۲۵مهر۱۴۰۰
مقبره کوروش
کابینهٔ دستنشاندهٔ خامنهای در آغاز سومین ماه صدارتش، ماهیت ضدایرانیاش و اشغالگریاش را بیش از کابینههای پیشین برملا میکند. در دو روز گذشته شاهد موج افشاگری و روشنگری کاربران و کنشگران سیاسی و اجتماعی علیه اظهارات وزیر میراث فرهنگی کابینهٔ ابراهیم رئیسی در مورد آرامگاه کوروش بودیم.
پاسدار عزتالله ضرغامی در روز پنجشنبه ۲۲مهر ۱۴۰۰در جلسه شورای اداری استان فارس، در یک زمینهسازی برای نابود کردن آثار تمدن و فرهنگ ایرانی، بهانهیی مضحک را علم کرده و اظهار داشت:
«مردم پاسارگاد بهدلیل وجود مقبرهٔ کوروش نمیتوانند کشاورزی کنند و چاه بزنند»!
وی در تکمیل این زمینهسازی، افزود:
«بهمنظور برطرف کردن این مشکل، باید قوانین حریمها مقداری انقباض پیدا کند».
این اظهارات ۴۳سال پس از اشغال ایران و نزدیک ۷۰روز پس از گماشته شدن کابینهٔ رئیسی، هیچ معنا و هدفی جز دست بهکار شدن برای از بین بردن آثار تمدن باستانی و فرهنگ ملی ایران ندارد. این زمینهسازی بهطور خاص بر مقبرهٔ کوروش کبیر متمرکز میشود که یکی از کانونهای انگیزهٔ مردم ایران در مبارزه علیه نظام اسلامی آخوندهای ضدایرانی میباشد.
یادآوری میشود که این دورخیز را در سال۱۳۵۸ آخوند جلاد صادق خلخالی برای از بین بردن تخت جمشید برداشت؛ ولی مقاومت سنگین اجتماعی و مطبوعاتی ایرانیان و هشدار یونسکو، خمینی را به عقبنشینی واداشت و آن پروژه مسکوت ماند. حالا که کابینهٔ تماماً ضدایرانی با سعایت شخص ولیفقیه به صدارت رسیده است، گویی آن پروژهٔ ضدایرانی خلخالی معلومالحال با بهانهٔ ظاهرفریب توسعهٔ «کشاورزی و حفر چاه آب» در محوطهٔ پاسارگاد و مقبرهٔ کوروش به جریان میافتد.
همچنین یادآوری میشود که بر اساس گزارشات سازمان میراث فرهنگی ایران، «بارش باران و جاری شدن سیلاب در اوایل سال۱۳۹۸ به بیش از ۷۳۰ اثر تاریخی و باستانی در ۲۵استان آسیب زده است». بر اساس همین گزارشات «تعدادی از آثار جهانی ایران بر اثر ساختوساز در اطراف آنها، در خطر خارج شدن از فهرست جهانی یونسکو قرار گرفتهاند».
مشاهده میشود که این دادهها هیچ نشانییی جز زمینهسازی برای نابودی تدریجیِ آثار باستانی ایران که گواه تاریخ و فرهنگ ایران هستند، نمیدهند.
این دادهها علیه میراث ملی ایران را مقایسه کنید با میزان سرسامآور طلا و جواهرات و پولی که آخوندها برای صدور ارتجاع و دجالیت، ریاکارانه در عراق و لبنان و سوریه و تاجیکستان خرج کردهاند و میکنند.
این دادهها را مقایسه کنید با هزینهٔ سالانهٔ ۸۰میلیارد تومانی که صرف بارگاه فرعونی خمینی میشود.
