۱۱اردیبهشت۱۴۰۰
سردی انتخابات۱۴۰۰جدیتر میشود
با اینکه کمتر از دو ماه تا برگزاری انتخابات۱۴۰۰ زمان باقی مانده است، به اذعان مطبوعات حکومتی، فضای انتخابات همچنان سرد و یخبندان است.
در همین مورد روزنامه مستقل در مطلبی تحت عنوان «عجیبترین انتخابات ریاست جمهوری!» به بررسی فضای کنونی انتخابات پرداخت. این روزنامه با اشاره
به مشخص نبودن کاندیداهای باندهای قدرت تا این لحظه نوشت: «اگر حتی هر دو جریان
اصلی کشور همین امروز کاندیدای نهایی خود را معرفی کنند، این افراد چگونه میخواهند
در این مدت کوتاه، برنامه خود را نوشته و معاونین و وزرای خود را معرفی کنند؟».
یخبندان انتخابات۱۴۰۰ در
روزنامههای حکومتی
این روزنامه سپس چنین نتیجهگیری کرد که: «در ایران امروز اگر آقای
X تصمیم خود را قطعی کند و وارد میدان انتخابات شود. چگونه ممکن است برنامههای
او طی دو ماه نوشته و تبیین شود؟ حتما غیر ممکن است. بنابراین موجی بر اساس چند
شعار تو خالی شکل میگیرد که مبنای مشخصی ندارد. با همین شعارها هم فردی از صندوق
رأی بیرون میآید. سئوال اینجاست: آیا چنین رئیس جمهوری موفق خواهد بود؟ پاسخ روشن
است. خیر». (وضعیت حکومت ایران در
آستانه انتخابات ۱۴۰۰)
رئیس جمهوری سرگردان!
این روزنامه سرانجام آینده بعد از انتخابات۱۴۰۰ را با توجه به فضای کنونی این گونه پیش بینی کرد: «هر فردی
رئیس جمهور کشورمان شود نه برنامه دارد و نه نقشه راه. فقط چند جین شعار پر زرق و
برق در چنته دارد و باید ۴ سال دیگر
با شعار ارتزاق کنیم».
روزنامه جهان صنعت از باند موسوم به اصلاح طلبان نیز در مطلبی با عنوان «یخ در تنور انتخابات» به تشریح بیرونق بودن انتخابات ۱۴۰۰ می پردازد: «بر اساس آمارهای در دسترس، در آخرین انتخابات
برگزار شده در زمستان ۹۸ درصد کسانی که از حق
رأی ندادن استفاده کردند بیشتر از کسانی شد که از حق رأی دادن استفاده کردند. حالا
در هفتههای نزدیک به انتخابات سیزدهم به نظر میرسد دست کم تا اینجای کار، چراغ
انتخابات هنوز روشن نشده و با وجود هیاهوی سیاستمداران درجه دوم و کاندیداهایی که
برای اسم در کردن میخواهند کاندیدا شوند، شهروندان در حالت یخبندان نسبت به
انتخابات قرار دارند و انگار یخ آنها باز شدنی نیست». (قیام مردم علیه نمایش
انتخابات حکومت آخوندی در سال ۱۴۰۰!)
دلایل کسادی انتخابات
این روزنامه سپس به دلایل کسادی بازار انتخابات و بیتوجهی کامل مردم به
انتخابات میپردازد: «چرا گمانه زنیها درباره میزان عرضه رأی از سوی شهروندان در
انتخابات ۲۸خرداد کم شمار است؟
واقعیت این است که شهروندان ایرانی به اندازه کافی گرفتار روزمرگی و برطرف کردن
گرفتاریهای روزانه هستند که به انتخاباتی که هیچ چیز آن آشکار نیست، اصولا فکر
نمیکنند… مردم میگویند چرا باید به کسی رأی بدهند که کاری از دستش بر نمیآید…
هنگامی که شهروندان ببینند که بعد از جنگ تحمیلی چهار رئیس جمهوری با چهارگرایش
مختلف بر سر کار آمدهاند و هیچ کدام نتوانستهاند به اقتصاد سر و سامان بدهند و
رفاه مادی را افزایش بدهند، دولت را اساسا ناکارآمد میدانند و همین امر هم باعث
میشود تا رغبت چندانی برای حضور در انتخابات نداشته باشند».
تعویق انتخابات۱۴۰۰
روزنامه جهان صنعت در مطلب دیگری در مورد امکان تعویق انتخابات مینویسد: «۳۱فروردین محسن هاشمی رئیس شورای شهر تهران با اشاره به برگزاری
انتخابات پیش روی ریاست جمهوری، شورای شهر و روستا، خبرگان رهبری و انتخابات میان
دورهای مجلس هشدار داد که برگزاری ۴ انتخابات
متوالی میتواند پیک چهارم را به پیک پنجم تبدیل کند».
قهر مردم با صندوق
این روزنامه از مشارکت مردم در انتخابات این گونه ابراز نومیدی کرد: «هر چند
که نباید فراموش کرد که بخش اعظمی از جامعه به دلیل نارضایتی از فضای عمومی و نوع
مدیریت کرونا و شرایط بد اقتصادی و فشارهای معیشتی و همچنین بیتفاوتی مسئولان به
وقایع دی۹۶ و آبان۹۸ با صندوقهای رأی قهر کردهاند. یعنی با توجه به شرایط امروز
بعید است که سطح مشارکت به میزان قابل توجهی برسد».
همه چیز حکایت از آن دارد که خامنهای و تمامی حاکمیت در یک بنبست مرگبار در مورد برگزاری انتخابات فرو رفته است. از یک طرف قهر مردم با صندوق رأی، کرونا و پیک چهارم کرونا و تفرق شدید در باندها و از طرف دیگر مشخص نبودن کاندیداها، صفحه رویی این پدیده است. شعار مردم و بازنشستگان در اعتراضاتشان مبنی بر اینکه «ما دیگه رأی نمیدیم از بس دروغ شنیدیم» نمودی از رویکرد مردم به انتخابات ۱۴۰۰ است.