی هم، افزایش قیمتها و نرخ تورم به حدی است که مطلقاً افزایش حقوق سالانه کارگران و کارمندان نمی‌تواند جوابگوی هزینه‌های زندگی آنها باشد چه رسد به ارتش بیکاران و کسانی که درآمد ثابتی ندارند.
به‌راستی خامنه‌ای و روحانی و دیگر سرکردگان حاکمیت که این روزها به بازی کثیف نمایش انتخابات مشغولند و بی‌شرمانه وعده‌های دروغین ۴۰ساله را تکرار می‌کنند، حال این مردم به فقر نشسته را درک می‌کنند؟
واقعیت این است که درد این مردم را کسی یا کسانی می‌فهمند که خودشان در زمره همین رنجدیدگان باشند و درد آنها را بفهمند، نه سردمداران حاکمیتی که ۴۰سال است خود عامل این وضعیت هستند و همین مردم را سرکوب و غارت کرده‌اند. کسانی که با سرمایه‌های این ملت به زندگیهای لاکچری روی آورده و حدود ۵۰۰۰نفر از انگل‌زاده‌های آنها تحت عنوان «آقازاده» در خارج کشور در زندگی اشرافی غوطه می‌خورند.
این واقعیت آن‌چنان عریان است که روزنامه مردم‌سالاری ۲۶اردیبهشت ۱۴۰۰به‌ناگزیر نوشته بود: «هر کســی که دستش به جایی بند است در پی ســودجویی خویش است و این ســودجویی‌ها از طرف برخی گروهها چرخه اقتصاد را دچار اختلال کــرده و نمی‌گذارد تا همه مــردم و افراد جامعه از منبع اقتصادی و معیشــت مطلوب به مساوات بهره برده و زندگی نرمال داشته باشند»
این روزها نیز که بازار مکارهٔ نمایش انتخابات گرم است و کاندیداهای ولایت‌مدار که جز چپاول و جنایت چیزی برای ارائه دادن ندارند، ناگزیر به اعتراف به فقر گسترده در میان مردم شده‌اند.
محمد شریعتمداری یکی از کاندیداهای حذف شده گفت: «جز دهک دهم، بقیه مردم نیازمند یارانه‌های مستقیم و غیرمستقیم هستند... پژوهش‌های معتبر نشان می‌دهد از سال۱۳۹۶ جمعیت زیر خط فقر به دو برابر افزایش یافت» (روزنامه آرمان ۲۶اردیبهشت ۱۴۰۰).
چهل سال حاکمیت ولایت جرم و جنایت ارمغان شومی جز گورخوابی؛ خیابان خوابی؛ زباله گردی؛ بیکاری و فقر برای این میهن و ملت نداشته است.
فروش اعضا بدن هم‌چون کلیه؛ کبد؛ قرنیه چشم؛ که در جهان معاصر بی‌نظیر است تنها و تنها گوشه‌یی از میراث شوم چپاول و غارتی است که سرتا پای نظام جهل و جنایت را فراگرفته است.
وقتی که حق ملتی این‌چنین پایمال می‌شود تنها یک‌راه برای احقاق آن باقی می‌ماند، برخاستن و حق خویش را از چنین ظالمانی گرفتن.
آری حق مردم ایران از این حاکمیت گرفتنی است، آن‌چنانکه این روزها اقشار مختلف در کف خیابان‌ها فریاد می‌زنند «می‌جنگیم می‌میریم حقمونو می‌گیریم».
