۱۵آبان۱۴۰۰
هزار فامیل در رژیم آخوندی
سران حکومت آخوندی برای غارت و چپاول، فامیل‌ها و هم باندیهای خودشان را به مناصب دولتی می‌گمارند. حالا بستگی دارد به این‌که کدام باند حکومتی دست بالا را داشته باشد.
نگاهی گذرا که به اسامی چند تن از کارگزاران رژیم که صرفاً به‌دلیل خانوادگی به یکی از سردمداران آن به منصب‌های «آب و نان‌دار» رسیده‌اند ضروری است.
کاظم غریب آبادی داماد پاسدار محمد باقر ذوالقدر از سرکردگان سپاه، معاون آخوند اژه‌ای در زمینه در زمینه به‌اصطلاح حقوق‌بشر است، که پیش از این نماینده رژیم در سازمانهای بین‌المللی در وین بود.
مهدی احمدی داماد محسن رضایی معاون بانک شهر، وحید خاوه‌ای داماد پاسدار احمدی‌مقدم سرکرده سابق نیروی انتظامی، مدیرعامل بنیاد چپاولگر موسوم به علوی است.
روح‌الله رحمانی داماد حداد عادل در وزارت ارتباطات منصوب شده بود و آقاسی داماد رحیم صفوی رئیس سابق ایسپا و معاون ستاد فرهنگ شورای عالی انقلاب فرهنگی است.
سلمان سامانی داماد خواهر رحمانی فضلی سخنگوی وزارت کشور در دولت آخوند روحانی بود.
محمد تخشید داماد آخوند محمد یزدی رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است.
و... .
در دولت آخوند رئیسی هم فامیل سالاری و رفیق بازی برای گزینش مقامات به اوج خود رسیده است.
افتضاح فامیل گزینی در دولت جلادان آن‌چنان بالا گرفته، که آخوندهای وابسته به باند خامنه‌ای نیز ضمن آب کشیدن جانماز شایسته‌سالاری و شایسته گزینی، به رئیسی و اعضای دولتش توصیه می‌کنند برای انتخابات مقامات دولت رویکردی «شایسته‌سالار» داشته باشند.
آخوند عباس امینی امام جمعه شاهرود به دولت رئیسی توصیه کرد: «انتصاب مسئولان در دولت سیزدهم، برای بازگشت اعتماد جامعه، بر ملاک شایسته‌سالاری و به دور از هر نگاه و رویکردی باشد.
دولتمردان از جمله استانداران و فرماندارانی که منصوب می‌شوند باید با خدمت خالصانه و بی‌منت اعتماد آسیب دیده مردم را جبران کنند» (خبرگزاری ایرنا۱۲آبان ۱۴۰۰).
آخوند محمدتقی نقدعلی عضو مجلس ارتجاع نیز در مورد گماشته شدن فامیل‌های سران رژیم در مشاغل دولتی در مصاحبه با سایت حکومتی نمایندگان ما گفت: «یکی از مصیبت‌های بزرگی که طی سالیان گذشته در کشورمان جا افتاده، این است که برخی از افراد در رده‌های مختلف زمانی که به مسئولیت و مقامی می‌رسند، خواسته، ناخواسته و یا با فشار، اقوام خود را در پستی منصوب می‌کنند. در رسانه‌ها آمده است که وزیر بهداشت، دامادش را با اسم مستعار به‌عنوان مشاور خود به کار گرفته است که این موضوع پیگیری می‌شود و اگر صحت داشته باشد، عین‌اللهی باید به‌سرعت این اشتباه را تصحیح و از محضر ملت ایران و مجلس که به وی رأی اعتماد داده است، عذرخواهی کند». (سایت نمایندگان ما ۱۱آبان ۱۴۰۰)
آخوند مصباحی مقدم عضو مجمع تشخیص مصلحت آخوندی هم گفت: «به آقای رئیسی توصیه می‌کنم از چنین انتصاب‌های حاشیه داری در دولت پرهیز کنند. مردم ذهنیت خوبی از فامیل بازی بین مقامات سیاسی ندارند
مسئولان باید در حوزه‌های مدیریتی خودشان از انتخاب افرادی که به آنها وابستگی دارند باید پرهیز کنند. از این جهت بسیار مناسب است که از انتصاب نزدیکان دوری و پرهیز شود تا این شبهه به‌وجود نیاید که فامیل بازی است چون بالاخره مردم ذهنیت خوبی از این‌گونه اقدامات ندارند و جلب اعتماد عمومی و بالا رفتن سرمایه اجتماعی اقتضا می‌کند که به‌شدت از این‌گونه انتصابات خودداری و پرهیز شود» (سایت فرارو ۱۲اردیبهشت ۱۴۰۰).
اما رئیسی برای انتخاب اعضای دولت، استانداران و سایر مقامات رویکرد قبیله سالاری، پاسدارگزینی و رفیق گزینی داشته است، طوری که این موضوع در روزهای اخیر نقل رسانه‌های باند مغلوب شده است.
