۱۵آبان۹۹
قیام سراسری ۲۴ آبان ۹۸ فصل نوینی در خیزشهای مردمی و اعتلای جنبش انقلابی بود. فاشیسم مذهبی ولایتفقیه سالها تلاش میکرد با گفتمانسازیهای امنیتی مثل «بیهزینگی»، «تحریک نکردن قوای سرکوبگر»، «خشونت پرهیزی»، «اعتراضات مدنی»، «جذب بخشی از قوای سرکوبگر برای همراهی با مردم»، «راهاندازی تظاهرات میلیونی»، «مبارزات سندیکایی» جنبش آزادیخواهی مردم ایران را به هر راه انحرافی جز مسیر سرنگونی مدیریت کند.
قیام آبان برآیند تجربه
چهلساله مردم ایران را نشان داد و اینکه
تودههای سرکوبشده، باتجربه حسی و درمیدان پراتیک اجتماعی به این نتیجه رسیدهاند
که برای رسیدن به آزادی، هیچ راه دیگری جز مقابله آتشین و تمامعیار با این نظام
وحشی و غارتگر همراه با پرداخت قیمت آن وجود ندارد.
ابعاد گسترده مردمی این قیام در بیش از ۱۰۰شهر با جوانان دلاور و شورشگر، آنچنان تأثیرات عمیقی در جامعه
ایران (۱) و جامعه
بینالمللی (۲) داشت که
تمام محاسبات و توهمات پیشین را درهم ریخت.
مبلغان گفتمان امنیتی «پرهیز از خشونت»، با نرمشی قهرمانانه بهسرعت مواضع
پیشین خود را به پنهان ساخته، خودرا معرض خشم سونامی برخاسته مردمی، کنار کشیدند.
مبلغان «اعتراض مدنی» که انبوه مردم ناراضی را کیلومترهای جلوتر از خود میدیدند،
طرح مجدد آنرا تنها موجب شرمساری خود یافتند.
طرفداران «کنارآمدن با باندهایی از سپاه پاسداران و قوای سرکوبگر»، پس از
کشتار ۱۵۰۰جوان تنها در دوروز، روزه صمت گرفتند تا موج
خشم مردمی را از سر بگذرانند.
تنها چیزی که بالا گرفت، یک اتحادعمل ضدانقلابی تشدید شونده با ارگانهای
امنیتی فاشیسم مذهبی در دشمنی و کینهتوزی با مقاومتی بود که خطوط استراتژیکیاش
درشعار «آتش، جواب آتش، با پرداخت قیمت آن» حالا در کف خیابان، در ابعادی غیرقابل
پیش تصور بهحرکت درآمده بود و چون عصای موسی همه گفتمانسازیهای شیادانه امنیتی
را ذوب و بیمقدار ساخته بود.
دیگر کسی را یارای آن نبود که برای خلاصی از شر افعی ولایتفقیه (۳) که دربرابر اعتراضات
مردمی دوشکا و نفربر زرهی به خیابان میآورد (۴)، شکل مار بکشد و راهی جز کوبیدن سر
آن به سنگ، دربرابر مردمی نان هم در سفره ندارند، بگذارد.
بهاینترتیب یکبار دیگر اهمیت نقش «عنصر رهبریکننده اصیل» در پیشاپیش تودهها
و نه عقبتر از آنها، محک اجتماعی خورد و حقانیت و ضرورت خودرا درمیدان «عمل
مسئولانه برای آزادی»، نه «اظهار لحیههای غیرمسئولانه شبهروشنفکری» و نه پیش
بردن «گفتمانهای انحرافی امنیتی توسط مأموران نفوذی دشمن» خود را نشان داد.
بیجهت نیست که خامنهای یکسال پساز
آن قیام شکوهمند، اینگونه از نقش راهگشا و موثر اجتماعی مقاومت
ایران، درهدایت حرکت اجتماعی، کف بردهان به ناسزاگویی رو میآورد، که:
«این دولت فرانسه چه جور دولتی است، این سیاست چه سیاستی است؟ این
سیاست همان سیاستی است که خشنترین و وحشی ترین تروریستهای دنیا را در خودش جا
داده و پناهگاه آنها شده، یعنی تروریستهایی که در کشور ما رئیس جمهور را به شهادت
رساندند، نخست وزیر را به شهادت رساندند، رئیس قوه قضائیه را به شهادت رساندند،
آحاد متعددی از نمایندگان و اعضای دولت و قوه قضاییه را به شهادت رساندند».
پانویس:
(۱) همتی رئیس بانک مرکزی رژیم درخبرگزاری نیروی تروریستی قدس
موسوم به تسنیم ۱۸مرداد۹۹: «از آبان ۹۸ چند اتفاق
افتاد که سیستم را به هم زد، افزود: حوادث آبان ماه انتظارات منفی را در جامعه
ایجاد کرد و اگر به نمودار ارز دقت کنید نمودار ارز از آبان ۹۸ شروع به بالا رفتن میکند».
سایت حکومتی اعتماد آنلاین، ۲۹مرداد۹۹: «با کنش و واکنش های ایجاد شده میان معترضان و نیروهای امنیتی،
یکی از شدیدترین اعتراضات تاریخ جمهوری اسلامی رقم خورد… پرسش هایی که
حسام الدین آشنا به عنوان مشاور رییس جمهوری… در جریان گفت وگویی که ماهنامه
اندیشه پویا… [تلاش کرد] تا شاید به این شیوه و برای اندکی هم که شده از بار
انتقادات بر دوش شخص حسن روحانی و دولتش بکاهد ولی مشاور رحمانی فضلی به جای
سکوت، به گفته های او پاسخ داد تا کلاف اعتراضات آبان و بانیان برخوردهای صورت
گرفته با مردم، سردرگم تر از گذشته شود».
(۲) روزنامه رسالت ارگان باند غارتگر موتلفه ۶آبان۹۹ در این باره نوشت:
«کمتر از دو ماه بعد از شورشهای آبان، در دیماه سردار سلیمانی از سوی آمریکا
ترور شد و یکی از ستونهای اصلی و قدرتمند نظامی در سپاه قدس به خیل عظیم شهدای
انقلاب و جنگ پیوست».
(۳) سایت حکومتی ایلنا ۵آبان۹۹، محمدرضا باهنر ازباند خامنه ای: «تا زمانی که نظام جمهوری
اسلامی هست هر کسی که میخواهد هنجار شکنی کند و زیرخم نظام برود، مورد برخورد قرار
میگیرد».
(۴) روزنامه حکومتی فرهیختگان ۲۸آذر۹۸: «”چرا دوشکا و نفربر آوردید؟ مگه ما داعشیم!”، ”ما اگر پول داشتیم که اسلحه بخریم، میرفتیم نان میخریدیم”، ”«بابا آشوبگر چیست؟ داعشی چیست؟ اینا نان شب ندارند”؛ این جملات بخشی از روایتی است که حامد هادیان در گفتوگو با مردم شهرک طالقانی (کورهها) در شهر ماهشهر آن را به تصویر کشیده است… آنقدر این درگیری سنگین بوده که نیروهای امنیتی بهناچار برای حفظ جانشان با نفربر وارد شهرک شدند و راههای ترانزیتی را باز کردند».