۱۵آذر۱۴۰۰
تظاهرات مردم اصفهان در بستر زاینده رود
پاسدارمیرحیدری سرکرده نیروی انتظامی اصفهان درباره خیزش بزرگ این شهر گفت: «پلیس با کمک دستگاههای امنیتی توانست آنرا مدیریت کند» (خبرگزاری ایمنا ۵آذر ۱۴۰۰).
اما آیا رژیم توانست این خیزش بزرگ را مدیریت یا در واقع سرکوب کند؟
برای پاسخ کافی است که توالی سلسله قیامهای بزرگ از سال۹۶ تاکنون مرور شود، که به‌رغم سرکوب و کشتار مردم نه تنها خیزش‌ها و قیام‌ها خاموش نشده، بلکه فواصل آنها کم و کمتر شده است.
قیام دیماه ۹۶، قیام مردم کازرون در اردیبهشت ۹۷، قیام تابستان ۹۷، قیام آبان ۹۸، قیام دیماه ۹۸، قیام سوخت در سیستان و بلوچستان در اسفند۹۹، قیام آب در خوزستان در تیر و مرداد ۱۴۰۰، خیزش مردم اصفهان در آذر ۱۴۰۰ همگی مبین این است که قیام سربازایستادن ندارد.
این در شرایطی است که رژیم در آبان ۹۸دست کم ۱۵۰۰نفر از جوانان را به‌شهادت رساند، اما نتوانست مانع روند تداوم قیام شود، واقعیتی که رسانه‌های حکومتی هم به آن اعتراف می‌کنند.
روزنامه اعتماد ۶آذر ۱۴۰۰نوشت: «آنچه دیروز در خیابانهای اصفهان رخ داد شعله زیر خاکستری بود که دوباره شعله کشید. التهاب آغشته به دود و فریاد خشم دیروز».
واقعیت این است که سلسله قیام‌ها در یک نقطه به فاز انقلابی فراگیر جهش خواهد کرد، و بی‌تردید تغییر و دگرگونی بزرگ تاریخی در ایران رخ خواهد داد.
عطف به این واقعیت سترگ است که بعد از خیزش اخیر مردم اصفهان و جنگ و گریز جوانان شورشی با نیروی سرکوب، امام جمعه‌های خامنه‌ای هراسان به میدان آمدند و هراسشان را نسبت به خروش و خشم مردم اصفهان ابراز داشتند.
آخوند نوفرستی امام جمعه بیرجند نگرانی‌اش از تکرار حوادثی مانند سال۹۶ و ۹۸ ابراز کرد و به سردمداران حاکمیت هشدار داد: «حواسمان باید جمع باشد که دشمنان پیوسته از هر موقعیتی می‌خواهند استفاده کنند... از این جریان می‌خواستند استفاده کنند مانند آنچه در سال۹۶ یا ۹۸ اتفاق افتاد» (تلوزیون رژیم ۱۲آذر ۱۴۰۰).
آخوند شاهرخی در خرم‌آباد نیز نگران تلاش دشمنان است که «در تلاش هستند مردم در مقابل قوای سه‌گانه و دولت قراربدهند» (تلویزیون افلاک ۱۲آذر ۱۴۰۰).
آخوند احمد علم‌الهدی از این‌که حرکت مردم اصفهان تبدیل به «حرکت ناهنجار و ساختار شکنانه شد» به فغان آمد و مردم معترض را «مزدوردشمن» و جوانان شورشی را کسانی نامید که «فریب رسانه‌یی» خورده‌اند (تلویزیون موسوم به آستان قدس ۱۲آذر ۱۴۰۰).
