۲۰دی۹۹
سرنوشت تیره و تار آخوندها
سخنرانی اخیر خامنه‌ای را از بسیاری جهات می‌توان در شمار فضاحت‌بارترین سخنرانی‌های عمود خیمه‌ی مندرس ولایت دانست. اوج وقاحت وی در ممنوع کردن خرید واکسنهای دارای تاییدیه جهانی، آشکارا نشان داد که خامنه‌ای نمی‌خواهد «ویروس متحد ولایت» را از دست بدهد!
اما این تنها موضوع برجسته‌ی سخنان «جسم ناقص ولایت» نبود. پس از تعیین‌تکلیف
شدن نتیجه‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، خامنه‌ای گویا کمی خیالش راحت‌تر شده است.
از این رو در بخش دیگری از افاضات ولایی‌اش بر سر تحریم، ناگهان تمامی راهبردهای خیالی
پیشین خود و باندش مبنی بر «بی‌اثر کردن تحریم» را یک‌سره از یاد برد و علم «رفع
تحریم» را بلند کرد!
خامنه‌ای و یک فراموشی عمدی؟!
پیش از سخنان اخیر ولی‌فقیه نظام، در جنگ‌وجدال باندی با آن سوی دیگر کرباس
حکومت آخوندی، نیش و طعنه‌ی باند خامنه‌ای بر پیکر شیخ بنفش همواره این بود که
مذاکره برای «رفع تحریم» پاسخ ندارد و باید برای «بی اثر کردن» تحریم‌ها تلاش شود.
به‌عنوان نمونه آخوند مجتبی ذوالنوری که در باند ولایت گاهی حتی از خود خامنه‌ای
هم ولایت‌مدار‌تر است (!) در گفتگو با خبرگزاری حکومتی فارس چنین گفت
که: «متأسفانه دولت در هفت سال و نیم گذشته تمام توان خود را صرف مذاکره برای رفع
تحریم‌ها کرده و همان‌طور که رهبر انقلاب نیز اشاره داشتند نه‌تنها در این ۴-۵ سال تحریمی برداشته نشد، بلکه تحریم‌ها بیشتر هم شد» (۲۸ آذر۹۹).
در جلسه‌ی سران نظام ولایت هم یکی از مواردی که پاسدار قالیباف و آخوند جلاد
ابراهیم رئیسی، گریبان شیخ بنفش را بر سر آن فشرده بودند، آوردن رئیس‌جمهور قلابی
نظام پای همین ترم «بی اثر کردن تحریم» بود. اما خامنه‌ای این بار خودش مستقیماً
«رفع تحریم» را «مطالبه‌ی منطقی» نظام دانست و با ذوق‌زدگی برای بازگشت آمریکا به
برجام «شرط» گذاشت!
آیا آمدن بایدن به‌معنی رفع تمامی تحریم‌هاست؟!
این پرسش موضوع مشترک گمانه‌زنی‌های همه‌ی سیاسیون و عوام بوده است. اما هنگامی
که پای بحث جدی به میان می‌آید، نه کارشناسان «بی‌طرف» و «باطرف!» و نه سیاسیون آمریکایی
و نه حتی مقامات حکومت آخوندی در هر دو باند، چنین باوری ندارند.
واقعیت این است که حتی بر سر میز مذاکره مستقیم و یا غیرمستقیم، تحریم‌های
فعلی که با سیاست فشار حداکثری در دوران ترامپ اعمال شد، اهرمی برای بایدن خواهد
بود که امتیازات بیشتری از حکومت آخوندی طلب کند. این مدعایی است که با
دلهره و هراس از زبان مهره‌های حکومتی باند مغلوب هم در رسانه‌های رژیم منتشر شده
است.
روزی‌نامه‌ی آفتاب یزد (۱۸دی۹۹) در مطلبی با استناد به سخنان «دیاکو حسینی» که وی را «کارشناس
ارشد مسائل استراتژیک» معرفی می‌کرد، از قول وی چنین نوشت: «هر چند دموکراتها با
خروج آمریکا از برجام توسط ترامپ مخالف بودند اما بسیاری از آنها، سیاست فشار
حداکثری و تحریم‌ها علیه ایران را میراثی می‌دانند که بایدن می‌تواند از آنها
استفاده کند... از نظر آنها می‌توان از رفع تحریم‌ها به‌عنوان ابزاری برای گرفتن
امتیاز بیشتر از ایران استفاده کرد. این تصور نادرستی است که نتیجه عکس خواهد داد
و روابط را پیچیده‌تر و حتی ممکن است راه‌حل دیپلماتیک را دشوارتر کند».
خامنه‌ای در بیم و امید از بازگشت احتمالی بایدن به برجام!
این موضوع جای موشکافی و ژرف‌اندیشی بیشتری دارد؛ اما خواب و خیال‌های پنبه‌دانه‌ای
ماله‌کشان درونی و بیرونی نظام برای بازگشت به عصر «مماشات» می‌تواند حتی به‌جای
دستاورد، برای نظام ولایت «ضربه» باشد!
خامنه‌ای در اشاره‌ی کوچک و گذرا به این نگرانی اعتراف کرد و در یک جمله از سخنان‌اش
گفت: «اگر تحریم‌ها برداشته شد بازگشت آمریکا به برجام معنا می‌دهد... اما بدون رفع
تحریم‌ها بازگشت آمریکا به برجام حتی ممکن است به ضرر کشور هم باشد»!
بله؛ واقعیت این است که خود عمود فرتوت خیمه‌ی نظام هم به‌خوبی می‌داند که اولاً آن «برجام» سابق دیگر دست یافتنی نیست و ثانیا شرکت در هر «برجام جدید» دیگر هم نیاز به امتیازدهی‌هایی در زمینه‌ی موشکی و دخالت‌های منطقه‌یی دارد که از توان جسم علیل ولایت خارج است و ممکن است مرحله‌ی نهایی فروپاشی و سرنگونی تام و تمام حکومت آخوندی را فعال کند.
