۲۳تیر۱۴۰۰
گردهمایی جهانی مقاومت ایران ۲۰۲۱
چه‌ها خلق شد؟
گردهمایی و همایش بین‌المللی مقاومت ایران طی سه روز، دست‌آوردهایی را آفرید که می‌توانند نقطهٔ عزیمت یک فصل جدید در مبارزه برای رقم زدن سرنوشت و نجات ایران از اشغالگری نظام ملایان باشند. از پس این سه روز گردهمایی، اکنون مهم این است که از آنچه خلق شد، چه توشه و سرمایه‌یی را روانهٔ کارزار نجات ایران و خلق‌مان می‌کنیم.
توانمندی برگزاری چنین همایش جهانی با سامان‌دهی آن در ۵۰هزار نقطهٔ ایران و جهان کیفیت یک مدیریت، هماهنگی همه‌جانبه، مسؤلیت‌پذیری جمعی و یک دولت در سایه را به نمایش گذاشت.
همایش ۱۴۰۰برای پاسخ به مسألهٔ امروز و ارائهٔ راه‌کار واقعی منطبق بر مشخصات سیاسی و مختصات اجتماعی ایران آینده برگزار شد.
هزار شخصیت سیاسی و حقوقی از کشورهای جهان در یک همبستگی کم‌نظیر، بخشی از رأی و نظر جهانی را نسبت به ضرورت تحقق حقوق‌بشر در ایران، حسابرسی و محاکمهٔ جلادان ۶۷، به‌رسمیت شناختن جهانیِ قتل‌عام ۶۷ و به‌رسمیت شناختن حق مبارزه برای سرنگونی رژیم ملایان را فراخوان دادند.
در هر سه روز گردهمایی ۱۴۰۰، فصل‌مشترک موضوعات بر پایان فصلی بیش از سه دهه در ایران تحت عنوان اصلاح‌طلبی، بر شکست سیاست مماشات غرب با ملایان پس از گماشتن ابراهیم رئیسی و بر ضرورت حمایت از قیام‌ها و اعتراضات مردم و پشتیبانی از مقاومت ایران متمرکز بود.
همهٔ محورهایی که در پنج بند بالا برشمردیم، همایش بین‌المللیِ ۱۴۰۰ را پاسخ ایجابی و اثباتی یک مقاومت سازمان‌یافته و قدرتمند در مقابل نفی و سلب حاکمیت آخوندی در نمایش ۲۸خرداد معرفی می‌نمایند.
درخشش استقلال سیاسی
یک وجه برجستهٔ این همایش این بود که بدون استقلال سیاسی و تکیه بر اصل «کس نخارد»، نمی‌شود شاهکاری در چنین ابعادی خلق نمود و برگزار کرد. نباید از نظر دور داشت که برای شرکت‌کنندگانی که با اعتبار سیاسی و حقوقی و فرهنگی‌شان در این همایش شرکت می‌کنند، امر استقلال سیاسی و اعتبار مبارزاتی و تاریخی، اصل مبنایی، مهم و قابل توجه است.
برجسته شدن شاخصهای آلترناتیو
وجه برجستهٔ دیگر در این همایش سه روزه، پاسخ به این پرسش بود که آیا در مقابل حاکمیت ولایت فقیه، آلترناتیوی وجود دارد؟ آیا این همایش ویژگی‌های یک آلترناتیو را داشت؟
ویژگی آلترناتیو چیست؟ در امر سیاست و تعادل‌قوای بین دولت و طیف اپوزیسیون آن، هر آلترناتیو باید چنین مشخصه‌هایی را دارا باشد:
ـ داشتن برنامه یا منشور مدونی برآمده از نیازها و اولویت‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اقلیمی.
ـ داشتن بازوی اجرایی و تشکلی که بتواند برنامه یا منشور را محقق کند.
-داشتن پایگاه اجتماعی قوی و نیروی آماده و جان بر کف که در ارتباط هزار کانون شورشی با گردهمایی خود را نشان داد
ـ داشتن مشروعیت مقاومت و پایداری با قدمت تاریخی در برابر دو دیکتاتوری.
ـ داشتن اعتبار داخلی و بین‌المللی.
همایش امسال، سنجشی پیرامون پنج محور فوق بود. اگر فرصت و امکان آن بود که هر هزار شخصیت شرکت‌کننده به اظهارنظر پیرامون تاریخچهٔ مقاومت ایران، تشکیلات آن، مشروعیت مبارزه‌اش و برنامه و منشور آن برای آینده ایران می‌پرداختند، تصویری جامع از آلترناتیو بالفعل نظام ملایان معرفی می‌شد؛ اگر چه در صحنهٔ سیاسی فعلی ایران نیروی دیگری دارای چنین مشخصه‌هایی برای آلترناتیو بودن یافت نمی‌شود. از طرفی شخص ولی‌فقیه و کارگزاران و دستگاه تبلیغاتی نظام آخوندها به‌طور مداوم نشانی مجاهدین خلق و مقاومت ایران را می‌دهند.
بنابراین این همایش یک گام جدی و بلند در راستای اعتلای آلترناتیو نظام ولی‌فقیه برداشت. بازتاب این همایش در روزهای آینده، نشانه‌های بیشتری را هویدا خواهد نمود.
ضرورت گسترش «شرایط ذهنی»
وجه برجستهٔ دیگر این همایش، پاسخ به «شرایط عینی» قیام و انقلاب در ایران است. شرایط عینی تثبیت شده است؛ خود خامنه‌ای و شورای نگهبان ارتجاع، رئیسی را برای مقابله با شرایط عینی قیام و انقلاب به رأس قوه مجریه گماشته‌اند. بنابراین تحقق «شرایط ذهنی» که همانا نقش رهبری و سازماندهی را شامل می‌شود، فعالیتی را ایجاب می‌کند که همایش جهانی امسال شرایط آن را داراست.
مانع اجتماعی شدن این شرایط، همان تقلا و تلاش بی‌وقفهٔ دستگاه تبلیغاتی و وزارت اطلاعات ملایان است که نگذارد پیام این «شرایط ذهنی» در جامعهٔ ایران گسترش و عمومیت یابد. تمام شیطان‌سازی‌ها، بهتان‌پراکنی‌ها و تردیدافکنی‌ها پیرامون مقاومت ایران با این هدف صورت می‌گیرد تا «شرایط ذهنی» که شرط لازم «شرایط عینی» است، راه به کف خیابان نبرد. این آن پیامی است که باید از پس همایش سه روزه، برای معرفی و ترویجش کوشا بود و جبهه‌اش را قوام و گسترش داد.
این فصل دیگری‌ست...
وجه برجستهٔ مهم در پایان این سه روز، این شد که خودمان با استقلال سیاسی، با تکیه بر پایداری ۴۲سالهٔ اقشار مردم و قیام‌آفرینان و با جنبش سراسری دادخواهی، همه‌چیز داریم. بزرگ‌ترین سرمایه‌مان اصل طلایی «کس نخارد» در دنیای کشاکش منافع‌ها است. منافع ما، اتحاد و همبستگی پیرامون اصل «کس نخارد» برای تحقق سرنگونی محتوم اشغالگران ایران است.
ویژگی‌های خلق شده در همایش سه روزهٔ ۱۹ تا ۲۱تیر، دست‌آوردهای کم‌نظیر، توشهٔ ۴۲ساله و سرمایهٔ همه‌جانبه برای کارزار نجات ایران و خلق‌مان هستند. این فصل دیگری‌ست...