اما پاسخ کشاورزان شیرازی به ادعای مضحک پاسدار ضرغامی در ضرورت «توسعهٔ کشاورزی و حفر چاه» در حریم مقبرهٔ کوروش، نخست این است که کشاورزی و حفر چاه چه ربطی به وزیر میراث فرهنگی دارد؟ دوم این است که مگر دولتهای ادواری نظام اسلامی آخوندها چه گلی بر سر کشاورزی و کشاورزان ایران زدهاند که اکنون تمام زمینها و رودها و سدههای خشکاندهٔ ایران را ول کردهاند و چسبیدهاند به زمین پاسارگاد و مقبرهٔ کوروش؟
کدام کشاورز یا کشاورزان شیراز و اطراف پاسارگاد چنین مشکلی را نزد دولت آخوندها، آن هم نزد وزیر میراث فرهنگی بردهاند؟ هزاران سال است که کشاورزان شیراز و اطراف پاسارگاد نسل به نسل مشغول کشاورزیاند؛ چه شد که یکهو در زمان صدارت ضدایرانیترین و جلادترین کابینهٔ آخوندها، وزیر میراث فرهنگی ــ و نه وزیر کشاورزی! ــ به فکر کشاورزی و چاههای کشاورزان این خطه و بوم و بر افتاده است؟
کشاورزان ایران که مدام در روستاها و شهرها از دست سلسله دولتهای آخوندی به فغاناند که آب زمین ما چه شد؟ حقآبهٔ ما چه شد؟ چاههای خشکیدهٔ ما چه شد؟ زاینده رود چه شد؟ کارون چه شد؟ دریاچه ارومیه چه شد؟ تالابها چه شدند؟ هورها چه شدند؟
نکتهٔ قابل توجه بعدی، مساحتی است که مقبرهٔ کوروش و محوطهٔ پاسارگارد در آن بنا شدهاند. مساحتی که در مقایسه با زمین وسیع اطراف آن، اصلاً بهحساب نمیآید و در عینحال یکی از برجستهترین «میراث فرهنگی» ایران است. میراثی که اصلاً در این ۴۳سال صدارت آخوندها هیچ رسیدگی و توجهی به آن نشده است که از قضا به عمد گذاشتهاند تا بر اثر زلزله یا فرسودگی طبیعیِ گذار سرما و گرما و زمان، از بین برود. بنابراین بهجاست با مقبره و بارگاه فرعونی خمینی مقایسه شود.
مساحت مقبره کوروش ۱۵۶ متر مربع و محوطهٔ آن ۷۲۶ متر مربع است. مساحت محوطهٔ پاسارگاد با مجموعهٔ بناها و زمینهایش ۳۱۹۰ متر مربع میباشد. این محوطه بهانضمام مقبرهٔ کوروش، محوطهیی بهوسعت ۳۹۰۰ متر مربع میشود.
مساحت قبر خمینی ۶۰هزار متر مربع و مساحت صحنهای شرقی و غربی آن ۱۲۰هزار متر مربع است که در مجموع شامل۱۸۰ هزار متر مربع میشوند. سازهٔ این ۱۸۰هزار متر مربع تا زلزلهٔ ۱۰ ریشتری مقاومت دارد. [مقایسه کنید با شهر تهران که طبق برآورد و هشدار کارشناسان، بر اثر یک زلزلهٔ ۵ تا ۶ ریشتری، میلیونها نفر کشته خواهند شد!]
مقایسه کنید مساحت پاسارگاد با ۳۹۰۰ متر مربع را با مساحت بارگاه فرعونی خمینی با ۱۸۰هزار متر مربع! [۴۶ برابر پاسارگاد]. مقایسه کنید تفاوت هزینهٔ این دو مقبره را. مقبرهٔ کوروش که اصلاً هزینهیی برای دولت ندارد و چهار دهه است به آفتاب و باران و باد سپرده شده است و تجمع ایرانیان در آنجا ممنوع است؛ ولی نگهداری مقبرهٔ فرعونی خمینی سالانه ۸۰میلیارد تومان از سفره و جیب و مالیات مردم ایران برداشته میشود و یکی از مکانهای چاپیدن و بالا کشیدن پول مردم شده است!
موضوع یکچیز بیشتر نیست؛ کسانی به هیأت نظام اسلامی آخوندی که هیچ تعلقی به تاریخ و فرهنگ ایران ندارند، از آغاز صدارتشان قصد نابودی مظاهر و نشانهها و نمادهای تمدن و فرهنگ و هنر ایران را داشتهاند. این خاک و مرز و بوم را هم جغرافیای تداوم سلطه و اشغالگری، همراه با تطاول سرمایه و معدن و زر و سیماش میخواهند.
بنابراین جوهر مقابله و نبرد و هماوردی در اینجاست. آب و زمین و کشاورزی و چاه را بهانه کردن برای نابودی این مظاهر تمدن و فرهنگ ایرانی، دورخیزی برای تکمیل اهداف اشغالگریِ ایران است.
اینها ادعاها و خواستهها و برنامههای ولیفقیه و ملازمان و کارگزارانش هستند. اما مهم، ایران و ایرانی و همت و حمیت و مقاومت ملیِ مجموع اقشار و ملیتها و اقوام آن است که میتواند و باید این دورخیزهای تطاولگرانهٔ انیرانی را بر سر مصادر تصمیمگیران و مجریانش خراب کند. عزت و غرور و افتخار و ماهیت ملی ایران و ایرانی در تحقق این عزم و اراده و عمل به آن است. گسترش و همهگیریِ افشاگری و روشنگری پیرامون آن، طمع گرازوار ارتجاع آخوندی را خواهد برید.