۱۹بهمن۱۴۰۰
گزیده روزنامه‌های حکومتی
در روزنامه‌های حکومتی امروز سه‌شنبه ۱۹بهمن، موضوعات متنوعی را برای تیترهای مهم صفحات اول در نظر گرفته‌اند. از گسترش طغیانی امیکرون و بی‌خیالی دولت و سه رقمی شدن آمار قربانیان جدید کرونا تا شکنندگی سدهای تهران و اصفهان تا فرسایش خاک و از ورشکستگی بانکها در عین قول وام ازدواج. هشدار به نظام به‌خاطر شکاف عمیق طبقاتی و نرسیدن به قولهایی که خمینی در مورد مستضعفان به مردم داده بود از دیگر مطالب روزنامه‌های امروز است.
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای دود و دم حول راه‌اندازی پروژه‌های چند هزار میلیاردی توسط شرکت‌های بزرگ بورسی تیتر اول شده است.
اما در عرصهٔ بحرانهای داخلی بیشترین مطالب به موضوع قتل فجیع زن جوان اهوازی به دست پسرعموـشوهرش اختصاص یافته. اغلب روزنامه‌ها حداقل دو مقاله به این موضوع اختصاص داده‌اند.
در بحرانهای خارجی هم حدس و گمان در مورد نتایج مذاکراتی که از امروز در وین ادامه پیدا می‌کند و چشم‌اندازهای آن موضوع مشترک روزنامه‌های باند مغلوب است. روزنامه‌های نزدیک به دلواپسان باند خامنه‌ای در این مورد فعلاً فقط به انعکاس مختصر خبرها بسنده کرده‌اند.
«زن کشی» در حمایت قانون آخوندی
تلاش دسته‌جمعی این روزنامه‌ها این است که موضوع را با کمک به‌اصطلاح جامعه‌شناسان حکومتی مثل ابهری در جوان و قرایی مقدم در همدلی به مسائل فردی و خانوادگی یا عشیرتی قاتل تقلیل بدهند. کمی هم به کم‌کاری رسانه‌یی و فرهنگ سازی انتقاد کنند. اما در تأثیر از مردم که در شبکه‌های اجتماعی رأس نظام را مسبب این جنایت معرفی کرده‌اند برخی روزنامه‌ها به گوشه‌هایی از این واقعیت اذعان کرده‌اند. برای نمونه جوان وابسته به سپاه پاسداران در مطلبی با عنوان «ترویج خشونت با لایک جنایت» بعد از حرفهای کارشنان حکومتی ناگزیر قسمتی از حرفهای یک کاربر در شبکه اجتماعی را منعکس کرده که گفته است: «این اتفاقات برای نامسولین عادی شده. روزانه انواع و اقسام جرم و جنایت و قتل و تجاوز در این کشور فلک‌زده رخ می‌دهد. اما اما بزرگترین معمای لاینحل این هست که چطور واقعاً نامسولین که جامعه را به اینجا رسانده‌اند وجدان درد سراغشان نمی‌آید و شبها چطور می‌خوابند و چطور در روز سرود پیروزی سر می‌دهند و کری می‌خوانند. کسی می‌تواند بگوید چرا؟؟؟».
«چند کلمه پیرامونِ زن کُشی در خوزستان» عنوان مطلب روزنامه مستقل است که از جمله نوشته: «در اینجا چند کلمه‌ای بنویسم. هم از رنجِ زن بودن و هم از رنجِ عرب بودن در جامعه‌یی که تمام تقصیرها و گناه‌ها و خطاها را کاملاً وابسته به قومیت، مورد بررسی قرار می‌دهد، اما از تکان دادنِ نوک این پیکان به سوی دولت، حاکمیت و عوامل پنهان و آشکارِ اجتماعی، عامدانه حذر می‌کند» این مقاله در ادامه نوشته است: «آن‌هایی که به ما می‌گویند باز هم از «عرب‌های وحشی که زن‌هایشان را سر می‌برند»، دفاع نکن، اتفاقاً همدستان ناپیدایِ زن کُشی هستند. چرا که به جای زیر سؤال بردنِ قوانینِ ضدانسانی، ضدبشر، ضد زن، که یا قبلاً نوشته شده‌اند یا به مدد دولتها، در حال نگارش یا تولید یا تبلیغ هستند، نوک پیکانشان را به سوی بلوچ‌ها وکُردها و عرب‌ها... می‌گیرند». این مقاله در ادامه با اشاره تلویحی به اظهارات کارشناس حکومتی در روزنامه‌ها در مورد ریشهٔ عشیرتی این قتلها به آن پاسخ داده و افزوده است: «انداختن توپِ «عرب‌های زن کُش»، «عرب‌های سوسمارخورِ دخترکُش»، «عرب‌های ناموس پرست» و... در زمینِ یک قوم با ریشه‌های تمدنی، دقیقاً همراهی کردن با پروژه‌یی است که یک سرش در دست سرکوبِ داخلی است».
«باغبان از خزان بی‌خبرت می‌بینم» عنوان یکی از چند مطلب در مورد زن کشی در روزنامهٔ آرمان است که از جمله نوشته: «ما از تهدید عظیم فقر نترسیدیم و تهدید‌های واقعی و غیرواقعی دیگر را بزرگ‌تر پنداشتیم... وقتی در برخی ازتریبونها خشونت کلامی موج می‌زند و مرگ خواهی و مبارزطلبی سکه رایج می‌شود و سیاستمداران غرق در سیاست از جامعه و دردهایش غافل شده‌اند، و واعظان چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند! بازتاب آن در اقشار آسیب‌پذیر ابعاد عجیب به خود می‌گیرد».
برجام هم مشکلات را حل نمی‌کند
نکته جدید در مورد ابعاد جدید انزوای منطقه‌یی رژیم است. آرمان اشاره کرده عراق برای واردات گاز به سمت قطر روی آورده و به نظام پشت کرده. مستقل از ضرورت تفاهم با عربستان نوشته و به نظام گوشزد کرده چنان‌چه موانع با عربستان برطرف نشود، عربستان مانع منافع مادی رابطه با آمریکا خواهد شد. اعتماد هم در مطلبی با عنوان بودجه برجامی نوشته ادعای رئیسی در مورد بودجه بدون توجه به برجام حرف غیرواقعی است. در ادامه هم افزوده «در یک‌کلام پیام بودجه، کسری شدید بودجه، فشار مضاعف تورمی، افزایش شکاف درآمدی و فشار بیشتر به مردم است، تنها راه تعدیل این تبعات آن هم تا حدودی، به سرانجام رسیدن برجام است. ولی حتی اگر برجام هم نهایی شود، مشکلات فوق باقی خواهند بود البته با قدری تعدیل و اگر برجام حل نشود در اوج ظاهر می‌شوند».
مستقل هم در مطلبی با عنوان «برای غرب ستیزی ناگزیریم به دامن شرق برویم» ضمن اشاره به پیمانهای نظامی بین کشورهای منطقه به رژیم گوشزد کرده: «ما در دنیا منزوی و تنها» شده‌ایم.