چنان‌چه به ادعای سرکرده انتظامی اصفهان نیروهای سرکوب توانسته باشند خیزش مردم اصفهان را مدیریت کنند و در آینده نیز چنین توانی داشته باشند، پس نگرانی و سراسیمگی امام جمعه‌ها برای چیست؟
ضمنا آنها خیزش مردم اصفهان را به عده معدود نسبت داده‌اند، در صورتی که رسانه‌های حکومتی بسیاری بر این واقعیت اعتراف می‌کنند که این خشم فرو خفته عمومی مردم اصفهان بود که در جریان این قیام بارز شد.
روزنامه شرق ۱۴آذر ۱۴۰۰نوشت: «شلیک مستقیم به مردم معترضی که عموماً از اقشار ضعیف و حتی سالخورده جامعه بودند و مضروب و مصدوم کردن عده‌یی از آنها و به‌خشونت‌کشاندن اجتماعی آرام در اصفهان، موضوعی نیست که به‌راحتی بتوان آن را با استناد غیرمنطقی به برخی قوانین توجیه کرد؛ کما این‌که اگر قرار به ملاک قرار دادن آن قوانین باشد، اتفاقاً برخورد صورت‌گرفته در برخی موارد به طریق اولی می‌تواند مصداق یک رفتار غیرقانونی باشد».
روزنامه آفتاب یزد هم در زمینه «اعتراضات اخیر در اصفهان و چهار محال و بختیاری» نوشت این اعتراضها «از آن دسته اعتراضاتی بود» که «حاکمیت را از خوابیدن در سایهٔ امن و آسایش برحذر داشت... در نظامات سیاسی، باب و عادت شده که برای پوشانیدن بحرانها، دست به بحران‌سازی و فرافکنی زده می‌شود».
سؤال دیگر این‌که در خیزش مردم اصفهان چه اتفاقی افتاد که امام جمعه‌های ریز و درشت خامنه‌ای با دستپاچگی به میدان آمدند؟
جواب روشن این است که خیزش دهها هزار نفری مردم اصفهان در تجمعشان در بستر خشک زاینده‌رود، و جنگ و گریز چند روز بعد آنها با مأموران سرکوب، یکبار دیگر لرزه بر ارکان نظام انداخت، و چنین لرزه‌ای است که باعث واکنش‌های هراس‌آلود شده است. آخوندها دیدند که فراتر از جوانان شورشی عده بسیاری از مردم در رویارویی با نیروهای سرکوبگر رژیم شرکت داشتند، چنان‌چه در میان مجروحان و مضروبان افراد مسنی هم وجود داشتند.
بنابراین واقعیت ۱۸۰ درجه با اظهارات وهم آلود سرکردگان سرکوب و اظهارات هراسناک آخوندهای خامنه‌ای تفاوت دارد
این سران حکومت و امام جمعه‌های آن و به‌قول خمینی ملعون «همه باهم» هستند که از استمرار قیام و خیزش فراگیر مردم در آینده نگران هستند.
نظام آخوندی تلاش می‌کند با ایجاد سرکوب و فضاسازی امنیتی اوضاع را کنترل کند تا مهار اوضاع از دستش خارج نشود، اما واقعیت این است که قیام سراسری در چشم‌انداز است و وحشیگریهای حاکمیت نمی‌تواند مردم را از قیام و خیزش بازدارد.
در حال حاضر شرایط جامعه به‌غایت بحرانی، و آتش زیر خاکستر خشم مردم در آستانه فوران است، تعادل‌قوای بین رژیم و مردم به نفع مردم است و مردم معترض در بسیاری از صحنه‌ها مزدوران سرکوبگر را مجبور به فرار کرده‌اند.
بی‌دلیل نیست که پیش از این نماینده خامنه‌ای در چهار محال و بختیاری به وضعیت روحیه باخته مزدوران رژیم اعتراف کرد و در ۵آذر ۱۴۰۰ از آنها خواست: « «کم نیاورید، قوی باشید در برابر دشمن! در میدان نبرد قرار می‌گیرید، دشمن به‌شما هجوم می‌آورد، شما پشت به‌دشمن نکنید فرار نکنید».