روزنامه مردم‌سالاری ۱۲آبان ۱۴۰۰ با عنوان «شایسته‌سالاری» به شیوه «فامیل‌سالاری»! نوشت: «از داماد گرفته تا خواهر زاده، هر روز خبرهایی از انتصابات جدیدی می‌رسد که نشان می‌دهد عده‌یی از بستگان افراد مشهور و مسئول اصولگرا این روزها خوشبخت شده‌اند و پستهای جدید دریافت می‌کنند. این موضوع به قدری شایع شده که به‌نظر می‌رسد «شایسته‌سالاری» نزد این جناح سیاسی همان «فامیل‌سالاری» بوده و تازه مردم دارند معنای واقعی آن را متوجه می‌شوند».
شیوا قاسمی عضو مجلس ارتجاع از مریوان هم با اشاره به انتصابات باندی و فامیلی در دولت آخوند رئیسی جلاد گفت: «در روزهای اخیر شاهد انتصابات فامیلی برخی از مسئولان ارشد دولت در مناصب دولتی و خصوصی هستیم تا کی باید شاهد استفاده رانت در انتصابات باشیم؟» (خبرگزاری مجلس ۱۱آبان ۱۴۰۰).
واقعیت این است از آنجا که بنای حاکمیت فاسد آخوندی از روز اول بر آخوندسالاری و کسانی سوار شده است که کمترین سواد و صلاحیت را برای مناصب نداشته و ندارند و تنها به‌دلیل سرسپاری به ارتجاع حاکم و تأمین منافع نظام ولایت فقیه به کار گمارده می‌شدند، حالا هم این وضعیت انتصابات غیرطبیعی نیست چرا که شایستگی در نظام آخوندی مترادف است با غارت و جنایت.
پیش از این آخوند احمد جنتی در مورد گماشته شدن آخوندها به مناصب قضایی توسط خمینی اعتراف کرد که آنها هیچ تخصصی در امر قضاوت و هیچ معلوماتی در رشته حقوق و جزا نداشتند، اما به صرف این‌که آخوند و معتمد خمینی بودند در این مناصب گماشته شدند.
در حال حاضر نیز بسیاری از اعضای دولت آخوند رئیسی به صرف این‌که از سرکردگان پاسداران و نورچشمی‌ها هستند، بدون این‌که هیچ تخصصی داشته باشند به مقام وزارت، استانداری و... رسیده‌اند.
پیش از اینها روزنامه حکومتی جمهوری اسلامی ۲۴اسفند ۱۳۹۹ نوشته بود: «این‌که هر کس بخواهد از نردبان ترقی در عرصه سیاسی این کشور بالا برود و به جایگاهی برسد که بتواند به مردم خدمت کند حتماً باید به یکی از این دو جناح وابسته باشد».
این رسانه حکومتی مشکل دیگر «ایران امروز» را انحصار فعالیت‌های سیاسی در «خانوده‌های مشهور، متنفذ و متمکن» دانست که این امر «موجب تنگ شدن عرصه برای استعدادهای غیروابسته» شده است.
مقاله‌نویس جمهوری در ادامه نوشته است: «شرایط کنونی کشور در این زمینه‌ها بسیار شبیه دوران قبل از انقلاب شده است که قدرت سیاسی و سایر امکانات در اختیار هزار فامیل و یکی دو حزب بود و توده غیروابسته مردم، امکان راه‌یابی به سپهر مسئولیتها و مشارکت در مدیریتها را نداشتند».
حاکمیت و دولتی می‌تواند شایسته‌سالار و شایسته گزین باشد که مردمی باشد و قصد خدمت به آنها را داشته باشد، اما در نظام سرکوبگر و غارتگر ولایت فقیه چنین مسایلی به‌معناست و عناصری به کار گرفته می‌شوند که وجه مشترکشان سرکوب و غارت مردم است و چه کسانی بهتر از آنها می‌توانند خدمتگذار «مقام عظمای ولایت»! باشند.
چرخه رقابت هم برای تصدی دولت و پستهای آن رقابت میان خودی‌ها و هزار فامیل است، و عزل و نصب‌ها هم تابع همین فامیل بازی است.
این پیوند فامیلی، باندی و رفاقتی باعث شده است که مقامات نظام حاشیه امنی داشته باشند و با فراغ بال و آسودگی به غارت و جنایت ادامه بدهند.
آری، در نظام ولایت فقیه که در آن ولی‌فقیه قدرت مطلقه است و اختیارات گسترده‌یی در عزل و نصب سرانی نظیر رئیس قوه قضاییه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت آخوندی، فقهای شورای نگهبان، داشتن نماینده ویژه در تمامی ارگانها و نهادها، تعیین سیاست کلی و صدها اختیار دیگر دارد، طبیعی است که سردمداران و مهره‌های حکومتی در یک مناسبات فاسد فامیلی، باندی و رفاقتی بر کارها گمارده شوند، چرا که از کوزه نظام فاسد و سرکوبگر ولایت همان برون تراود که در او است.
