۱۱دی ۱۳۸۸سالروز درگذشت آیت‌الله دکتر علی گلزاده غفوری
آیت‌الله دکتر علی گلزاده غفوری در ۲۵اردیبهشت ۱۳۰۲ در قزوین به‌دنیا آمد. او اسلامشناس، حقوقدان، نویسنده،
استاد دانشگاه و دارای دکترای حقوق قضایی از دانشگاه سوربن فرانسه بود. علی گلزاده
غفوری از روحانیان مترقی و آزاداندیشی بود که در دهه ۵۰ به مبارزه با رژیم پهلوی روی آورد و به همین دلیل به منطقهٔ گیلان در دماوند
تبعید گردید. او در مجلس خبرگان به قانون دستپخت خمینی به نام اصل ولایت فقیه رأی منفی
داد. در اولین انتخابات نمایندگی مجلس بعد از انقلاب، به رغم تقلبات گسترده دزدان
انقلاب، بعد از پدر طالقانی بالاترین رأی تهران را آورده بود؛ ولی خیلی زود در
اعتراض به سیاست‌های ارتجاعی حاکمیت از آنان تبری جست و از تاریخ ۲۰خرداد ۱۳۶۰ از شرکت در جلسه‌های
مجلس ارتجاع خودداری کرده و خانه‌نشین و منزوی گردید. او پس از تحریم مجلس
دیکتاتوری آخوندی، لباس روحانیت را نیز کنار گذاشت و به بازبینی و بازتنظیم برخی
از آثار گذشته‌اش پرداخت. او در سالهای آخر عمر خود به‌دلیل افکار مستقل و مرزبندی‌اش
با آخوندهای ارتجاعی حاکم بر ایران زیر فشار و محدودیت‌های بسیاری قرار داشت اما
آنها را برتافت و تا پایان عمرش با عزت زیست.
۲تن از فرزندان این
روحانی آزاده، به نامهای محمدصادق گلزاده غفوری(۲۳ساله) و محمدکاظم گلزاده غفوری(۱۹ساله)، به جرم فعالیت در سازمان مجاهدین خلق ایران، به ترتیب در ۲۸شهریور و ۱۳مهر سال ۱۳۶۰ به دست دژخیمان خمینی تیرباران شدند. دختر علی گلزادهٔ غفوری به نام
مریم گلزادهٔ غفوری(۲۸ساله) به همراه همسرش، علیرضا حاج صمدی در جریان کشتار زندانیان
سیاسی در سال ۶۷ نیز به جرم مجاهد
بودن حلق‌آویز گردیدند.
دکتر علی گلزاده غفوری، این روحانی خوشنام و معترض به حاکمیت ننگین آخوندی،
پس از یک عمر زندگی مناعت‌بار، سرانجام در تاریخ ۱۱دی ۱۳۸۸ در بیمارستان آراد
تهران درگذشت. او در سال ۱۳۸۳ طی پیام
کوتاهی خطاب به مجاهدان اشرف چنین گفته بود:
«من تماماً با شما هستم. در راه اهدافتان با تمام توان بتازید».
پیام مریم رجوی به مناسبت درگذشت دکتر علی گلزاده غفوری
«درگذشت استاد بزرگوار، دکتر علی گلزاده غفوری، پدر مجاهدان شهید
صادق، کاظم و مریم گلزاده غفوری را به خانواده محترمشان، به خانواده‌های شهیدان و
به عموم مردم بپا خاسته در سراسر ایران تسلیت می‌گویم.
آیت‌الله دکتر گلزاده غفوری، اسلامشناس، حقوقدان و محققی برجسته با تألیفات و
آثار ارزشمندی هم‌چون «انفال یا ثروتهای عمومی» بود که در تنویر افکار جوانان
میهنمان در دهه پنجاه نقشی مؤثر داشت. اما والاترین اثر این استاد ارجمند، همانا
صبر جمیل و پایداری و ایستادگی او در برابر رژیم یزیدی خمینی و تقدیم جگرگوشگان
شهیدش در راه آزادی ایران و تطهیر نام اسلام از لوث استبداد دینی حاکم است«.
ممانعت حکومت از برگزاری مراسم ختم برای دکتر علی گلزاده غفوری
دیکتاتوری آخوندی، حتی پس از رحلت محدودیتها و اعمال فشار بر این روحانی
آزاداندیش را ادامه داد و مانع از برگزاری مراسم ختم و بزرگداشت او شد. این مراسم
قرار بود در مسجد کربلا در تهران برگزار شود.
مأموران رژیم آخوندی ضمن تهدید و خط و نشان کشیدن برای برگزار کنندگان مراسم
و ممانعت از مردم، یادداشتی به در مسجد نصب کردند که مراسم ختم آیت‌الله گلزاده
غفوری لغو شده است.
یاد روحانی آزاده، آیت‌الله دکتر علی گلزاده غفوری
گرامی باد.
خلاصه:
خلاصه:
۲۰ خرداد ۱۳۶۰ خودداری زنده‌یاد دکتر علی گلزاده غفوری از شرکت در جلسات
مجلس رژیم آخوندی.
▪️آیت‌الله دکتر علی گلزاده غفوری با
بالاترین رأی برای نمایندگی تهران (بعد از پدر طالقانی) در نخستین انتخابات مجلس
رژیم، در اعتراض به سیاست‌های ارتجاعی حاکمیت از آنان تبری جست و از تاریخ ۲۰خرداد از شرکت در جلسه‌های مجلس ارتجاع خودداری کرد.
▪️او پس از تحریم مجلس آخوندی، لباس روحانیت
را نیز کنار گذاشت.
▪️او پیش از این در مجلس خبرگان رژیم به
«اصل ولایت فقیه» رأی منفی داده بود.
▪️دکتر علی گلزاده غفوری نویسنده، استاد
دانشگاه و دارای دکترای حقوق قضایی از دانشگاه سوربن فرانسه و از روحانیان مترقی بود که در دهه ۵۰ به مبارزه با رژیم سلطنت روی آورده بود.
▪️۲تن از
فرزندان او محمدصادق (۲۳ساله) و محمدکاظم (۱۹ساله)، به جرم فعالیت در سازمان مجاهدین به ترتیب در ۲۸شهریور و ۱۳مهر ۱۳۶۰ به دست دژخیمان خمینی تیرباران شدند.
▪️دخترش مریم (۲۸ساله) به همراه همسرش، علیرضا حاج صمدی در قتل‌عام ۶۷ حلق‌آویز شدند.
▪️دکتر گلزاده در سال ۱۳۸۳ طی پیامی به مجاهدان اشرف گفته بود:
«من تماماً با شما هستم. در راه اهدافتان با تمام توان بتازید».
