۲۷دی۱۴۰۰
گزیده روزنامههای حکومتی
بحرانهای اقتصادی اجتماعی و بنبست نظام در مذاکرات وین دو موضوع اول اغلب روزنامهها در روز بیست و ششم دیماه است.
در مطالب اقتصادی اجتماعی، فساد و فامیل بازی در دولت آخوند رئیسی موضوع بسیاری از مقالات است. غارت و چپاول هم موضوع مطالب روزنامههای هر دو باند حاکم است. حتی رسالت از باند خامنهای هم علیه غارتگری «سد سازان» و انهدام محیطزیست در پروژه سد فینسک در مرز سمنان و مازندران خبر داده است. البته اسمی از سدساز انحصاری در نظام که همان سپاه پاسداران است نیاورده. موضوع مهم دیگر گریبانگیر مردم یعنی کارت بنزین یا یارانهٔ بنزین؟ موضوع مقاله جوان از سپاه پاسداران است که به سردرگمی و بیتصمیمی دولت رئیسی حمله کرده و اذعان کرده که تعلل دولت بهرغم نیاز مالیاش به گران کردن بنزین، علتی جز وحشت از واکنش مردم ندارد.
شرایط آبستن حوادثی بسا متفاوت از سالهای ۹۶ و ۹۸
ابراز وحشت از واکنش مردم در روزنامههای باند مغلوب هم دیده میشود. «منطق مذاکره، عین تعقل است» عنوان مطلبی در مردمسالاری است که شرایط انفجاری جامعه را به نظام گوشزد کرده و از جمله نوشته است: «اوضاع کشور، آنچنان نیست که بر وفق مراد چنین تندروهایی باشد این واقعیت را حتی آنان که اهل تحلیل علمی هم نیستند درک کردهاند که ایران در شرایط کنونی آبستن حوادثی است که با سالهای ۹۶ و ۹۸ بسیار متفاوت است و چنانچه مدبرانه و با وحدت رویه و سنجیدگی رفتار نشود، به هشدار اهلفن و جامعهشناختی و روانشناسی اجتماعی، اینبار، فقر است که به خیابانها میآید».
«اعتراضات و درک واقعبینانه» عنوان مطلبی در شرق است که به در مورد گسترش کمی و کیفی و جغرافیایی اعتراضات نظام را به هوشیاری فراخوانده و نوشته: «از نظر مناطق و شهرستانهایی که اعتراضها در آنجا برگزار شده، بررسی و گزارشها نشان میدهد بر شمار شهرستانها و مناطقی که اعتراضهای صنفی و اقتصادی در آنها برگزار شده دامنه وسیعتری از شهرها را شامل میشود. از نظر تعداد افراد شرکتکننده نیز افراد بیشتری در تجمعات شرکت کردهاند» در ادامه هم هشدار داده: «نارضایتیهای موجود که ماهیت اقتصادی و شغلی و صنفی دارد، ممکن است تحت تأثیر عواملی تغییر جهت دهد و به ابراز نارضایتیهای دیگر منجر شود. بیتوجهی به اعتراضات و بیعملی در برابر حل مشکلات به صورت محسوس، تصمیمات شوکآور، برخورد نسنجیده با معترضان و بازداشت و برخورد سخت با معترضان، توجهنکردن به نهادهای صنفی که میتوانند بهعنوان واسط میان معترضان و دولت عمل کنند و انتقال این نقش به رسانهها و شبکههای اجتماعی بهویژه رسانههای آن سوی مرز و مواردی از این دست میتواند به گسترش تجمعها منجر شود».
ضرورت توافق ولو حداقلی راه برونرفت نظام از خطر قیام
در روزنامههای باند مغلوب نسبت به چشمانداز مذاکرات وین ابراز ناامیدی کرده و از اینکه زمان هم دارد به انتها میرسد به نظام تأکید کردهاند زودتر ولو به توافقی موقت رضایت بدهد.
اشاره به فضای انفجاری جامعه و تهدید قیام پایه اصلی این تأکیدات است. آرمان بهنقل از محسن جلیلوند تحلیل گر حکومتی نوشته است: «در ایران نیز بهدلیل اینکه تحریمها فشــارهای اقتصــادی را بیشتر کـــرده فضـــا برای تصمیمگیـــری تغییر کرده است. چالشهای اقتصادی بهاندازهای شدت پیدا کرده که میزان تــابآوری به پایینترین حد خــود رسیده است».
مستقل زیر عنوان «چند هفته آمریکاییها» نوشته است: «نباید فراموش کرد که در تاریخ انگشتشمارند کسانی که مانند این پیرمرد ترسوی ساکن کاخسفید اهل امتیازدهی باشند و باید از زمان حضور آنها در جبههٔ مقابل، نهایت بهره را برد و نگذاشت تا کار به جایی برسد که گفتگوها بیاثر شود و فرصت مثلا چند هفتهیی از بین برود تا باز هم ترامپی دیگر بر کرسی قدرت کاخسفید بنشیند».