۳۰شهریور۱۴۰۰
رئیسی جلاد قتل عام ۶۷
درحالیکه جوزب بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفته است در حاشیه هفتاد و ششمین مجمع عمومی ملل متحد، کشورهای انگلستان، چین، فرانسه، آلمان و روسیه با امیر عبداللهیان بعنوان وزیر خارجه رئیسی جلاد دیدار نخواهند کرد. روزنامه حکومتی همدلی در مطلبی با عنوان «چرا رئیسی به نیویورک نمی‌رود؟» نوشت:
از آنجایی‌که حضور رؤسای دولتها با توجه عضویت در این اجلاس ضروری است، شائبه‌ها و تردید‌هایی بابت حضور ابراهیم رئیسی در اجلاس نیویورک به‌وجود آمده است، به این معنی که او چرا او نمی‌تواند در این اجلاس حضور یابد؟ البته اغلب این تردید‌ها و دامن‌زدن به شائبه‌ها مربوط به گروه‌های اپوزیسیون خارج کشور است و آنها آن‌گونه که از برخی رسانه‌ها شنیده شده است، علت عدم حضور وی در اجلاس نیویورک را مربوط به سابقه کاری رئیسی دانسته‌اند. البته برخی از این جریان نیز علت عدم حضور رئیسی را به مسأله تحریم ربط داده‌اند، چرا که رئیسی از آبان ماه ۱۳۹۸ در فهرست تحریم وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا و از سال۱۳۸۹ در فهرست تحریم‌های اتحادیه اروپا قرار گرفته است. با این همه باید دانست که آیا ادله جریانهای اپوزیسیون دلیل عدم حضور رئیسی در اجلاس عمومی است یا دلایل مهم‌تری به میان است؟
روزنامه حکومتی همدلی ادعا کرده است علت اصلی عدم شرکت رئیسی قبل از هر چیز مربوط به شرایط کرونایی و پروتکل‌هایی است که قرار بود قبل و بعد از سفر انجام می‌شد و به‌نظر نمی‌رسد که علت عدم حضور رئیسی در اجلاس مجمع عمومی دلیل دیگری داشته باشد.
همدلی در ادامه نوشت: استناد به کنوانسیونهای ۱۹۶۱ و ۱۹۶۳ وین به ما کمک خواهد کرد که علت سفر رئیسی را به دلایل مخالفان و گروه‌های اپوزیسیون منتسب ندانیم. چرا که کنوانسیونهای ۱۹۶۱ و ۱۹۶۳ وین اشعار داشته است که روابط دیپلماتیک و کنسولی مأموران هیأت‌های نمایندگی دولتها در کشور محل مأموریت از مصونیت‌های کیفری و اجرایی برخوردار هستند. در مورد سایر مقامات عالی‌رتبه سیاسی کشورها به‌ویژه رئیس دولت، رئیس حکومت و وزیر امورخارجه، کنوانسیون خاصی وجود ندارد. با مطالعه کلی منابع حقوق بین‌الملل نیز این‌گونه استنباط می‌شود که آنها هم دارای مصونیت هستند، ولی این مصونیت تا زمانی وجود دارد که اعمال مجرمانه منتسب به آنها در چهارچوب انجام وظایفشان صورت گرفته باشد. در غیراین صورت، در ارتکاب جرایمی هم‌چون نسل‌کشی، جرایم جنگی و جرایم بر ضدبشریت آنها نیز به مانند سایر افراد فاقد مصونیت بوده و نمی‌توانند برای فرار از محاکمه و مجازات به مصونیت استناد کنند.
روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت روز ۲۷شهریور در مطلبی با عنوان «سخنرانی مجازی برای پرهیز از تنشهای احتمالی» نوشت: رئیسی که اکنون رئیس‌جمهور ایران است نیز برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل با چند مسأله رو‌به‌رو است. نخست، ویزا. ما نمی‌دانیم که ایران اصلاً برای اخذ ویزا اقدام کرده یا نکرده، اما شرایط برای حضور او به‌شدت نامناسب است... البته باید توجه داشت که رؤسای جمهور کشورها مصونیت دارند و نمی‌توان رئیس‌جمهور یک کشور را در کشور دیگری دستگیر کرد، مگر این‌که دیوان کیفری لاهه به یک اتهامی برای او حکم صادر کرده باشند. اکنون هم‌چنین خبری نیست و علیه آقای رئیسی حکمی صادر نشده که فکر کنیم او از این منظر رعایت کرده و به نیویورک نرفته است... با این وجود، به باور من شرایط برای انجام این سفر مناسب نیست. مثلا در حال حاضر در استکهلم سوئد دادگاه حمید نوری در جریان است و به کرات در آنجا اسم رئیسی برده شده است... . فکر می‌کنم آنچه رئیسی و مشاوران او را به این سمت سوق داده که در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت نکنند، این است که از تنشهای احتمالی که ممکن است ایرانیان مقیم خارج از کشور ایجاد کنند و از این دست موارد، جلوگیری کنند. آقای رئیسی از نظر حقوقی مصونیت دارد و مشکلی ندارد. آمریکا هم مکلف است به هیات اعضای سازمان ملل ویزا بدهد... منتها چون در آن کشورها دادگاهها مستقل هستند، ممکن است ایرانیان مقیم یا نهادها و سازمانها اقداماتی علیه او انجام دهند، کما‌این‌که در سفر مرحوم هاشمی‌شاهرودی به آلمان شاهد چنین اقداماتی بودیم (روزنامه جهان صنعت۲۷شهریور).
