۱۴آذر۱۴۰۰
گزیده روزنامه‌های حکومتی
در روزنامه‌های حکومتی شنبه سیزدهم آذر، بیشترین عنوانها به مذاکرات وین اختصاص یافته است. صفحات اول روزنامه‌ها پر است از تیترهای ضدونقیض که به‌نقل از باقری و امیر عبداللهیان ابراز امیدواری به نتایج مذاکرات شده و به‌نقل از کارشناسان حکومتی ابراز تردید.
روزنامه‌های حکومتی تلاش کرده‌اند موضوع اعلام حکومتی نظامی در اصفهان را دور بزنند و این اقدام رژیم را برجسته نکنند. معدود روزنامه‌هایی که به این واقعه اشاره کرده‌اند ناگزیر به شکست این اقدامات اذعان کرده و نکاتی خلاف ادعاهای رسمی رژیم را ناگزیر اعتراف کرده‌اند.
فضاحت حکومتی نظامی از زبان خودیهای نظام
مردم‌سالاری از باند مغلوب اطلاعیه مراکز سرکوبگر نظام برای منع تردد در اطراف پل خواجو را نقل کرده و در ادامه نوشته است: «اما آیا با این محدودیتها، می‌توان حساسیت مردم به بحران را کاهش داد؟ همان‌گونه که مشکل آب با دستور حل نمی‌شود، دستور به جلوگیری از بروز تجمعات نیز نمی‌تواند مشکل را رفع کند». در ادامه هم برخلاف ادعای رژیم مشکل بی‌آبی زاینده رود مسأله همهٔ مردم اصفهان دانسته و افزوده است: «وضعیت استان اصفهان هم از نظر کشاورزی، و هم از این نظر که زاینده رود، نماد جذب گردشگر در این استان توریستی بوده، همواره مورد توجه مردم قرار داشته و نمی‌توان تجمعات مردم را به کشاورزان محدود کرد. چرا که زاینده رود، نماد اصفهان است و مردم این شهر نسبت به آن حساسیت خاصی دارند».
روزنامه فرهیختگان از باند خامنه‌ای در گزارشی پر از ضدونقیض از یک‌سو ادعا کرده اعتراضات مربوط به «اغتشاشگران» بوده و از سوی دیگر به‌نقل از یک هموطن کشاورز نوشته است: «این‌که میگن اون همه معترضا کشاورز نبودن و اغتشاشگر بودن و ضد انقلاب بودن و... دروغه! بیشتر میان معترضان هم کشاورز بود، هم کاشی‌کار بود، هم بنا بود، هم مردم بودن و همه و همه اومدن تا ما صدامون شنیده بشه.
اون چادرا به کی آسیب‌زده بود؟ مگه ما چیزی جز حقمون رو خواستیم. مدام میامدن می‌گفتن چادر رو جمع کنید، اگر جمع نکنید ضد انقلاب میاد بانک آتیش می‌زنه! حق‌خواهی ما چه ربطی به آتیش زدن بانک و... داره؟».
«ابر چالشهای جمهوری اسلامی» عنوان مطلبی در همدلی است که به ناهمخوانی نظام ولایت فقیه با جامعه جهانی و با مردم ایران اذعان کرده و نوشته است: «انقلاب اسلامی با توجه به نگاه ایدئولوژیکی و موقعیت ژئوپلیتیکی یک چالش عمیق در عصر جدید در روابط ملل مسلمان، جامعه جهانی و نظام دوقطبی بین‌المللی بود». در ادامه هم به‌صورت ضمنی به ربوده شدن انقلاب مردم ایران اعتراف کرده و افزوده است: «انقلاب اسلامی ناقص ماند و به‌تبع آن بسیاری از پروژه‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در آن ناکام و ناتمام ماند؛ و در نهایت این وضعیت به‌جای ایجاد فرصتها به تهدیدات و در شکلی وسیع‌تر ابر چالشهایی مبدل شد».
نظام بر سر دوراهی همیشگی
روزنامه‌های حکومتی در محتوا به تعارض بنیادین نظام آخوندی با جامعه جهانی اشاره کرده‌اند که سیاست‌های اتمی و موشکی رژیم است که راه هر توافقی را بسته.
«تخم طلای توافق دوباره شفک می‌شود» عنوان مطلبی است در آرمان که نوشته: «اساساً امضای این توافق ایران را وارد یک دوره جدید می‌کند که مجبور است با برخی از این سیاست‌های فعلی خود خداحافظی کند. اگر تهران باید با ذهنیتی غیر از این وارد مذاکرت شود و مذاکرات به توافق هم منجر شود این توافق احتمالی یک روز هم دوام نمی‌آورد، این‌گونه تخم طلای توافق دوباره شفک می‌شود». شفک یعنی خراب و فاسد.
«طعم و بوی زندگی با تحریم ادامه دار» عنوان مطلب روزنامه جهان صنعت است که در مورد چشم‌انداز مذاکرات نوشته است: «اگر شهروندان ایرانی بدانند که رئیس سازمان برنامه و بودجه با صراحت می‌گوید بودجه سال بعد را با فرض ادامه تحریم تهیه کرده‌ایم بدون تردید ناامید‌تر خواهند شد. ادامه زندگی با تحریم و پیامدهای دشوار و کمرشکن آن برای ایرانی‌ها مزه و بوی ناخوشایندی دارد». در ادامه به سرآمدن کاسهٔ صبر مردم و ظرفیت انفجاری جامعه اشاره کرده و نوشته: «باید میزان فشار وارد شده بر شهروندان در صورت ادامه تحریم اندازه گرفته شود و ببینیم که جسم و جان ایرانیان آمادگی کشیدن این بار را به مدت نامعلوم دارد یا نه؟».
«مذاکرات با آینده مبهم» هم عنوان مطلبی در مستقل است که نوشته: «کماکان مسأله احیای برجام به‌صورت حل نشده باقی مانده و نتیجه آن تحریم‌های شدید بر مردم و دشوارتر شدن زندگی آن‌هاست».
