۳۰آذر۱۴۰۰
قیام آبان ۹۸
یکی از نشانههای مرحله تعیینتکلیف بین جامعه ایران با نظام آخوندی، رو شدن پیاپیِ دسیسههای پشت پردهٔ رژیم و کارگزارانش در زمینههای مختلف اعم از کرونا، برجام، اف.ای.تی. اف، سند ۲۰۳۰ و اعتراضات اقشار اجتماعی است.
در ایران کسی نیست که نداند ترویج و شیوع کرونا در کشور، کار خود نظام آخوندی با هدف به محاق بردن قیامها و کش دادن عمر نظام بوده است و هنوز هم ادامه دارد.
در ایران کسی نیست که نداند ادعای خامنهای مبنی بر «حق اعتراض کردن مردم»، فقط یک دجالیت تبلیغاتی برای فریب خودیهای نظام است؛ اما با هر اعتراض کوچک و بزرگ از جانب اقشار اجتماعی، خامنهای گلههای جانیان سرکوبگر را به جانب تجمعات مردم گسیل میکند و پاسخ رژیم به «حق اعتراض مردم»!، خون ریختن و زندانی کردن و حتی اعدام معترضان است.
در ایران و جهان کسی از آشنایان به سیاست نیست که نداند بازیبازی با برجام از جانب نظام ملایان، هیچ هدفی جز تولید بمب هستهیی ندارد و این جهان مماشاتگر با دیکتاتورهایی مثل هیتلر و خمینی و خامنهای است که موجب دست بازداشتن اینان در تولید حداکثر جنایت شده است.
در ایران کسی از آشنایان با مضمون و هدف سند ۲۰۳۰ نیست که نداند اگر نظام ملایان به آن تن دهد، دیگر بساط شیوع ایدئولوژی ضدبشری آخوندی و فرهنگ ارتجاع قرونوسطایی باید از مدارس و علوم تربیتی جمع شود و محورهای منشور حقوقبشر در ارتباط با آموزش و پروش مراعات گردد.
در ایران کسی از آشنایان به ترفند صدور ترویسم تحت عنوان «صدور انقلاب» نیست که نداند نظام ملایان چند سال است با مسأله و موضوع «اف.ای.تی. اف» بازیبازی میکند، از این ستون به آن ستون میرود تا بازوهای نیابتیاش را در عراق، لبنان، سوریه، یمن و فلسطین از دست ندهد. بهطور خاص پیرامون این موضوع در دو سه سال اخیر بارها و بارها از جانب مقاومت ایران، افشاگری و روشنگری شده است.
جای یادآوری دارد که مقاومت ایران دربارهٔ خودداری نظام ملایان از تندادن به اف.ای.تی. اف، همواره به دولتها و مجامع بینالمللی فراخوان داده است که کوتاه کردن دست این رژیم از دخالت در منطقه و قطع پشتیبانی از نیروهای نیابتیاش، تضمین امنیت منطقهیی و جهانی و نیز عامل مهم در پیروزی مردم ایران بر این حاکمیت است.
کیست که نداند دخالت این رژیم در منطقه و تروریسم بینالمللیاش، مکمل سرکوب و جنایت داخلی و تضمین استمرار عمر نظام بوده است؟
اکنون تمام هشدار و انذارها و فراخوانهای نامبرده ــ مثل نمونههایی که در بالا به آنها اشاره شد ــ توسط خودیهای دستاندرکار نظام اعتراف میشود. یک قلم از این اعترافهای ناگزیر در مرحله تعیینتکلیف جامعه ایران با نظام آخوندی، توسط آخوند مجید انصاری در مورد هدف رژیم از بازیبازی با اف.ای.تی. اف برملا شده است. وی روز ۲۸آذر طی اظهاراتی در جنگ باندی نظام، اذعان میکند که:
«بهخاطر حزبالله لبنان به FATF نپیوستند و مردم را به این روز انداختند. آقایان میگفتند اگر بپیوندیم، دیگر نمیتوانیم به حزبالله لبنان یا عراق و سوریه کمک کنیم».
همین دو عبارت کافی است تا پی به نشانیِ هزینه شدنهای پول ایران ببریم و از طرفی علت این حجم از شقاوت در حق مردم ایران را دریابیم که پول تأمین کف زندگیشان را هم ندارند. این آخوند، رابطهٔ مستقیم فرار رژیم از اف.ای.تی. اف و تأثیرش بر وضعیت زندگی مردم را اینگونه اذعان میکند:
«آنها با این کار خود، مردم ایران را دچار مشکل کردند».
این آخوند سپس برملا میکند که تمام اظهارات مجلسنشینان و کارگزاران نظام پیرامون اف.ای.تی. اف، از قبل تنظیم شده و هماهنگی برای بیان و مواضع یکسان، صورت میگرفته تا مثلاً اتحاد عناصر نظام را در مقابل اف.ای.تی. اف نشان دهد! دقت کنید:
«هر زمان قرار بود FATF مطرح شود، از یکی دو هفته قبل اساماسها را شروع میکردند و اصلاً معلوم نبود اینها از کجا خبردار میشوند... همزمان تمام اعضاء را با پیامک از سراسر کشور بمباران میکردند اما متن پیامک یکسان بود و پیدا بود همه ماجرا طراحی شده است. وگرنه نمیشد که شبانه از یک روستای خراسان جنوبی همان متنی به من پیامک شود که مثلاً از روستای زرند کرمان یا از سیستان و بلوچستان یا از تهران».
این اعترافات در این مرحله از بالاگرفتن تضاد بین جامعه با رژیم، نشانهٔ چیست؟ آیا فقط یک اظهار جنگ باندی و تصفیه حساب گرگهاست؟
این اعترافات که کل نظام و از قضا شخص خامنهای را نشانی میدهد، جنسشان با تصفیه حساب باندی متفاوت است. این اعترافات ناگزیر، از یک مرحلهٔ تعیینکننده بین جامعه و مردم با نظام سخن میگویند. مرحلهیی که تمام عمر نظام را در منظر مردم به آماج دادخواهی سراسری تبدیل کرده است. مرحلهیی که باران پایداریها، مقاومتها، افشاگریها و روشنگریها، خاکها و غبارهای تبلیغات و دجالگری مذهبی و قداست ریایی را شسته و کنار زده و ریشههای عفونت عقیدتی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اخلاقیِ تمامیت حاکمیت ولایت فقیه را رو آورده است. این است نشانههای مرحله تعیینتکلیف بین جامعهٔ ایران و نظام ملایان.