۱۴بهمن۱۴۰۰
گزیده روزنامه‌های حکومتی
در روزنامه‌های حکومتی روز پنجشنبه چهاردهم بهمن، تیترهای مربوط به حضور مقامات حکومتی بر سر قبر خمینی دجال در کنار اعترافات به کارنامه ورشکسته نظام قرار گرفته. بحرانهای اجتماعی – اقتصادی مضمون مشترک تیترها و مطالب روزنامه‌های هر دو باند است. به‌نظر می‌رسد همه نقش اپوزیسیون را بازی می‌کنند. به‌طور خاص در مورد «انفجار تصاعدی امیکرون» مثلا رسالت با تیتر «تکرار تجربه تلخ» تلویحا به نقش بی‌عملی دولت رئیسی به شیوع این بیماری اذعان کرده. در سایر عرصه‌ها هم هشدار به نظام حرف اول مطالب روزنامه هاست.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای کماکان به انعکاس تأیید آمیز شلیک‌های موشکی و پهپادی حوثی‌ها به امارات ادامه می‌دهند. هم‌چنین در واکنش به هک شدن یا قطع برنامه‌های شبکه‌های رادیو تلویزیونی رژیم روزنامه‌های باند خامنه‌ای هک‌های اینترنتی گروه‌های نیابتی خودشان را در بوق کرده و برخی خبرها را برای چندمین بار تکرار کرده‌اند. حمله به باند مغلوب در حوزه قم و تشکل موسوم به مجمع روحانیون مبارز هم از جمله مطالب روزنامه‌های باند خامنه‌ای است. امروز پاسدار شریعتمداری به صحنه آمده و تلویحا صادر کنندگان بیانیه در مورد کارنامه ۴۲ساله رژیم را تهدید به محاکمه کرده. روزنامه ایران ارگان دولت رئیسی هم این بیانیه را که روز ۱۱بهمن منتشر شده بود «قتلگاه نویسندگان خویش» توصیف کرد و همین نکته را تیتر مقاله‌اش علیه دو تشکل آخوندی از باند مغلوب کرده است.
نبود تدبیر حکمرانی
روزنامه جمهوری اسلامی در تحلیل سیاسی هفته‌اش نوشته: «برپایی عدالت در جنبه‌های مختلف اقتصادی، قضایی، سیاسی، اجتماعی و اخلاقی تاکنون و با گذشت بیش از ۴۳سال هنوز محقق نشده». «۴۳سال پس از انقلاب» عنوان مطلب روزنامه جهان صنعت است که با اشاره به عمق فساد و فامیل سالاری در مورد آزادی نوشته: «به هیچ‌وجه به آن آرمانهایی که قله خواسته‌های مردم بود، دست پیدا نکردیم».
شرق در مطلبی با عنوان «کی بود؟ کی بود؟» به‌قلم هاشمی طبا که از جمله مقامات حکومتی در طی این سالیان بوده به شکست نظام در عرصه‌های مختلف اشاره کرده و پس از یادآوری نمونه‌های از غارت و چپاول چنگ‌اندازی باندها بر مقدرات کشور نوشته است: «مسبب آن که افراد شریف مجبور به کولبری، زباله‌گردی، مشاغل پست و غیرقانونی می‌شوند، چه کسی است؟ اگر بخواهیم از این دست مسائل را در کشور ذکر کنیم با بسیاری دیگر از این مسائل روبه‌رو می‌شویم که هرگز نه می‌توانیم و نه می‌شود مسببان آن را معرفی کرد... باید بگوییم نبود تدبیر حکمرانی باعث این امر شده است». در ادامه هم نوشته: «آیا اکنون الگوی توسعه داریم؟... چگونه حالا می‌گوییم الگو نداشته‌ایم؟ مگر ۳۵سال یا ۴۰سال زمان کمی است که تازه از خواب بیدار شده‌ایم و می‌گوییم الگو نداشته‌ایم؟»
خطرناک است!
تهدید قیام و سرنگونی نظام و خطرناک بودن موقعیت نظام در تعادل‌قوا با مردم بپاخاسته مضمون صریح و یا تلویحی این نوع مطالب است. «دوقطبی غنی و فقیر خطرناک است!» عنوان مطلب روزنامه آرمان است که ضمن ابراز نگرانی از تعمیق شکاف طبقاتی بین اقلیت بهره‌مند و اکثریت محروم از جمله به نظام هشدار داده این عدم تعادل در فرآیند زمان توأمان به روح و جسم آسیب جدی وارد خواهد کرد و هر دو را زمین‌گیر خواهد کرد».
همین روزنامه در مطلب دیگری به‌نقل از ابهری جامعه‌شناس حکومتی، نظام را مردم نامیده و زیر عنوان «هزینه سخنان نابجا را مردم می‌دهند» تلویحا نسبت به جنبش دادخواهی ابراز نگرانی کرده و به کارگزاران حکومتی در مورد فاش‌گویی‌هایشان هشدار داده و نوشته: «وقتی یک نماینده مجلس می‌گوید: «در سال۶۸ کشتار صورت گرفته!» بلافاصله این سخن در دادگاهی در لندن جزو اسناد قرار می‌گیرد یا وقتی فرماندار یک شهر می‌گوید: «مهاجمان به فرمانداری را به‌گلوله بستیم» این سخن نیز جزو شواهد یک محکمه دیگر بر علیه (نظام) قرار می‌گیرد و چندین و چند سخن مشابه که بر علیه ما مورد استناد قرار گرفته است!»
هشدار در مورد رویکرد اتمی نظام هم در آرمان با عنوان «اول میزان تاب آوری بعد توصیه با یادآوری فضای انفجاری جامعه» نوشته است: «کسانی که پیشنهاد می‌کنند ایران فلان درصد اورانیوم را بسازد و از آن پیمان خارج شود آیا اطلاعات دقیقی از وضعیت اجتماعی و اقتصادی کشور دارند؟ می‌توانیم تحریم‌های جدید را تحمل کنیم؟ آسیب‌پذیری ما به چه شکلی است؟ اگر ما برآورد درستی از توانمندی‌ها، میزان تاب‌آوری و مقاومت کشور نداشته باشیم، عمل به این توصیه‌ها یک قمار بزرگ است».
